Γιατί τα hyperlinks στο διαδίκτυο είναι μπλε;

Αλήθεια, αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί το στάνταρ χρώμα σηματοδότησης των hyperlinks στο διαδίκτυο είναι από τότε που θυμάστε τον εαυτό σας να ανοίγει για πρώτη φορά PC, το μπλε; To ίντερνετ έχει τη δική του μυθολογία και σε αυτά τα πλαίσια, ο λόγος της επιλογής του μπλε χρώματος για τους υπέρ-συνδέσμους έχει τη δική του ανοιχτή σε διαφορετικές ερμηνείες μυθιστορία.

Λίγο πριν το καλοκαίρι της αγάπης, το 1969, στην αποκορύφωση του κινήματος των hippies εμφανίστηκε το λεγόμενο ARPAnet, το οποίο τότε δεν το ήξερε, αλλά όταν θα μεγάλωνε, θα το ονομάζαμε internet. Βέβαια σε αυτήν την πρώιμη μορφή η μελλοντική του χρήση ως πλατφόρμα για να γράφει και να ανεβάζει ο καθένας ό,τι του περνάει από το κεφάλι ήταν ακόμα πολύ μακρινή.

Ο σκοπός της Advanced Research Projects Agency (ARPA) της αμερικάνικης κυβέρνησης ήταν αρχικά πιο ακαδημαϊκός. Σκοπός της ήταν ο διαμοιρασμός και διασπορά επιστημονικών ιδεών, πληροφοριών και μελετών.

Πλέον το ίντερνετ είναι modus vivendi και πολλοί δυσκολεύονται να θυμηθούν πώς ήταν η ζωή πριν από αυτό, αλλά κάποια εξαιρετικά απλά πράγματα, τα οποία πλέον τα θεωρούμε δεδομένα και δεν αναρωτιόμαστε καν πώς δημιουργήθηκαν, έχουν τη δική τους ιστορία, η οποία φτάνει πίσω μέχρι εκείνες τις ημέρες που το "net" περιοριζόταν για χρήση μεταξύ των nerds όλων των nerds.

Ένα βασικό χαρακτηριστικό λειτουργικότητας του ίντερνετ είναι τα γνωστά μας hyperlinks. Οι λεγόμενοι "υπέρ-σύνδεσμοι" στα ελληνικά, είναι η σύντομη πύλη μας από ένα σημείο προς μία νέα πληροφορία και δεδομένο στον απέραντο κόσμο του ίντερνετ.

Το "σερφάρισμα" ξεκινάει για τους περισσότερους σήμερα από τη μηχανή της Google, αλλά τα επόμενα βήματα θέλουν... hyperlinks.

Άλλα σκεφτήκατε ποτέ, γιατί και πώς εδραιώθηκε το μπλε, ως το βασικό τους χρώμα;
Οι "σοφοί γέροντες" του ίντερνετ έχουν δύο ερμηνείες, των οποίων η προέλευση χάνεται στα βάθη των οπτικών ινών και τις οποίες παρουσιάζει σε εκτενέστατη ανάρτησή του σχετικά με τις απαρχές του web (<--να ένας μπλε υπέρ-σύνδεσμος), ο Richard Bayston, στο blog The Daily Egg.

Γιατί δεν είναι, λοιπόν, τα hyperlinks μαύρα, πορτοκαλί ή μπορντοροδοκόκκινα (που σήμερα, μπορούν και να είναι, αλλά κατά κανόνα τα μπλε ακόμα κυριαρχούν);
Όπως αναφέρει ο Bayston, κάποιοι πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται στους πρώτους αρχαίους browsers όπως ο Mosaic για τα Windows.

Υπέροχος, έτσι δεν είναι;

Επειδή σε αυτούς τους browsers, το background ήταν γκρι και το κείμενο μαύρο και τα ανοιχτά παστέλ χρώματα σε ένα περιβάλλον κατά βάση στις αποχρώσεις του λευκού και του μαύρου δεν ήταν ιδιαίτερα ευκρινή στις οθόνες της εποχής, έμεναν τρεις επιλογές για να χρωματιστούν τα σημεία τα οποία κάποιος ήθελε να τονίσει: το κόκκινο, το πράσινο και το μπλε.

Το μπλε επιλέχθηκε, λέει η ανεπιβεβαίωτη θεωρία, επειδή το κόκκινο και το πράσινο ανιχνεύονται από τα ίδια κύτταρα στο ανθρώπινο μάτι και η αντίληψη αυτών των δύο χρωμάτων είναι εκείνη που επηρεάζεται περισσότερο από παθήσεις της όρασης όπως η αχρωματοψία.

