Ψυχολογία και δερματικά νοσήματα: Πως σχετίζονται μεταξύ τους

Στις περισσότερες περιπτώσεις τα δερµατικά νοσήματα έρχονται στην επιφάνεια σε περιόδους έντονου στρες. Ο ψυχολογικός παράγοντας λοιπόν παίζει σηµαντικό ρόλο, αφού µπορεί να πυροδοτήσει και να επιδεινώσει µια δερµατική πάθηση.

Υπάρχουν µέλη οικογενειών µε χρόνιες δερµατικές ασθένειες που ενώ παραµένουν κοιμισμένες επί χρόνια, έρχονται ξαφνικά στην επιφάνεια λόγω στρες. Επομένως θα µπορούσαµε να πούµε ότι όταν βλέπουμε τα συμπτώματα διαφόρων δερµατικών παθήσεων, όπως ψωρίαση, έρπητας, έκζεμα, κ.τ.λ. να χειροτερεύουν, υποψιαζόμαστε ότι το άτοµο µπορεί να διανύει περίοδο στρες.

Βέβαια με τον ίδιο τρόπο που το στρες, το άγχος και η στεναχώρια μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση δερματικών νοσημάτων, έτσι και η εμφάνιση των νοσημάτων αυτών μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχή της ψυχολογίας όπως κατάθλιψη, άγχος, πανικό και έλλειψη αυτοπεποίθησης καθώς το άτομο που εμφανίζει τα δερματικά νοσήματα δεν μπορεί να διαχειριστεί αυτή την αλλαγή που εμφανίζεται στο σώμα του. Όλο αυτό δυσχεραίνει και τις σχέσεις αυτών των ατόμων καθώς οι ίδιοι δεν πλησιάζουν άλλους από ντροπή ή φόβο για το πώς θα τους αντιμετωπίσουν.

 

Το δέρμα γενικά είναι αυτό που δείχνει τις εσωτερικές εντάσεις του εαυτού μας οι οποίες δεν εκφράζονται μέσα από τα λόγια και τη συμπεριφορά μας. Οι ψυχοσωματικές ασθένειες του δέρματος λοιπόν αντιπροσωπεύουν ένα υποκειμενικό μήνυμα. Εκφράζουν κάποιο πρόβλημα που δεν είναι συνειδητοποιημένο και που το άτομο το απωθεί. Έχοντας λοιπόν απωθήσει το άτομο το πρόβλημά του ο οργανισμός του ξεσπάει με κάποιο δερματικό νόσημα, ιδιαίτερα όταν το άτομο βρίσκεται σε περιόδους έντονου άγχους και στεναχώριας. Βέβαια υπάρχουν και περιπτώσεις που συμβαίνει το αντίθετο, που δηλαδή τα δερματικά νοσήματα εμφανίζονται όταν έχει περάσει η περίοδος στρες και επέρχεται η ηρεμία. Αυτό συμβαίνει διότι τότε το άτομο καλείται να έρθει αντιμέτωπο με αυτό που τον απασχολεί και για να μην το αντιμετωπίσει εκδηλώνει το δερματικό νόσημα ώστε να ασχοληθεί με ‘’αυτό’’ και όχι με τον πραγματικό λόγο που τον απασχολεί. Έτσι ένα πένθος που δεν εκφράζεται, ένας θυμός που πνίγεται, ένας δύσκολος χωρισμός που δεν συζητιέται μπορεί να είναι κάποιοι από τους λόγους που μπορούν να οδηγήσουν στην εμφάνιση τέτοιων συμπτωμάτων.

 

Σύμφωνα με ειδικούς, οι συνεδρίες χαλάρωσης, η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία (CBT) (που βοηθάει στην αλλαγή αρνητικών μορφών σκέψης) και η ομαδική ψυχοθεραπεία είναι μεταξύ των τεχνικών που μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα που πάσχουν από κάποια δερματικά νοσήματα όπως ψωρίαση, έκζεμα, ακμή και η χρωστική ουσία διαταραχή λεύκη. Φαίνεται πάντως πως γενικά οι ψυχολογικές παρεμβάσεις μπορεί να βοηθήσουν, καθώς οι ασθενείς ασχολούνται με το συναισθηματικό αντίκτυπο των ασθενειών του δέρματος τους και όχι με τα ίδια τα δερματικά νοσήματα.

 

Γενικά κάθε είδους ψυχοθεραπεία φαίνεται να είναι αποτελεσματική στην εμφάνιση δερματικών νοσημάτων και γενικά στην εμφάνιση ψυχοσωματικών παθήσεων καθώς μέσω της ψυχοθεραπείας το άτομο μπορεί να εξωτερικεύσει τις σκέψεις, τις ανησυχίες και τα προβλήματα που είχε τόσο καιρό απωθημένα. Γενικά είναι πολύ βοηθητικό και ανακουφιστικό και όχι μόνο σε τέτοιου είδους νοσήματα, το άτομο να μιλάει, να εκφράζει τα άγχη του και να μοιράζεται τις ανησυχίες του διότι είναι απόλυτα φυσιολογική η ανάγκη του ανθρώπου να εξωτερικεύει κάθε είδους σκέψη του είτε αυτή είναι αρνητική είτε είναι θετική.

Στις περιπτώσεις που τα παιδιά εμφανίσουν κάποιο δερματικό νόσημα θα ήταν καλό να συζητάμε μαζί τους τις ανησυχίες τους και να τα ενθαρρύνουμε να μας μιλάνε για τα θέματα τους και να μην ξεχνάμε πως τα ίδια μπορεί να αντιμετωπίζουν εκτός των άλλων και δυσκολίες στο σχολικό περιβάλλον. Έτσι θα είναι καλό να ενημερώνουμε τα παιδιά για το τι ακριβώς είναι η δερματική νόσος που έχουν, για το αν μεταδίδεται ή όχι και να είμαστε δίπλα τους σε κάθε τους απορία ώστε να μη φαντάζονται ότι αυτό που έχουν είναι κάτι τόσο κακό.