Οι τρεις πιο συνήθεις επεξηγήσεις των ψυχοσωματικών ασθενειών

Ψυχοσωματική ασθένεια είναι εκείνη που δεν έχει γνωστή βιολογική ή φυσική αιτία και τα συμπτώματα προκαλούνται ή επιδεινώνονται από ψυχολογικούς παράγοντες. Με άλλα λόγια, ψυχολογικές ανισορροπίες ή ζητήματα που ένα άτομο μπορεί να βιώνει στη ζωή του εκδηλώνονται ως φυσικές, βιολογικές ασθένειες!

Παρά την παράξενη φύση τους, οι ψυχοσωματικές ασθένειες δεν είναι ασυνήθιστες. Παραδείγματα των ψυχοσωματικών ασθενειών περιλαμβάνουν τα πεπτικά έλκη, το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου, τις στομαχικές διαταραχές, τις ημικρανίες και τον πόνο στην πλάτη. Ακόμη και τύφλωση και παράλυση έχουν αναφερθεί να έχουν την αφετηρία τους σε ψυχοσωματικές ασθένειες, σε ορισμένες περιπτώσεις!

Με λίγα λόγια, μπορεί να σκεφτόμαστε τον εαυτό μας μέσα από μια ασθένεια. Εφόσον το υποσυνείδητο μυαλό μας ελέγχει τις σωματικές λειτουργίες μας, είναι λογικό να ισχυριστούμε ότι τα βαθύτερα αίτια των ψυχοσωματικών ασθενειών, είναι υποσυνείδητοι ψυχολογικοί μηχανισμοί που λειτουργούν έξω από το επίπεδο της συνείδησης.

Οι τρεις πιο κοινές αιτίες των ψυχοσωματικών ασθενειών

1) Αρνητικά συναισθήματα

Τα αρνητικά συναισθήματα είναι ο τρόπος του εγκεφάλου να σας προειδοποιεί ότι κάτι στη ζωή σας δεν πάει καλά, ότι κάτι πρέπει να αντιμετωπιστεί και να διορθωθεί. Αν αγνοήσετε αυτά τα συναισθήματα, το μυαλό σας τα εντείνει ώστε να είστε αναγκασμένοι να τα αναγνωρίσετε και να προβείτε στις απαραίτητες ενέργειες.

Αν εξακολουθείτε να τα αγνοείτε, τότε μπορεί να εκδηλωθούν ως ψυχοσωματικές ασθένειες. Έχετε πλέον φτάσει στο όριο σας και δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να σας κάνει να αναγνωρίσετε ότι κάτι δεν πάει καλά, εκτός από την εκδήλωση της ασθένειας.

Η ασθένεια, σας επιτρέπει, με έναν παράδοξο τρόπο, να πάρετε απόσταση από ό,τι είναι αυτό που συμβαίνει στη ζωή σας, το οποίο, με τη σειρά του, σας δίνει την ευκαιρία να επανεκτιμήσετε τον τρόπο που ζείτε κάτι που αυξάνει την πιθανότητα να προβείτε σε σημαντικές αποφάσεις που το υποσυνείδητο μυαλό σας θέλει να κάνετε.

Ο παρατεταμένος θυμός, η αγανάκτηση, η ζήλια, το μίσος, η ντροπή, η ενοχή και άλλα συναισθήματα που προκαλούν εσωτερική σύγκρουση, όταν παραμένουν ανέκφραστα ή δεν αντιμετωπίζονται, ενδέχεται να οδηγήσουν σε μια ψυχοσωματική ασθένεια.

2) Υποσυνείδητη επίλυση προβλημάτων

Μία από τις πιο σημαντικές λειτουργίες του υποσυνείδητου μυαλού, είναι να διατηρεί την ευημερία μας. Αν αντιλαμβάνεται κάτι ως απειλή για την ευημερία μας, έρχεται με πετυχημένες στρατηγικές να αντιμετωπίσει αυτά τα ζητήματα έξω από την αντίληψή μας και χωρίς τη συγκατάθεσή μας.

Για παράδειγμα, αν οι συνθήκες εργασίας ενός ατόμου είναι πολύ αγχωτικές και δεν έπαιρνε νωρίτερα άδεια, τότε το υποσυνείδητό του μπορεί να διακινηθεί και να τον κάνει να αρρωστήσει. Όταν είναι άρρωστος, είναι κλεισμένος στο σπίτι και ως εκ τούτου δεν υπάρχει πλέον βομβαρδισμός της «ψυχής» και του «σώματος» με το εργασιακό άγχος.

Τα παιδιά μπορεί να αρρωστήσουν για να αποφύγουν να πάνε στο σχολείο. Δεν πρόκειται για τη σκόπιμη προσποίηση μίας ασθένειας, αλλά να αρρωστήσουν πραγματικά. Μπορεί να οφείλεται στο ότι πέφτουν θύματα εκφοβισμού στο σχολείο ή κάτι παρόμοιο και γι’ αυτό το υποσυνείδητό τους τα οδηγεί προς την ασθένεια έτσι ώστε να φυλάσσονται από τα ψυχολογικά βασανιστήρια του εκφοβισμού.

