Όχι στο απαρτχάιντ των "υγιών" ελίτ

 

Εφορμούν επί των κοινωνιών και φαντασιώνονται έναν κόσμο στην υπηρεσία του 1%
Του Ρούντι Ρινάλντι
Η πανδημία (ή επιδημία σκέτα, ή και συνδημία) έφθασε, από τον Φεβρουάριο μέχρι σήμερα, τα 71.000.000 κρούσματα και τους 1.600.000 θανάτους.

Απασχολεί δε πολύ περισσότερο από μια γρίπη: O ιός Covid-19 πρωταγωνιστεί εδώ κι ένα σχεδόν χρόνο, και άλλαξε πολλά σε ολόκληρο τον κόσμο. 

Το έτος 2020 θα κλείσει με πανδημία και θα καταγραφεί ως μια θλιβερή χρονιά. Το 2021 θα ξεκινήσει με «κορώνα 19», αλλά ίσως εξελιχθεί αλλιώς. 

Οι ελίτ χαριεντίζονται με την υπόσχεση του εμβολίου, ενώ δεν έκαναν τίποτα για τη βελτίωση του επιπέδου παρεχόμενης υγειονομικής περίθαλψης -την οποία άλλωστε γκρέμιζαν με την επέλαση της αγοράς σε όλα τα δημόσια συστήματα υγείας και δικαιώματα εδώ και τουλάχιστον 20-30 χρόνια. 

Οι ελίτ του παγκοσμιοποιημένου «πλανητικού χωριού» συντονίστηκαν στην προβολή των πορισμάτων και της «αντικειμενικής» πορείας προς έναν ολοένα και περισσότερο ψηφιακό κόσμο και ζωή. Και με σημαία μια αμφιλεγόμενη 4η βιομηχανική επανάσταση, συμπληρωμένη από το σχέδιο για τη «Μεγάλη Επανεκκίνηση», εφορμούν επί των κοινωνιών, σε βάρος του γενικά ανεκτού κοινωνικού και φυσικού μεταβολισμού Ανθρώπου/Φύσης. 

Οι ελίτ φαντασιώνονται έναν κόσμο όπου μια ισχνή μειοψηφία (1%) θα αποκτήσει ιδιότητες και ικανότητες που θα υπερβαίνουν τα γνωστά ανθρώπινα όρια. Έναν κόσμο στον οποίο θα τυχαίνουν μιας ειδικής ιατρικής και βιολογικής αντιγήρανσης και προστασίας. Ονειρεύονται ότι θα εξελιχθούν σε ράτσα υπερανθρώπων, και ότι ο υπόλοιπος πλανήτης θα έχει γίνει ένα κάτεργο ή στρατόπεδο συγκέντρωσης και άντλησης αναλώσιμων ανθρωποειδών, ώστε να συνεχίζεται η παραγωγή υπεραξίας και κέρδους. 

Για να φθάσουν εκεί (μέσα σε οξύτατους ανταγωνισμούς για το ποια κλίκα των ελίτ θα το καταφέρει και θα επιβληθεί στις υπόλοιπες) χρειάζονται μεγάλες καμπάνιες – εκστρατείες – σταυροφορίες – πολέμους που να οδηγούν και να επιταχύνουν τη διαδικασία αυτή. Κι όλα αυτά θα τα παρουσιάζουν σαν μέτρα για την προστασία της υγείας και της δημοκρατίας, και ως προχώρημα της επιστημονικής και τεχνολογικής προόδου. 

Η νέα "θρησκεία" που μπλοκάρει τη χειραφέτηση των ανθρώπων 

Η ανώτερη φάση υπαγωγής της επιστήμης και της τεχνικής στο κεφάλαιο σημαδεύει την πορεία της συντελούμενης αναδιάρθρωσης εδώ και δεκαετίες. Αποτελεί την εμπροσθοφυλακή σε προπαγανδιστικό επίπεδο, και το «κρυφό» όπλο ενάντια στην κοινωνία και τους λαούς. Στρατιές ειδικών επιστημόνων στους τομείς αιχμής κλείνονται σε ειδικούς χώρους, υπογράφοντας συμβόλαια σιγής και μη αποκάλυψης του τι γίνεται και τι ψάχνεται εντός των επιχειρήσεων. Πολλοί εξ αυτών αναλαμβάνουν χρέη δημόσιων σχέσεων με ένα βασικά απληροφόρητο κοινό και, μέσω ενός άλλου συνεργού των ελίτ, των ΜΜΕ, βομβαρδίζουν καθημερινά με ανακρίβειες και τρόμο τους πολίτες όλου του πλανήτη. 

Υπάρχουν φυσικά και εκείνοι οι επιστήμονες και ερευνητές που για χρόνια προωθούσαν πλευρές αυτής της διαδικασίας, ώσπου τρόμαξαν και οι ίδιοι με το τι σχεδιάζεται. Μεγάλα ονόματα στο χώρο της ψηφιακής τεχνολογίας και άνθρωποι που ασχολήθηκαν με τα «big data» έχουν αρχίσει και καταγγέλλουν. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 το βιβλίο «Η αυτοκριτική της επιστήμης» συνόψιζε ορισμένες κριτικές και μάχες στο πεδίο αυτό. Αλλά συνολικά, από το 1968 έως σήμερα, φάνηκε πως η κριτική του τεχνοκρατισμού, του επιστημονισμού κ.λπ. δεν μπόρεσε να ορθώσει γερό μέτωπο απέναντι στην πραγματική κίνηση των επιστημονικών και τεχνολογικών εξελίξεων και της τοποθέτησής τους σε μια θέση νέας «θρησκείας». 

