Κωνσταντίνος Καβάφης «Τα Παράθυρα»

 

Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για  νά ‘βρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θά ‘ναι παρηγορία.—
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τά ‘βρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θά ‘ναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει.

 

Ένα από τα κορυφαία ποιήματα του Καβάφη σχετικά με τον εγκλωβισμό που χαρακτηρίζει τη ζωή πολλών ανθρώπων και φυσικά τη δική του. Μια ζωή μοναξιάς και θλίψης, με την αίσθηση του ανικανοποίητου να ταλανίζει τον ποιητή, που αναζητά με επιμονή τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτό το σημείο.

 

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΒΙΩΝΟΥΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΞΙΑΣ....

ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ ...

ΚΑΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΓΑΠΑ ΚΑΙ ΣΑΣ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ!!!!

 

lolek