Ήταν το 1917 όταν ο κορυφαίος ψυχαναλυτής και ψυχοθεραπευτής Καρλ Γιουνγκ είδε ένα ολοζώντανο όνειρο: ο ουρανός ήταν γεμάτος από καφέ χωμάτινους σβώλους, οι οποίοι έσπαγαν αποκαλύπτοντας μπλε νερό, μόνο που το νερό ήταν τελικά ο καταγάλανος ουρανός. Ένα φτερωτό πλάσμα ενυπήρχε εκεί μέσα, ένας γέρος άνθρωπος με κέρατα ταύρου δηλαδή, ο οποίος κρατούσε τέσσερα κλειδιά και το ένα το είχε στο χέρι σαν να έκανε να ανοίξει μια πόρτα. Τα φτερά του άντρα έμοιαζαν πολύ με τα χρωματιστά φτερά της αλκυόνας.
Ο Γιουνγκ ζωγράφισε λέει τα φτερά του θαλασσοπουλιού και βρήκε αργότερα μια νεκρή αλκυόνα στην κήπο της οικίας του δίπλα σε μια λίμνη, πράγμα αρκετά περίεργο, μιας και κανένα ψαροπούλι δεν κατοικεί πλησίον της Ζυρίχης! Ο ογκόλιθος της αναλυτικής ψυχολογίας ονόμασε το φτερωτό ον «Φιλήμων», ο οποίος εμφανίστηκε στο περιβόητο «Μαύρο Βιβλίο» (χωρίς τα φτερά του) ως σύμβολο πνευματικής ενόρασης και οξυδέρκειας, λειτουργώντας πια ως δάσκαλος του ψυχαναλυτή στα απάτητα εδάφη του ασυνειδήτου!
Σύντομα ο Γιουνγκ θα είχε στα χέρια του το πλήρες βιογραφικό του Φιλήμονα, ο οποίος είχε εξελιχθεί από βιβλικές μορφές (πιθανότατα τον προφήτη Ηλία), αν και όπως έγραφε ο ψυχαναλυτής, ο Φιλήμονας ήταν παγανιστής, περιχαρακωμένος στην ελληνική ειδωλολατρία και τον γνωστικισμό. Ο Φιλήμων ήταν αυτός που μύησε τον Γιουνγκ σε μια σειρά από όρους της αναλυτικής του σκέψης, καθώς ο ψυχαναλυτής διατεινόταν διαχρονικά ότι ο Φιλήμονας δεν ήταν γέννημα του ασυνειδήτου του αλλά μια σχεδόν αυθύπαρκτη ψυχική οντότητα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθυνών: Το ιστολόγιο δεν παρέχει συμβουλές, προτροπές και καθοδήγηση.
Εισέρχεστε & εξέρχεστε με δική σας ευθύνη :)