Ο Ελληνας πληρώνει - από την τσέπη του - τα φάρμακα… φαρμάκι

Οικονοµική αιµορραγία προκαλεί στους ασθενείς η αγορά των απαραίτητων φαρµάκων, καθώς αποδεικνύεται ότι σε καιρό κρίσης οι πολίτες καταβάλλουν σχεδόν όσα και το κράτος για να αγοράσουν σκευάσµατα.
Οπως αναφέρει σε ρεπορτάζ του το Εθνος, τα ποσά που προκύπτουν από τις επίσηµες καταγραφές δείχνουν το µέγεθος της συµµετοχής των ασθενών, µία συµµετοχή που προκύπτει όχι µόνο από τα θεσµοθετηµένα ποσοστά ανάλογα µε την ασθένεια (0%, 10% και 25%), αλλά και από κρυφές χρεώσεις που µπορεί ακόµη και να διπλασιάσουν τα χρήµατα που πρέπει οι ασφαλισµένοι να πληρώνουν από την τσέπη τους.

Ο µυστικές αυτές χρεώσεις µπορούν µάλιστα να εκτοξεύσουν το ποσοστό συµµετοχής από το 25% που είναι το ανώτερο, ακόµη και σε 40 µε 45%. Σύµφωνα µε στοιχεία που κατέγραψε η Η∆ΙΚΑ, η εταιρεία του ∆ηµοσίου που χειρίζεται την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, αλλά και η IQVIA, για το 2018, οι Ελληνες ασθενείς πλήρωσαν από την τσέπη τους 1,26 δισ. ευρώ για:

τις επίσηµες συµµετοχές στα φάρµακα,

τα σκευάσµατα που δεν αποζηµιώνονται από την κοινωνική ασφάλιση,

γενικότερες κρυφές συµµετοχές,

φάρµακα που δεν αγοράζονται µε συνταγή γιατρού.

Ποσό που θεωρείται δυσθεώρητο για τα ελληνικά µνηµονιακά δεδοµένα, περιορισµένο ωστόσο για την υπόλοιπη Ευρώπη, όπου οι συµµετοχές των ασθενών κινούνται σε υψηλότερα επίπεδα.

Χαρακτηριστικό είναι ότι σε σχέση µε τα όσα καταβάλλει το κράτος (1,945 δισ. ευρώ) για φάρµακα, οι ασφαλισµένοι πλήρωσαν από την τσέπη τους το 40%.

Χωρίς να υπολογίσει κανείς ότι στη συνολική φαρµακευτική δαπάνη και οι φαρµακευτικές εταιρείες συµβάλλουν καθοριστικά, αφού κατέβαλαν (το 2018) 990 εκατ. ευρώ ως υποχρεωτικές εκπτώσεις και επιστροφές µε την υπέρβαση της προϋπολογισθείσας δαπάνης.

Ειδικότερα το 2018 η επίσηµη συµµετοχή των ασθενών άγγιξε τα 625 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 364 εκατ. ευρώ ήταν από τις επίσηµες συµµετοχές (0%, 10% και 25%) και τα υπόλοιπα 261 εκατ. ευρώ προέρχονται από έµµεσες επιβαρύνσεις, καθώς ο ΕΟΠΥΥ για κάθε κατηγορία φαρµάκων αποζηµιώνει ένα συγκεκριµένο ποσό (µε βάση το φθηνότερο φάρµακο της κατηγορίας).

Εάν η συνταγή του ασθενούς περιγράφει ένα πιο ακριβό φάρµακο ή η κατεύθυνση που έχει δώσει ο γιατρός είναι να αγορασθεί πρωτότυπο φάρµακο και όχι γενόσηµο, τη διαφορά την καταβάλλουν οι ασφαλισµένοι.

Αποτέλεσµα όµως είναι συχνά η συµµετοχή µε αυτόν τον τρόπο να εκτοξεύεται από το 25% ακόµη και πάνω από το 45%. Οµως δεν είναι µόνο αυτά.

Υπολογίζεται ότι περίπου 255 εκατ. ευρώ καταβάλλουν οι ασθενείς στη χώρα µας για φάρµακα που είναι φθηνά για τα οποία δεν διαθέτουν συνταγή γιατρού, καθώς συµφέρει µάλλον περισσότερο να τα πληρώσουν άµεσα στο φαρµακείο παρά να επισκεφθούν γιατρό και να καταβάλουν άλλα 10 ευρώ για την επίσκεψη.

Επίσης τα λεγόµενα Μη Συνταγογραφούµενα Φάρµακα (ΜΗΣΥΦΑ) κοστίζουν στις τσέπες των Ελλήνων κοντά στα 265 εκατ. ευρώ.

Από την άλλη υπάρχουν και εκείνα τα φάρµακα τα οποία ανήκουν στη λεγόµενη «αρνητική λίστα».

Πρόκειται για σκευάσµατα τα οποία χρειάζονται συνταγή γιατρού, αλλά δεν αποζηµιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ. Γι’ αυτά τα φάρµακα οι Ελληνες πλήρωσαν το 2018 κοντά στα 115 εκατ. ευρώ.

Πάντως την περίοδο αυτή φαίνεται ότι η συµµετοχή των ασθενών για την αγορά των απαραίτητων φαρµάκων βρίσκεται στα πιο υψηλά σηµεία σε σχέση µε τα προηγούµενα χρόνια, παρότι το τελευταίο διάστηµα υπάρχουν κάποιες ελαφρύνσεις ειδικά για τους χρονίως πάσχοντες.

Οπως παραδέχτηκε και ο ίδιος ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός σε κατ’ ιδίαν συνοµιλίες πρόσφατα στο περιθώριο εκδήλωσης της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρµακοβιοµηχανίας (ΠΕΦ), η συµµετοχή των ασθενών για την αγορά φαρµάκων φθάνει πλέον το 28%.

Να σηµειωθεί ότι το 2012 το ποσοστό συµµετοχής για την αγορά φαρµάκων κυµαινόταν κατά µέσο όρο στο 12%. Γεγονός βέβαια καθόλου τυχαίο, αφού η κρίση έκανε τη δηµόσια δαπάνη να µειωθεί περαιτέρω και τους πάσχοντες να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Αυτό το µείγµα της φαρµακευτικής πολιτικής που εφαρµόζεται πάντως δεν δείχνει να ικανοποιεί κανέναν, αφού και οι ασθενείς εκφράζουν διαµαρτυρίες µέσω των συλλόγων τους για τα αυξηµένα ποσά που πρέπει να καταβάλλουν για τα φάρµακα, αλλά και οι φαρµακευτικές εταιρείες, οι οποίες πρέπει να δίνουν αντίστοιχα εκατοµµύρια ευρώ για υποχρεωτικές εκπτώσεις.

Πηγή