Το αλύχτισμα του κομματόσκυλου!

Η ετερόκλητη παρέα, που είχε συγκεντρωθεί για μια κοινωνική υποχρέωση, "συζητούσε" περί ανέμων και υδάτων, μέχρι που... βρήκε το βηματισμό της και μπήκε στην ουσία. Στην πολιτική κατάσταση του τόπου μας.


Έτσι και χωρίς σχέδιο η κουβέντα έφτασε στους μεγάλους της ιστορίας του τόπου μας!

Σ` αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους, κεράκι αναμμένο, στην υπόθεση της σωτηρίας του λαού μας!

Ανάμεσα σε τόσα και τόσα ονόματα, ακούστηκε και το όνομα του Ν. Μπελογιάννη, του χιλιοτραγουδισμένου «Ανθρώπου με το γαρίφαλο»!

Εκεί ήταν που άναψε η φωτιά, γιατί η κουβέντα οδήγησε και σε συγκρίσεις των αριστερών και κομμουνιστών με τους σημερινούς «κυβερνώντες» και «αριστερούς»!

Κι όπως ήταν αναμενόμενο, οι συγκρίσεις κάθε άλλο παρά τιμητικές ήταν για την αφεντιά των τελευταίων!

Τότε ήταν που ακούστηκε το.. αλύχτισμα του κομματόσκυλου.

Τόση ώρα μισογρύλιζε διάφορες δικαιολογίες για τους κυβερνώντες, προσπαθώντας να κρατήσει τα προσχήματα.

Τώρα όμως... αγρίεψε!

Έδειξε τα δόντια του, έκανε τη φωνή του... μπάσα, έτσι που να δικαιώνει τον τίτλο του τσοπανόσκυλου και είπε με ύφος βαθυστόχαστο και αυστηρό...

«Ο Μπελογιάννης και ο κάθε Μπελογιάννης είχε την ευθύνη μόνο του εαυτού του και μπορούσε να τον διαθέσει όπως ήθελε και να τον θυσιάσει!

Ο Τσίπρας όμως δεν είχε την ευθύνη του εαυτού του αλλά ενός ολόκληρου λαού και δεν ήταν διατεθειμένος να τον θυσιάσει»!

Έμεινα άφωνος!

Άκουσα σε επανάληψη τις ίδιες ακριβώς φράσεις που είχα ακούσει, δυο μέρες πριν, σε μήνυμα που έστειλε ακροατής σε εκπομπή του Real fm!

Ήταν φανερό πλέον ότι η... ατάκα δεν ήταν τυχαία!

Ένιωσα το διάολο να με σηκώνει από τ` αφτιά!

Άνοιξα το στόμα μου και δεν το ξανάκλεισα, μέχρι που τελείωσα τη σκέψη μου!

«Αυτό που ξεστόμισες, του είπα, δεν είναι καν δική σου σκέψη αλλά... οδηγία προς τους ναυτιλομένους του κομματικού σας μαντριού!

Οδηγία αισχρή και βρομερή για χιλιάδες λόγους!

Για λόγους που προσβάλλουν όχι μόνο την πολιτική σκέψη αλλά και την ίδια την κοινή λογική, που σίγουρα αποτελεί προϋπόθεση της ορθής πολιτικής σκέψης.

Γιατί...

Ο Μπελογιάννης θυσίασε τον εαυτό του υπερασπιζόμενος τα δικαιώματα του λαού!

Αντίθετα, ο «αριστερός» Τσίπρας σου, υπερασπίστηκε το τομάρι του και την πολιτική του καριέρα, θυσίασε τον ελληνικό λαό, καταδικάζοντάς τον σε δούλο χρέους και μέρα με τη μέρα μετατρέπει τη χώρα σε αποικία ξένων δυνάμεων!

Εσείς, τομάρια, προσβάλλετε τον ελληνικό λαό, καμαρώνοντας που αντιστρέφετε τη λογική, βάζοντάς της τα πόδια στη θέση του κεφαλιού.

Την προδοσία, σε βάρος του λαού και της εκφρασμένης - με δημοψήφισμα- θέλησής του, την ονομάζετε σωτηρία του!

Το τρεχαλητό του «ηγέτη» σας προς τις αγκαλιές των προστατών του, το βαφτίσατε «προσωπική θυσία του Τσίπρα, που δεν υπολόγισε το πολιτικό κόστος»!

Και δεν έχετε τη στοιχειώδη νοημοσύνη να καταλάβετε, ότι... αυτός ο λόγος, αυτή ακριβώς η φράση του «ηγέτη» σας, είναι αυτή που αποκαλύπτει τον αμοραλισμό του και την αδιαφορία του προς τη λαϊκή βούληση!

Γιατί όταν κάποιος μιλάει για «πολιτικό κόστος», σημαίνει ότι γνωρίζει... «το κόστος», δηλαδή την απόρριψη της πολιτικής του από την κοινωνία, αλλά αυτό τον αφήνει... αδιάφορο!!

Γι’ αυτό και είναι αυτός που, τελικά, προτίμησε να θυσιάσει τον ελληνικό λαό!

Το πιο επικίνδυνο όμως είναι το ότι μέσα στην πρεμούρα σας να σώσετε το καταρημαγμένο προφίλ του «ηγέτη» σας, δε διστάζετε να μηδενίσετε το μέγεθος της προσφοράς και της θυσίας ενός λαϊκού ήρωα, που θυσίασε τον εαυτό του προς όφελος του λαού!

Έχετε υπόψη σας ότι αφού περάσατε από τα σκαλοπάτια της αναξιοπιστίας, του ψεύδους, της απάτης, της εθελοδουλείας και της αναξιοπρέπειας, δεν σας έμεινε τίποτε άλλο από το να προχωρήσετε στο τελευταίο σκαλοπάτι: τον αντικομμουνισμό!

Έτσι για να μπει στο κάδρο των ανακλαστικών του λαού και το τελευταίο σας κατόρθωμα.

Να ταυτίζει τη λέξη «αριστερός» με τη λέξη αντικομμουνιστής!

Έτσι, για να φτάσετε στον πάτο του βόθρου που ανοίξατε!»

Ακολούθησε σιωπή!

Τρομερά εκνευρισμένος, καληνύχτησε ψυχρά και χάθηκε στο σκοτάδι!

Όπως οι βρικόλακες και οι προσκυνημένοι!

Του Κώστα Γιαννιώτη
dromosanoixtos