Γεννήθηκες για να γίνεις ο εαυτός σου…

"Ό,τι είσαι εκ φύσεως, να το προστατέψεις. Ποτέ μην εγκαταλείπεις την υπεράσπιση του ταλέντου σου. Να είσαι αυτό για το οποίο σε προόρισε η φύση, και θα πετύχεις".
Sydney Smith

Δύσκολο πράγμα να παρακολουθείς στενά τον εαυτό σου. Τα μάτια μας είναι φτιαγμένα έτσι, ώστε να παρατηρούν τον έξω κόσμο και το να μπορούμε να παρατηρούμε τον εαυτό μας, είναι κάτι πολύ πιο δύσκολο. Χρειάζεται να θυμόμαστε το «δρομολόγιό» μας έως τώρα, χωρίς να ξεχνάμε να κοιτάμε τους δρόμους από τους οποίους περνάμε κάθε φορά, χωρίς βέβαια να λησμονούμε και τον προορισμό. Όχι απλά δύσκολο, πολύ δύσκολο.

Για να μπορούμε με σιγουριά να λέμε ότι είμαστε καλά, δεν πρέπει να παραβλέπουμε το ερώτημα «πόσα πράγματα περνάνε από τα δικά μας χέρια;». Μια πολύ κρίσιμη ηλικία για τον άνθρωπο, είναι η παιδική ηλικία (μαζί με τη βρεφική και ένα κομμάτι της εφηβικής) στην οποία μόνο συνείδηση δε θα μπορούσαμε να έχουμε. Το παιδί, είναι ασυνείδητα ικανό, δε γνωρίζει να συγκρίνει και να αναλύσει τις όποιες ικανότητες, κλίσεις και ταλέντα μπορεί να έχει. Αυτή η «όμορφη ασυνειδησία», καθορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό την υπόλοιπη ζωή μας. Μια από τις μεγάλες παρεξηγήσεις που συνηθίζουμε να κάνουμε, είναι να θεωρούμε την παιδική ηλικία μη αναστρέψιμη και αν κάτι δεν πήγε καλά εκεί, να θεωρούμε ότι δεν υπάρχει γυρισμός. Και η μνήμη…;Η μνήμη μπορεί να γίνει το κουμπί Rewind στο video της ζωής μας. Όπως όταν έχεις ξεχάσει να πατήσεις παύση σε μια ταινία ενώ έχεις σηκωθεί από την πολυθρόνα, γυρίζεις την ταινία από εκεί που έχεις δει. Μολονότι δεν μπορείς να αλλάξεις το γεγονός ότι ήσουν αλλού όταν έπαιζε η σκηνή πρώτη φορά, μπορείς να τη δεις πάλι και να τη χρησιμοποιήσεις για το υπόλοιπο του έργου. Αυτό, δεν είναι τόσο δύσκολο…

Πιο ευθεία, δε γίνεται. Τί σας άρεσε να κάνετε όταν ήσασταν παιδιά; Με τί ασχολιόσασταν πολύ; Με τί είχατε ανεξάντλητο πάθος και δε βαριόσασταν με τίποτε; Με την κλίση και το ταλέντο σας φυσικά. Ο παιδικός εγκέφαλος είναι πιο «ολοκληρωμένος» από όσο νομίζουμε. Ξέρει ένα ρήμα μόνο: «Μου αρέσει και δε μου αρέσει». Αυτό που λάτρευες, ήταν το ταλέντο σου και η έκφραση της φύσης σου. Το ταλέντο εξελίσσεται και αυτό και μπορεί να έγινε κάτι που εκ πρώτης όψης φαίνεται διαφορετικό. Αν για οποιονδήποτε λόγο, άφησες αυτήν την ομορφιά στην πορεία, υπάρχει γυρισμός. Η σημερινή σου θέληση και αποφασιστικότητα, είναι υπεραρκετές για να σε κάνουν να αξιοποιήσεις τη συνείδηση του ενήλικα, ως «χάρτη» στο δρομολόγιο της ζωής σου. Γίνε για λίγο πάλι παιδί και θυμήσου τί σου άρεσε να κάνεις, γιατί το παιδί που ήσουν γνώριζε πολύ καλά να είναι ευτυχισμένο…Το να γίνεις πάλι παιδί, είναι πολύ πιο εύκολο από όσο φαντάζεσαι. Άρχισε απλά, να λες πάλι περισσότερες φορές το «μου αρέσει και δε μου αρέσει».

Η ευτυχία και η επιτυχία, βρίσκονται κάπου εκεί…Προστατεύεις αυτό που είσαι, αυτό που θυμάσαι ότι σου αρέσει να είσαι. Η φύση σου και το ταλέντο σου, σε περιμένουν εκεί πίσω, όταν δεν ήσουν σε θέση να υπολογίσεις τον κίνδυνο. Όταν χαθείς ποτέ στο δρόμο, θυμήσου τη διαδρομή που έκανες μέχρι να χαθείς και κυρίως από που ξεκίνησες. Ρώτα ένα παιδί, και θα σου δείξει εκείνο το δρόμο… Ευτυχώς, υπάρχει πάντα εκεί ο αληθινός εαυτός σου για να σου πει πώς σου αρέσει να ζεις και σε τί μπορείς να πετύχεις. Μη νομίζετε…ο Πλάτωνας δεν έλεγε κάτι διαφορετικό από αυτό. Ακόμη και μέσα από την προτίμησή σου σε κάποιο παιχνίδι, μπορείς να βρεις πολλά! Αν δεν καταλαβαίνεις την πλοκή της ταινίας έως τώρα, γύρνα στην αρχή λίγο. Η αρχή δίνει πάντα «σημαντικές πληροφορίες». Εξέλιξε τη φύση σου και μην την αλλάζεις. Γεννήθηκες για να γίνεις, ο εαυτός σου.

 tsemperlidou

Φωτό από: www.freedigitalphotos.net