ΓΡΑΜΜΑ ΕΝΟΣ ΣΚΥΛΟΥ ΣΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ

Οποιαδήποτε σχέση με πρόσωπα και ...σκυλιά είναι τυχαία

Κατ' αρχήν, δεν σε θεωρώ αφεντικό μου, επειδή έτυχε η κληρονομική ομορφιά μου να σε έλξει και να με αγοράσεις στο σκλαβοπάζαρο, του pet-shop της γειτονιάς σου. Θά 'θελα να ξέρεις ότι σε αυτήν την πλάση κανείς δεν έχει κανέναν αφεντικό.
Ιδίως ένας άνθρωπος, έναν σκύλο! Εσείς οι άνθρωποι κάντε ό,τι θέλετε - δεν με αφορά.

Άκου λοιπόν γιατί έφυγα...

Έφυγα γιατί είσαι ένας στυγνός εγωιστής που με έσερνε τόσο καιρό με μια αλυσίδα από εδώ κι από εκεί όπου κι όπως γούσταρες, όταν ήσουν πιεσμένος από τους τέσσερεις τοίχους του σπιτιού σου και τις υποχρεώσεις σου που δημιούργησες ο ίδιος κι έτρεχες όλη μέρα να προλάβεις, στην προσπάθειά σου να ξεχάσεις τις υποχρεώσεις σου, απέναντι στον εαυτό σου και κυρίως την υποχρέωσή σου να παραμείνεις το είδος σου δηλ. άνθρωπος. 

Με τραβούσες με εκείνο το λουρί που μίκραινε και μεγάλωνε όσο ήθελες εσύ, παρ' όλο που κι εγώ σαν σκύλος ήθελα να έχω το αυτεξούσιο στην ζωή μου δηλ. αυτό που έχασες εσύ κι εκδικητικά ήθελες να χάσω κι εγώ. Με τραβούσες βιαστικά όταν ήθελα να κατουρήσω. Με τραβούσες νευρικά όταν ήθελα να κάνω κι εγώ το φλερτ μου με τις σκυλίτσες που περνούσαν απέναντί μου. Με τραβούσες όταν απλά δεν ακολουθούσα την πορεία που εσύ ήθελες.

Σε βαρέθηκα επιτέλους! Το πρωί που βρήκα στιγμιαία την πόρτα ανοιχτή και ήμουν λυμένος, την έκανα! Θέλω να κάνω κι εγώ την ζωή μου, ρε φίλε! Αρκετό κακό μου έκανες!
Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα ρε ανέραστε, να με στειρώσεις; 

Με ρώτησες πριν το κάνεις; Τι, επειδή ήμουν καρπερός κι εσύ, ενώ έλεγες ότι «αγαπούσες πολύ τα σκυλιά!», στην πραγματικότητα ήθελες μόνο εμένα και με την αλυσίδα αλλά όχι τους απογόνους μου; Τι σκ@τά αγάπη είναι αυτή που μου αφαιρεί το δικαίωμα να αποκτήσω κι εγώ σκυλάκια όπως εσύ παιδιά, τα οποία λες ότι κι αυτά τ' αγαπάς, αλλά τα έχεις ...παρκαρισμένα στο play-station; Επειδή εσύ, είσαι εναντίον της ζωής πρέπει να μου αφαιρείς, την δυνατότητα αυτή, της αναπαραγωγής; Να ξέρεις, αυτό το κακό που μού 'κανες δεν θα το ξεχάσω ποτέ! 

Και αν υπήρχε δικαστήριο που να λύνει τις διαφορές ανθρώπων και σκύλων, να είσαι σίγουρος ότι θα σε είχα βάλει στην φυλακή! Δυστυχώς όμως, υπάρχουν μόνο δικαστήρια ανθρώπων, με νόμους που τους κάνουν και τους εφαρμόζουν άνθρωποι σαν και του λόγου σου... Που μισούν την πραγματική ζωή ή που δεν τους δόθηκε η δυνατότητα να την ζήσουν!

Αμ το άλλο; Που μου τό 'παιζες φίρμα και καλά και υψηλή κοινωνία; Ότι είσαι κάτι ιδιαίτερο σε σχέση με τους άλλους που τους κοιτούσες με περιφρόνηση; Αυτά όλα, ενώ είσαι από χωριό... Τι καλά θα ήταν να μου φερόσουν όπως οι χωριάτες στα σκυλιά... Που εκεί οι σκύλοι, ζούνε μέσα στην ελευθερία και τους σέβονται πολύ περισσότερο από σένα που αυτοχαρακτηρίζεσαι και καλά ο «προστάτης» και «υπερασπιστής» μας και είσαι ικανός να κάνεις την μεγαλύτερη ανδραγαθία του κόσμου γι' αυτό...

Ως εδώ! Δεν θέλω να με ψάξεις, να με βρεις γιατί ξέρω ότι αυτό που θα ψάξεις στην πραγματικότητα να βρεις στο πρόσωπό μου, είναι η παρηγοριά του τσαλακωμένου σου από τους συνανθρώπους σου, εγωισμού. Δεν θα ψάξεις εμένα γιατί ποτέ δεν με είδες σαν σκύλο αλλά σαν μια προβολή των δικών σου θεμάτων... Κι έτσι πάντα με αντιμετώπιζες... Γι' αυτό, είχες την εντύπωση ότι ήμουν κτήμα σου που επειδή το ταΐζεις και του κάνεις τα εμβόλιά του - για να μην έχεις πρόβλημα, εσύ πάλι... - νόμιζες ότι είχες το δικαίωμα να με σέρνεις δεξιά κι αριστερά όπως γούσταρες...

Αντίο! Και σου εύχομαι κάποτε να συνειδητοποιήσεις ότι στο πρόσωπό μου, έψαξες πράγματα της πραγματικής ζωής που είτε τα έχεις στερηθεί, είτε πράγματα που σου κάνουν άλλοι... Αντίο και κοίταξε μην πάρεις κανένα άλλο φουκαρά σκύλο και τον ταλαιπωρήσεις κι αυτόν όπως ταλαιπώρησες τόσο καιρό εμένα γιατί πάλι στα ίδια αδιέξοδα θα περιέλθεις...

Όσο θα απωθείς μέσα σου κάθε τι ανθρώπινο, θα γιγαντώνεται το θεριό. Και πρόσεξε, γιατί αυτό δεν είναι σαν και μένα. Δαγκώνει και ίσως σε φάει...

via