Για παράδειγμα μία ηλικιωμένη, χήρα γυναίκα ζει με το μοναχογιό της, που τη φροντίζει. Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει έκτακτη ανάγκη στη χώρα και ο γιος καλείται να καταταγεί στο στρατό. Σε αυτό το σημείο η ηλικιωμένη κυρία θα μπορούσε να εκδηλώσει ψυχοσωματική αρρώστια.

Δεδομένου ότι δεν έχει κάποιον να αναλάβει τη φροντίδα της σε περίπτωση που φύγει ο γιος της, το υποσυνείδητό της ενδέχεται να την οδηγήσει στην ασθένεια, έτσι ώστε ο γιος να παραμείνει κοντά της και να συνεχίσει να τη φροντίζει. Επίσης, με το να αρρωστήσει εξασφαλίζει την ασφάλεια του γιου της, κρατώντας τον μακριά από μια δυνητικά απειλητική κατάσταση για τη ζωή του.

3) Υπόδειξη

Αυτό είναι ακόμα πιο παράδοξο. Εάν λάβετε μια υπόδειξη (π.χ. πληροφορίες) από μια μορφή εξουσίας που εμπιστεύεστε, έχετε την τάση να την αποδεχθείτε σε ένα υποσυνείδητο επίπεδο. Αν, για παράδειγμα, ένας γιατρός που εμπιστεύεστε εντελώς, σας δώσει μία διάγνωση καρκίνου και σας λέει ότι έχετε έξι μήνες για να ζήσετε, υπάρχει μία πολύ μικρή, αλλά υπαρκτή, πιθανότητα ότι θα πεθάνετε μετά από έξι μήνες, ακόμη και αν ήταν μια λανθασμένη διάγνωση.

Αυτό συνέβη στην πραγματικότητα σε έναν άνθρωπο ο οποίος είχε διαγνωστεί με καρκίνο σε προχωρημένο στάδιο. Του είχαν πει ότι του απέμεναν λίγοι μήνες για να ζήσει. Πέθανε μετά από μερικούς μήνες, αλλά όταν έγινε η αυτοψία, δεν υπήρχε καμία ένδειξη για κάποιο κακοήθη όγκο.

Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο το υποσυνείδητο μυαλό προγραμματίζεται, είναι η επανάληψη. Αυτό σημαίνει ότι αν επανειλημμένα λέτε, «Το αφεντικό μου, μου προκαλεί πονοκέφαλο» ή «Είναι ένας κακός μπελάς», τότε η απλή, επαναλαμβανόμενη χρήση αυτών των λέξεων μπορεί πραγματικά να σας προκαλέσει έναν πονοκέφαλο ή ένα πόνο στο λαιμό!

Όπως ένας σοφός άνθρωπος έγραψε σε ένα βιβλίο που δεν εκδόθηκε ποτέ, «Επιλέξτε τις λέξεις σας προσεκτικά!»

Τελικές σκέψεις

Όταν όλες οι πιθανές ιατρικές αιτίες μιας ασθένειας έχουν αποκλειστεί, θα πρέπει να δοθεί προσοχή στις πιθανές ψυχολογικές αιτίες. Οι άνθρωποι συχνά αρρωσταίνουν όταν περνούν από μια κακή φάση και αν ήδη πάσχουν από κάποια ασθένεια, τείνει να επιδεινώνεται η κατάσταση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Η κατανόηση της ανάγκης του υποσυνείδητου μυαλού είναι το πρώτο βήμα προς την ανάρρωση από μια ψυχοσωματική ασθένεια.

Οι άνθρωποι τείνουν να γίνονται αμυντικοί και να θυμώνουν όταν ο γιατρός ή ο φυσικοθεραπευτής τους, τους αναφέρει την πιθανότητα μιας ψυχοσωματικής ασθένειας. Φωνάζουν και λένε διάφορα όπως, «Λες δηλαδή ότι εγώ το έκανα αυτό στον εαυτό μου; Νομίζεις ότι είμαι τρελός;»

Σκεφτείτε το, αν ήταν 100% σίγουροι ότι δεν το είχαν κάνει στον εαυτό τους, γιατί να πάρουν αμυντική θέση από την αρχή; Σε ένα υποσυνείδητο επίπεδο, ξέρουν ότι το έχουν κάνει στον εαυτό τους και όλη η οργή και οι φωνές είναι ακριβώς ο τρόπος του υποσυνείδητου μυαλού για την υπεράσπιση των περίεργων στρατηγικών του.

Πηγή: psychologytoday.com

Απόδοση – Επιμέλεια: Ομάδα psychologynow.gr