Σάκης Μπουλάς. Η συνέντευξη που δεν δημοσιεύτηκε ποτέ.

Δοτικός, χαρισματικός όλοι έχουν να πουν μια καλή κουβέντα για τον Σάκη Μπουλά. Βρήκαμε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του που είχε δώσει στο περιοδικό downtown το 2012 και έλεγε τις απόψεις για την ζωή του τότε. Τελικά δεν δημοσιεύτηκε ποτέ η συνέντευξη γιατί το περιοδικό έκλεισε. Αλλά η συνέντευξη έμεινε στο αρχείο της δημοσιογράφου Εβελίνα Νύκτα.
. Είμαι κατά του γάμου. Τι δηλαδή για να είναι ευτυχισμένοι δυο άνθρωποι πρέπει να παντρευτούν με το ζόρι; Γιατί να μην είναι δυο αιώνιοι γκόμενοι και να μπορούν αν θέλουν να μένουν και χώρια. Αν κάνεις αυτή τη σύμβαση του γάμου και πρέπει να λογοδοτήσεις κιόλας στην οικογένεια στην μαμά την θεία τις πεθερές έχεις χάσει όλο το παιχνίδι.


• Το ποτό το έκοψα πριν 6 χρόνια. Μου έκανε μονό κακό. Όχι δεν πήγα σε καμιά κλινική. Το έκοψα μαχαίρι μόνος μου, μια μέρα που είδα ότι αυτό δεν έβγαζε πουθενά. Παρά μόνο κακό. Είχα ξεπεράσει κάθε όριο.

• Για ότι έχω κάνει στην καριέρα μου νιώθω περήφανος. Ακόμη και για το ότι δούλεψα με τον Πανταζή και την Βίσση. Δεν θα το άλλαζα με τίποτα. Όλο αυτό τον καιρό έχω κάνει απίστευτές συνεργασίες, πέρασα πολύ καλά και κατάφερα να μην αλλοιωθώ. Ήμουν πάντα εγώ μέσα σε όλα αυτά.

• Δεν ήταν τόσο δύσκολη η ζωή μου. Είμαι τυχερός άνθρωπος, μέχρι σήμερα πήρα τρομερή αγάπη, πέρασα καλά στην δουλειά μου είχα πάντα ότι ήθελα. Φίλους πολλούς. Δεν έχω παράπονο

• Έχω άπειρους λογούς να μελαγχολώ. Και για αυτό κυρίως είμαι μελαγχολικό άτομο. Οι κωμικοί γενικά είναι οι πλέον μελαγχολικοί τύποι-δέχονται μεγάλη πίεση για να κάνουν κωμωδία. Είναι ζόρικο να ξεχνάς τα προβλήματα σου και να κάνεις τον άλλον να γελάει.

• Με στεναχωράει να βλέπω παρτάκηδες ανθρώπους που δεν σκέφτονται τον διπλανό τους. Θλίβομαι με την αγένεια- στον δρόμο πια όλοι μιλάνε με αγένεια Εγώ μια φορά είδα στον δρόμο τον Δημήτρη Φωτόπουλο και μου κόπηκαν τα πόδια. Δεν θα του έλεγα ποτέ «φαλάκρα τι κάνεις» ούτε και στο Βέγγο. Ούτε θα τον χτύπαγα στην πλάτη ούτε θα του έκανα ερωτήσεις, όπως συμβαίνει με εμένα

• Τι δεν μου αρέσει επάνω μου; Πολλά πράγματα. Εξωτερικά δεν μου αρέσει όταν παίρνω κιλά. Εκτός του ότι η εικόνα μου είναι τρομαχτική δεν μπορώ ούτε και να ντυθώ. Με όλα τα άλλα έχω συμβιβαστεί. Αγαπώ τα αυτιά μου και την μύτη μου. Δεν μου αρέσει που έχω ξαναρχίσει το τσιγάρο. Το είχα κόψει πριν τέσσερα χρόνια αλλά το ξεκίνησα γιατί ήμουν βλάκας. Και πρέπει να το κόψω για λόγους υγείας. Άλλο ένα σημείο που δεν μου αρέσει πάνω μου είναι τα βλακώδη πράγματα που κάνω. Είχα έναν συνεταίρο κάποτε που έκανε κάτι κακό εις βάρος μου και στενοχωρήθηκα πολύ. Στρεσαρίστηκα και άρχισα πάλι το τσιγάρο. Αλλά θα το κόψω. Γιατί όταν λέω κάτι το κάνω.

