Τι (και γιατί) έγινε στον Εβρο

Τώρα που σταμάτησε ο θόρυβος και το "περιστατικό" στον Έβρο φεύγει από το κάδρο της επικαιρότητας αξίζει να σημειωθούν κάποια πράγματα που αφήνει πίσω του.
Η Ελλάδα υποχρεώθηκε να αναστείλει τις εργασίες για την επέκταση του φράχτη που κατασκεύαζε σ αυτό το σημείο των ελληνοτουρκικών συνόρων με στόχο τον περιορισμό της διακίνησης μεταναστών και προσφύγων. 

Η Τουρκία κατάφερε με τις κινήσεις της σε στρατιωτικό και διπλωματικό επίπεδο
να περιορίσει στην πράξη το δικαίωμα της Ελλάδας να κάνει ότι θεωρεί ωφέλιμο στο έδαφός της.

Με πιο απλά λόγια, η ελληνική κυβέρνηση υποχρεώθηκε να παραδεχτεί ότι δεν είναι σε θέση ασκήσει κυριαρχικά δικαιώματα σε κάποια στρέμματα γης τα οποία θεωρεί (και είναι) στην επικράτεια της χώρας. Αυτό ακριβώς ήταν το απτό αποτέλεσμα της «μίνι- κρίσης» των τελευταίων ημερών.

Ας δούμε τώρα το "γιατί" αυτής της ιστορίας. 

Η ελληνική αντίδραση στον τουρκικό «τσαμπουκά» που επεδίωξε και τελικά κατάφερε προς το παρόν την αναστολή των εργασιών για την κατασκευή του φράκτη κινήθηκε μέσα στο γενικότερο πνεύμα του «κατευνασμού» του νευρικού γείτονα που αποτελεί το δόγμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής τις τελευταίες δεκαετίας.

Ο κατευνασμός που οι πολιτικοί μας «ωραιοποιούν» με όρους όπως «στρατηγική ψυχραιμία» έχει αναγορευτεί σε δόγμα της πολιτικής της χώρας έναντι της Τουρκίας. Αυτό το δόγμα αναλαμβάνουν να εκλαϊκευόσουν σε κάθε ευκαιρία πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής οι οποίοι αντιπαρατίθενται μεταξύ τους για «μερικά μέτρα γης».

Το «περιστατικό» στον Έβρο, τέλος, πρέπει να τοποθετηθεί στην γενικότερη κατάσταση που διαμορφώνεται στα ελληνοτουρκικά. Η Άγκυρα τον τελευταίο καιρό μιλά ανοιχτά για την παράνομη ελληνική κατοχή των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανήσων. Οι συχνές, σχεδόν καθημερινές πτήσεις τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικό έδαφος, όπως είναι τα νησιά, οικοδομούν σε διπλωματικό επίπεδο την τουρκική επιχειρηματολογία υπονομεύοντας ταυτόχρονα την ελληνική κυριαρχία σ αυτά τα εδάφη. Στο ανατολικό Αιγαίο, όπως και στον Εβρο η τουρκική επιθετικότητα μαζί με την αδράνεια των ελληνικών κυβερνήσεων, δημιουργούνται οι συνθήκες για την αναθεώρηση των όρων της Συνθήκης της Λοζάνης (δηλαδή των συνόρων) που αποτελεί διακηρυγμένο στόχο της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας.

Κατά τα λοιπά, η Ελλάδα είναι μια ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα όπως σε κάθε ευκαιρία διακηρύττει η πολιτικής μας ηγεσία…

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ

via