Ευτυχία ή ευημερία;

Σαν ορισμός η ευτυχία θεωρείται η ψυχική ικανοποίηση του ανθρώπου. Η επίτευξη των στόχων του, η ικανοποίηση των αναγκών και των επιθυμιών του. Όλοι οι άνθρωποι παλεύουν να κατακτήσουν την υπέρτατη προσωπική ψυχική ευδαιμονία. Για τον καθένα η ευτυχία είναι διαφορετική.

Στην εποχή μας ευημερία θεωρείται η υλική κτήση, τα χρήματα. Ο ευτυχισμένος πλέον θεωρείται ο πλούσιος. Διότι με τα χρήματα μπορείς να κατακτήσεις τα πάντα και να υλοποιήσεις τα πάντα. Για τους περισσότερους, ωστόσο, η ευτυχία δεν έρχεται ποτέ σύμφωνα με τα παραπάνω. Όταν πλέον έχεις μοχθήσει και φτάνεις σε ένα ικανοποιητικό οικονομικό επίπεδο αρκετό τόσο για εσένα όσο και για το κοινωνικό περίγυρο σου, νομίζοντας ότι αγγίζεις την κορυφή τότε έρχεται η σκληρή συνειδητοποίηση ότι -εν τέλει- δεν είσαι ευτυχισμένος.



Ευτυχία δεν είναι τα χρήματα. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη ευδαιμονία μέσα σε γενικά πλαίσια είναι η χρήση των ηθικών αρετών και της λογικής. Κάτι ίσως που να μην είναι αρκετά ευδιάκριτο στους σημερινούς ανθρώπους (που παλεύουν να αγγίξουν την δική τους υλική ευτυχία) είναι ότι δεν είναι προσωρινή. Τα υλικά αγαθά δεν είναι ευτυχία.

Ευτυχία είναι η συναισθηματική πληρότητα και πλήρης με τα χρήματα δεν πρόκειται να είσαι ποτέ. Η ευτυχία κρύβεται μέσα στα απλά καθημερινά πράγματα που περνούν μέσα από τα μάτια σου και δεν τα καταλαβαίνεις. Ευτυχία είναι όλα τα θετικά συναισθήματα στα οποία γίνεσαι αποδέκτης. Δεν είναι κάτι τόσο μεγάλο όσο ακούγεται και σε τρομάζει. Ευτυχισμένος άνθρωπος είναι αυτός που έχει ορίσει το εγώ του και το χρησιμοποιεί υπέρ του, εκείνος που λειτουργεί ορθά για τα δικά του δεδομένα. Εκείνος που είναι υγιής.



Είναι όλοι εκείνοι οι άνθρωποι μέσα στην ζωή σου που είναι δίπλα σου, σε στηρίζουν και σε δέχονται γι’αυτό ακριβώς που είσαι. Είναι η αγάπη, η κατανόηση, ο σεβασμός, η εκτίμηση ή ότι άλλο σε διακρίνει σαν άνθρωπο και παίρνεις τα ίδια ερεθίσματα από τους τριγύρω σου. Είναι ο εξευγενισμός της ψυχής μας που επιτυγχάνεται με κάτι που οι περισσότεροι μέσα στις πόλεις έχουμε ξεχάσει, την επαφή με την φύση.

Ας αφήσουμε στην άκρη, λοιπόν, την υλική ευδαιμονία, ας σταθούμε στην συναισθηματική. Εκείνη που παίζει καταλυτικό ρόλο στην ζωή μας και μας κατευθύνει. Σε εκείνη που μας κάνει να αισθανόμαστε πλήρεις. Η ευτυχία είναι καθημερινά μέσα στην ζωή μας, μέσα από εκείνες τις μικρές στιγμές χαράς που καθημερινά συναντάμε αλλά προσπερνάμε αφοσιωμένοι στις μεγαλουπόλεις για δόξα και χρήματα. Η ευτυχία είναι γύρω σου και μέσα σου, μην την προσπερνάς, εκτίμησέ την, αγκάλιασέ την και ίσως τότε καταλάβεις ότι το κυνήγι που είχες θέσει είναι μάταιο γιατί ήδη είσαι ευτυχισμένος!

«Οι άνθρωποι μπορεί να είναι ευτυχισμένοι μόνο όταν δεν θεωρούν ότι σκοπός της ζωής είναι η ευτυχία»
– Τζωρτζ Όργουελ, 1903-1950, Βρετανός συγγραφέας

«Η ευτυχία που θέλεις να έχεις χαλάει την ευτυχία που ήδη έχεις»
– Jacques Deval, 1895-1972, Γάλλος συγγραφέας

«Υπάρχουν μονάχα στιγμές πληρότητας. Εκείνοι που δεν το ξέρουν κι επιμένουν να θέλουν να ζουν διαρκώς, θα μείνουν καταδικασμένοι στον γκρίζο και επαναληπτικό βηματισμό της καθημερινότητας»
– Χορχέ Μπουκάι

«Η παγίδα: Πόσο ευτυχής θα ήμουν αν είχα αυτό που δεν έχω»
–Χορχέ Μπουκάι.

Πηγή