• Πέρασα μεγάλες περιπέτειες με την υγεία μου και τώρα θέλω να προστατέψω τον εαυτό μου. Ευτυχώς μέρα με τη μέρα η κατάσταση μου πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο

• «Περπατούσα με κάποιον διάσημο φίλο μου που είχε κάποια κιλά παραπάνω και ακούω να φωνάζουν «φάε, φάε» και πολλά αηδιαστικά. Σε κάποιους απαντάω με πολύ άσχημο τρόπο και νομίζω ότι έτσι πρέπει. Θεωρώ ότι ή θα αδιαφορήσεις ή θα απαντήσεις άσχημα. Και ο Πέτρος Φιλιππίδης θυμώνει και του λέω «έλα μωρέ, μην ασχολείσαι με τον κάθε μ.». προσπαθώ να γίνομαι ο πυροσβέστης αλλά όταν συμβαίνει σε μένα χάνω πολλές φορές την ψυχραιμία μου. Έχουμε και προσωπική ζωή. Άλλος με συναντάει στο νοσοκομείο και μου λέει «τι θες εσύ εδώ;» και απαιτεί να μάθει τα πάντα και ν ακούσω ό, τι θέλει να μου πει. Στην Θεσσαλονίκη κάποιος κύριος με κυνήγησε στον δρόμο, επειδή απλώς τον χαιρέτησα και δεν κάθισα να μου μιλήσει. Βιαζόμουν. Μετά με έβρισε και έλεγε «εμείς φταίμε που σας κάναμε αυτό που είστε. Δεν πρόκειται να σας ξαναδώ ποτέ». Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει. Δηλαδή αν έπαιζα τον δολοφόνο στην τηλεόραση, θα με έβλεπαν και θα κρύβονταν; Όπως ακριβώς χαίρομαι όταν με πλησιάζει κάποιος ευγενικά, έτσι ακριβώς στεναχωριέμαι όταν ένας μπαμπάς στέλνει τα παιδιά του εκεί που τρώω με τους φίλους μου, με ένα χαρτί να υπογράψω, να φωτογραφηθώ μαζί τους και φέρνει και τα ξαδερφάκια του και χέστηκε αν εγώ τρώω».

• Κάποια στιγμή ήθελα να φύγω να πάω στο Βερολίνο. Μου αρέσει το Βερολίνο και ήθελα να αγοράσω ένα σπίτι εκεί και να πηγαινοέρχομαι. Μου αρέσει αυτή η πόλη. Θέλω κάποια στιγμή - δεν θα δουλεύω για πάντα- να πάω να ακούσω μουσικές, να δω παραστάσεις, να ζήσω ήρεμα Δεν σκοπεύω να πεθάνω πάνω στην σκηνή».

Μέχρι και λίγες μέρες πριν από τον θάνατό του εμφανιζόταν στην «Ακτή Πειραιώς», συμμετέχοντας στη μουσική παράσταση «ΓκαΓκαΝτίν: Οι γενναίοι της νύχτας», πλάι στους Διονύση Σαββόπουλο, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και Γιάννη Ζουγανέλη. Διέκοψε τις εμφανίσεις του, όταν η υγεία του επιδεινώθηκε. Εισήχθη στο νοσοκομείο «Υγεία», όπου άφησε την τελευταία του πνοή στις 21 Φεβρουαρίου 2014.

joytv