Ναπολέων Λαπαθιώτης - Νυχτερινό

 

Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
που λάμπει μεσ’ τη νύχτα  τίποτ’ άλλο.

Μια φωνή γρικιέται μέσ’ το σάλο
και που σε λίγο παύει τίποτ’ άλλο.

Πέρα μακριά, κάποιο στερνό σινιάλο
του καραβιού που φεύγει τίποτ΄άλλο.

Και μόνον ένα παράπονο μεγάλο
στα βάθη του μυαλού μου. Τίποτ’ άλλο
 

Το ποίημα δημοσιεύτηκε το 1939 και σκιαγραφεί με λυρική υποβλητικότητα μια νυχτερινή εικόνα αποχωρισμού. Η σκηνή διαδραματίζεται κάτω από το φως του φεγγαριού, που συντροφεύει τη μοναξιά του ποιητή.