Ο Παπαντωνίου ο Τσοχατζόπουλος και οι "αδιάφθοροι" διάδοχοι τους

H υπόθεση Παπαντωνίου ακούστηκε πρώτη φορά το 2005, όταν σε τέσσερις γαλλικές εφημερίδες (Le Monde, Le Figaro, Liberation και L’ Humanité) το πρώην στέλεχος της Thales Engineering and Consulting, Michel Josserand κατήγγειλε μίζες και χρηματισμό Έλληνα υπουργού την "χρυσή" περίοδο των μεγάλων παραγγελιών 2002/2003.

Ο καταγγέλλων, που ήταν και ο ίδιος προσωπικά αναμεμειγμένος σε άλλες υποθέσεις δωροδοκίας, είχε δώσει στοιχεία για τον ακριβό εκσυγχρονισμό των παλαιών φρεγατών, με υποκατασκευαστή την Thales Naval Nederland, αλλά και για το C4I, που έχασε η εταιρεία του, "επειδή πότισε χαμηλά", όπως αναφέρει, σε αντίθεση με την αμερικανικών συμφερόντων Saic.

Ο Παπαντωνίου, μάλιστα, μήνυσε τη "Liberation", η οποία καταδικάστηκε από τη γαλλική Δικαιοσύνη σε καταβολή 20.000 ευρώ, διότι "δημοσιοποίησε πληροφορίες εις βάρος του, χωρίς να τις ελέγξει"…

Αυτό, όμως, που καλύπτεται με κάθε τρόπο από τα ΜΜΕ και από αριστερούς τιμητές του παλαιού πολιτικού συστήματος, είναι ότι είτε πρόκειται για τον Τσοχατζόπουλο, είτε για τον Παπαντωνίου, είτε για τον Κουτσόγιωργα είτε για τον Ανδρέα Παπανδρέου, η συσσώρευση τεράστιων ποσών από παρόμοιες ή παρεμφερείς πηγές πρώτα απ’ όλα στόχευε στην εδραίωση ή στην ενίσχυση της εξουσίας τους.
 
Όλα τα κομματικά ταμεία γέμιζαν με παρόμοιους τρόπους, ήταν πολλά τα στόματα που τάιζαν στις χρυσές εποχές όπως άλλωστε περηφανευόταν ο ίδιος ο Τσοχατζόπουλος ακόμα και μέσα από την φυλακή. Ήταν ένα ολόκληρο σύστημα εξουσίας που στηριζόταν άμεσα ή έμμεσα στην ρεμούλα, την "διαφθορά", την μίζα και την εξαγορά. Αυτοί, λοιπόν, που θα έπρεπε στην πραγματικότητα να διώκονται δεν είναι οι "διεφθαρμένοι" αλλά οι … αδιάφθοροι, αφού στην ουσία αυτοί είναι που είχαν παραβατική συμπεριφορά.

Και φυσικά δεν αστειευόμαστε ούτε στο ελάχιστο.

Η αποκάλυψη δήθεν των τρομερών και φοβερών σκανδάλων δεν αποσκοπεί παρά στην εναλλαγή στην εξουσία, στο πέρασμα διάδοχων καταστάσεων και σε τίποτε περισσότερο. Ίσως και σε κάτι ακόμα. Στην εξαπάτηση των λιγοστών κορόιδων που έχουν μείνει να πιστεύουν στο παραμύθι που λέγεται "κάθαρση" του πολιτικού συστήματος. Αν και το είδος αυτό είναι προ πολλού μουσειακό…

Λ.

https://anarchypress.wordpress.com/