Η πολιτική μυωπία της ηγεσίας του ΚΚΕ γίνεται αποκαρδιωτική στην περίπτωση της υπόθεσης Στουρνάρα.

Σήμερα βρισκόμαστε σε μια συγκυρία όπου ο Έλληνας υπερ-τραπεζίτης προωθείται και αυτοπροβάλλεται ως ιδανικός υποψήφιος για το μελλοντικό ρόλο του οικουμενικού πρωθυπουργού σε κυβέρνηση τεχνοκρατών.
Όπου ο Γιάννης Στουρνάρας προωθεί μαζί με τους Αλέξη Τσίπρα και Γιάννη Δραγασάκη, στο περίφημο γεύμα της 24ης Νοεμβρίου, το νέο μέγα σκάνδαλο της ανακεφαλαιoποίησης-εκχώρησης των τραπεζών στο διεθνές τοκογλυφικό κεφάλαιο. Και όπου ένας άλλος πολιτικός που ενεπλάκη στην υπόθεση Siemens, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, διεκδικεί την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.

Σε μια τέτοια συγκυρία, η μαχόμενη Αριστερά έχει τη δυνατότητα και οφείλει να αναδείξει σε όλες τις διαστάσεις της την υπόθεση Siemens-Στουρνάρα και τις ευθύνες όλων των παλαιομνημονιακών και νεομνημονιακών κομμάτων για το κουκούλωμά της. Δυστυχώς, το ΚΚΕ επέλεξε για άλλη μια φορά να κινηθεί στην άγονη γραμμή της Αριστεράς των μεγάλων, αλλά άσφαιρων φράσεων, που καταλήγει να εισπράττει επαίνους από τους εχθρούς της για την αφλογιστία της. Άδοξη κατάληξη – και διδακτική για πολλούς...