Με δεδομένο, λοιπόν, ότι 1 στους 25 ανθρώπους έχει κάποιας μορφής αχρωματοψία, επιλέχθηκε από τα "διαθέσιμα" χρώματα εκείνο το οποίο ήταν το λιγότερο πιθανό να επηρεάσει την ανάγνωση των γραμμάτων που θα χρωμάτιζε: το μπλε, το οποίο είναι ένα από τα χρώματα τα οποία σπανίως δεν διακρίνει κανείς, ακόμα κι αν έχει αχρωματοψία.

Εξάλλου, αυτός είναι και ο λόγος που πολλά πράγματα στο διαδίκτυο είναι μπλε. Σε ένα φοβερό fun fact, μάλιστα, ο Bayston αναφέρει στην ανάρτησή του ότι το Facebook είναι μπλε ακριβώς επειδή ο Mark Zuckerberg πάσχει από αχρωματοψία στο κόκκινο και στο πράσινο.

Η άλλη -και πιο πιθανό να είναι κοντά στην πραγματικότητα- θεωρία σχετικά με το χρώμα των hyperlinks δεν δίνει τόσο μεγάλη ψήφο εμπιστοσύνης στην ευαισθησία  των πρωτοπόρων του ίντερνετ για τους συνανθρώπους τους με αχρωματοψία, αν και είναι παρεμφερής.
Σύμφωνα με αυτήν, το μπλε στους υπέρ-συνδέσμους κυριάρχησε μεν για παρομοίως τεχνικούς λόγους, αλλά με λιγότερο ανθρωπιστική και περισσότερο πρακτική προσέγγιση.

Οι προγραμματιστές πάντως, δεν φαίνεται να έχουν κολλήματα με το χρώμα.

Πρώτα από όλα, ο Tim Berners-Lee, ο ίδιος ο δημιουργός του Παγκόσμιου Ιστού (World Wide Web) δηλαδή, δεν θεωρεί καν ότι είναι απαραίτητο τα hyperlinks να έχουν χρώμα. Άλλωστε, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά κατά τη διάρκεια ενός Q&A στο World Wide Web Consortium, εκείνες τις πρώιμες ημέρες οι υπέρ-σύνδεσμοι σημειώνονταν με μία απλή υπογράμμιση του κειμένου.

Κάτι παρόμοιο θυμούνται κι άλλοι πρωτοπόροι του διαδικτύου, τονίζοντας ότι όταν αυτό που λέμε σήμερα internet ξεκινούσε, δεν υπήρχαν καν έγχρωμες οθόνες.

Τότε γιατί μπλε και ποιος το επέλεξε ως στάνταρ απόχρωση; Κανένας από εκείνους τους τιτάνες που μας "χάρισαν" το ίντερνετ δεν μοιάζει να θυμάται σε ποιον ανήκε η... φαεινή ιδέα, αλλά μάλλον όλοι συμφωνούν σε μία πάρα πολύ απλή απάντηση: η επιλογή ήταν προφανής.

Όπως το έθεσε λακωνικά και ενδεχομένως κυνικά ο Berners-Lee: "Δεν θυμάμαι ποιος χρησιμοποίησε πρώτος το μπλε, αλλά φαντάζομαι ότι το έκανε επειδή είναι το πιο σκοτεινό διαθέσιμο χρώμα [σ.σ. πλην του μαύρου των γραμμάτων] και έτσι επηρεάζει λιγότερο από όλα την αναγνωσιμότητα".
Ίσως το πιο ενδιαφέρον από όλα αυτά να είναι το γεγονός ότι ο ίδιος ο δημιουργός του WWW, δήλωσε πως αν ήταν στο χέρι του, τα hyperlinks θα ήταν πράσινα. Αυτό ήταν το χρώμα που χρησιμοποιούσε περισσότερο στον σχεδιασμό του web εκείνες τις πρώτες ημέρες του, επειδή είναι το χρώμα της φύσης και υποτίθεται ότι ξεκουράζει.

Πλήρης απομυθοποίηση ή μήπως αναρωτιόμαστε για πράγματα που δεν έχουν καμία ουσιαστική σημασία στις ζωές μας;

Μπορεί και τα δύο. Αλλά τώρα ξέρετε γιατί τα hyperlinks είναι μπλε. Ή μήπως όχι; Αν μπερδευτήκατε, ο υπέρτατος geek Maurice Moss είναι εδώ για να κάνει μία περίληψη του τι εστί internet και να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.


http://www.pathfinder.gr/stories/4668475/giati-ta-hyperlinks-sto-diadiktyo-einai-mple/

Lemmy