Το Παιχνίδι.

alone in the dark I made a mark that nobody would see

Αυτό είναι! Πρέπει να αρχίσουμε το παιχνίδι, με τρόπο δικό μας, παράδοξο, μοναδικό, υπέροχο και μυστικό.
Για μέρες ολόκληρες ας βυθιστούμε σε χάρτες, πολεοδομικά σχέδια και παγκόσμιους άτλαντες, βιβλία, οδηγούς, λίστες, λεπτομερείς ουτοπίες και εξωφρενικές τοπογραφίες… Μαζί...


Επιτέλους και πάλι μαζί...

Φτιάξαμε στο πάτωμα του γραφείου μου το πιο παράξενο γεωγραφικό παζλ που έγινε ποτέ. Απλώσαμε τον κόσμο, με όλες του τις λεπτομέρειες, κάτω από τα πόδια μας, γίναμε θεοί σε κλίμακα ένα προς ένα εκατομμύριο, πολιτικά και γεωφυσικά, μπουσουλώντας διασχίζαμε τις ηπείρους και τις πόλεις τους, με τη μύτη μας να διατρέχει τη σμίκρυνση όλης της γνωστής Γης.
Θυμάσαι; Μαλώναμε και μετρούσαμε μοίρες και παραλλήλους, με χάρακες για σπαθιά και μοιρογνωμόνια για πιστόλια. Έπαιρναν φωτιά τα μολύβια πάνω στο χαρτί, στριφογύριζαν οι διαβήτες και φτιάχναμε πύργους από βιβλία κι αρχίσαμε να τους πολιορκούμε, για να εκπορθήσουμε απόψεις, συνδέσεις και αποδείξεις...

Χαθήκαμε σε λαβυρίνθους εγκυκλοπαιδειών, ψάχνοντας στους ατέρμονους διαδρόμους πέρα από τα γνωστά λήμματα, γκρεμιστήκαμε απότομα σε χαράδρες παραδοξολογιών που ξεπρόβαλλαν εκεί που δεν τις περιμέναμε, διασχίσαμε υπόγειες διαδρομές κάτω από τα γνωστά τοπία, σε στοές που συνδέουν τις ιστορίες, φτιάξαμε χάρτες για το ανείπωτο, για το απερίγραπτο, για το αχαρτογράφητο.

Είδαμε τον ορίζοντα των εμπνεύσεών μας μέσα από εξάντες και μέσα από τηλεσκοπικούς φακούς που αντιφέγγιζαν οράματα που δεν είδε ποτέ κανείς. Μετρήσαμε αποστάσεις, υπολογίσαμε άγνωστες παραμέτρους, κρατήσαμε λεπτομερή ημερολόγια εξερευνήσεων σε αμέτρητα όμορφα σημειωματάρια. Χαράξαμε προσεκτικά όλες τις διαδρομές, δημιουργήσαμε τοπολογίες για τα όνειρα, και μια ονειρική γεωγραφία. Εκπαιδευτήκαμε, οπλισμένοι με μολύβια, χαρτιά, σελιδοδείκτες, πίνακες, σκέψεις και ζεύξεις, γωνίες και αγωνίες, ωροσκόπια και τηλεσκόπια.

Και κάποτε, ναι, θα καταδείξουμε μια αόρατη αρχιτεκτονική. Την πολεοδομία των ιδεών μας.

Καταλαβαίνεις; Τις χώρες της ατμόσφαιρας. Τα κράτη των αισθήσεων. Και τις διπλωματικές τους σχέσεις με άλλους κόσμους... Καταλαβαίνεις;

του Παντελή Γιαννουλάκη