Σήμερα το πρωί μας πλησίασε στον εξωτερικό χώρο της Αλκυόνης, ο Ασημόγλαρος της φωτογραφίας. Δεν είναι ένας από τους δεκάδες ανάπηρους ή υπό περίθαλψη γλάρους που φιλοξενούνται στην Αλκυόνη.
Το πουλί σε πολύ άσχημη κατάσταση, μπερδεμένος σε πετονιά και αγκίστρια, έφτασε περπατώντας μέχρι την Αλκυόνη, (ποιος ξέρει από πού ξεκινώντας), πέρασε κάτω από την κεντρική είσοδο και ζήτησε βοήθεια.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Έχει συμβεί ακόμα τέσσερις φορές, (δύο φορές με Ασημόγλαρους και δύο φορές με Γερακίνες).
Ο Γλάρος είναι πολύ άσχημα, αλλά τον παλεύουμε ως ένα ιερό περιστατικό.
Εμείς οι άνθρωποι δυσκολευόμαστε πολύ να αντιληφθούμε το εύρος της νοημοσύνης των ζώων, των δέντρων και των ίδιων μας των παιδιών.
Ακόμα και όταν αυτή η νοημοσύνη δεν αφορά δυσνόητες μορφές για τους περισσότερους ανθρώπους, όπως η συναισθηματική νοημοσύνη και αφορά αυτή τη μορφή που έχουμε μάθει να «μετρούμε», τη μαθηματική νοημοσύνη.
Στρέφουμε το βλέμμα μπροστά στη νοημοσύνη των ζώων, είτε από τυφλή άγνοια, είτε από φόβο ή ακόμα και από ζήλια.
Μη μας θυμώσετε αν ομολογήσουμε πως εμείς στην Αλκυόνη όσα μπράβο κι αν ακούσουμε από τους ανθρώπους, οι στιγμές που αισθανόμαστε πραγματικά υπερήφανοι είναι αυτές που αντιλαμβανόμαστε την εμπιστοσύνη των ζώων.
16/12/2019
Από σελίδα στο fb (Αλκυόνη - Aegean Wildlife Hospital)
via
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθυνών: Το ιστολόγιο δεν παρέχει συμβουλές, προτροπές και καθοδήγηση.
Εισέρχεστε & εξέρχεστε με δική σας ευθύνη :)