Η «θρησκεία» αυτή διατείνεται ότι ο τεχνολογικός βολονταρισμός θα λύσει όλα τα ζητήματα. Ότι είναι το όχημα για νέες κατακτήσεις. Γενετικές, διαστημικές, ψηφιακές… αλλά και πλήρως υπαγμένες στη διαιώνιση μιας κοινωνικής σχέσης που μπλοκάρει τη χειραφέτηση των ανθρώπων, την ελευθερία τους, την ευτυχία τους. Τους κάνει πήγμα και γρανάζι, τσιπάκι, στο κλουβί-μηχανή που κατασκευάζει. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος ενδιαφέρει από την πλευρά να αξιοποιηθεί ως εξάρτημα ενός υπολογιστή-μηχανή. Φυσικά φουλάρουν τις έρευνες για αυτούς τους τομείς-κλειδιά, χωρίς να νοιάζονται π.χ. για τα πυρηνικά απόβλητα. Για τα «σκουπίδια» υπάρχουν πάντα χωματερές λίγο μακριά από τις αποστειρωμένες περιοχές στις οποίες ζουν «οι ελίτ των υγιών». 

Υπάρχουν ευθύνες. Και ένα αίτημα 

Σε οποιοδήποτε αντίδραση και δυσπιστία κολλάνε τη ρετσέτα «αρνητές», και τη στιγματίζουν ομοφώνως. Η πραγματικότητα όμως δείχνει ότι συντελείται μια τεράστια κοινωνική-πολιτική-οικονομική και βέβαια πολιτιστική (και με σοβαρές επιδράσεις στην ψυχολογία) μοντελοποίηση, ώστε να εμπεδωθούν και να προχωρήσουν οι σχεδιασμοί των ελίτ. 

Στη χώρα μας συμβαίνουν όλα αυτά επαυξημένα με τον «ελληνικό» τρόπο: Οι ντόπιες ελίτ έχουν εθιστεί -από την δημιουργία τους- στη μίζα, την αρπαχτή, το ντιλάρισμα, τον μεταπρατισμό. Οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι (άχρωμοι και απρόσωποι) μπορούν να πηγαίνουν στα βουνά για ποδήλατο ή να νοικιάζουν βίλες στο Σούνιο για… 500 ευρώ το μήνα. Και όταν αυτά γίνονται γνωστά, να ρίχνουν έναν άγριο τσακωμό. Έχουν δηλαδή το θράσος να μας κοροϊδεύουν κι από πάνω… 

Κάθε μέρα πεθαίνουν 100 άνθρωποι. Υπάρχουν ευθύνες που ξέφυγε η κατάσταση. Υπάρχουν ευθύνες για την κατάσταση στην Υγεία εδώ και χρόνια. Δεν θέλουμε καμία κυβέρνηση, κανένα υπουργικό συμβούλιο, κανένα κοινό υπουργό Υγείας, καμιά παράταση κι υπεκφυγή από το αίτημα εδώ και τώρα να διπλασιαστεί (ή και να τριπλασιαστεί) το κονδύλι του κρατικού προϋπολογισμού για την Υγεία. Άμεσα, τώρα. Όποιος δεν μπορεί να το κάνει, να φύγει. Να φύγει όποιος δεν μπορεί να λύσει προβλήματα και τα φορτώνει στην κοινωνία. 

Αυτό δεν σημαίνει να φύγει ο Μητσοτάκης για να έρθει ένας άλλος, που πάλι δεν θα κάνει τίποτα και θα μας μπουκώνει στο ψέμα. Για να επουλωθεί το τραύμα πρέπει να απομακρυνθεί το νοσογόνο πολιτικό σύστημα που το κακοφορμίζει διαρκώς και συνεχώς. 

Και βέβαια, χρειάζεται μια κοινωνία συγκροτημένη σε σώμα, που θα απορρίψει τα παγκοσμιοποιητικά σχέδια για έναν πλανητικό ολοκληρωτισμό με πρόσχημα τις πανδημίες. Να είμαστε σαφείς! 

Υ.Γ. 1: Οι πανελλαδικές πρόβες στις 17 Νοέμβρη και στις 6 Δεκέμβρη, με την απαγόρευση όλων των συναθροίσεων πάνω από 4 άτομα, ουδεμία σχέση είχαν με την προστασία της υγείας. Προετοιμασίες για άλλες καταστάσεις ήταν. 

Υ.Γ. 2: Ο καθόλα ριζοσπάστης Ζίζεκ βγήκε και υποστήριξε πως πρέπει να συνηθίσουμε τη νέα κατάσταση, και να το πάρουμε χαμπάρι ότι δεν υπάρχει επιστροφή στην κανονικότητα. Αν καταλαβαίνουμε τον φιλόσοφο, η σύσταση δεν είναι να προσέχουμε όλοι, αλλά να προσαρμοστούμε όλοι. Υπάρχει μια μικρή διαφορά…

Πηγή: edromos.gr

via