ΠΕΡΙ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ, ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ…

ΤΕΛΙΚΑ υπάρχουν συνωμοσίες, ή δεν υπάρχουν;

Όσοι απαντούν καταφατικά στο ερώτημα είναι όλοι «ψεκασμένοι», το ίδιο και όσοι απλά, αλλά με σταθερότητα και επιχειρήματα αμφισβητούν τις «καλές» προθέσεις κάθε εξουσίας, όλοι εκείνοι που διαβάζουν δεύτερη και τρίτη και τέταρτη φορά τα κρατικά «στοιχεία», που διαβεβαιώνουν για την δήθεν απόλυτη αλήθεια κάθε εξουσιαστικού ισχυρισμού και για το αγαθόν των προθέσεων;

Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κάποιος την σκοπιμότητα αυτής της ταύτισης. Η ευκαιρία είναι μεγάλη, για να πεταχθεί στα σκουπίδια. Η ομογενοποίηση κάτω ή πίσω από την ετικέτα του «ψεκασμένου», λόγου χάριν των «αντιεμβολιαστών», των οπαδών του Τραμπ, των οπαδών κάθε απίθανης θεωρίας συνωμοσίας, και κάθε ανθρώπου που στέκεται, έστω κριτικά, στις άνευ προηγουμένου απαγορεύσεις, που επιβληθήκαν παγκοσμίως με αφορμή την εμφάνιση του Covid-19, συνεχίζεται μεθοδικά και σταθερά.

Ας δούμε μια απλή αιτία αυτής της επιμονής. Έχουμε τονίσει επανειλημμένα την δημόσια ικανοποίηση διαφόρων κρατικών αξιωματούχων, δημοσιολόγων και αναλυτών για την επανεκδήλωση της εμπιστοσύνης, όπως οι ίδιοι παρατηρούν, μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού προς τους κυβερνώντες λόγω της «παγκόσμιας κρίσης στο τομέα της υγείας».

Τι σημαίνει αυτό; Αφού κερδίσαμε την εμπιστοσύνη σας, αφού μας εμπιστεύεστε ξανά ή έτσι μας βολεύει να διαβεβαιώνουμε, τότε θα μας εμπιστευθείτε ό,τι και να λέμε, ό,τι και να κάνουμε, εφ’ όσον βέβαια εμφανιζόμαστε ότι ανήκουμε στο στρατόπεδο των λεγόμενων ορθολογιστών κυβερνώντων και όχι σε εκείνο των «λαϊκιστών». Ή μαζί μας δίχως αντιρρήσεις, ή με τους «ψεκασμένους»! Άλλη επιλογή δεν υπάρχει. Η κρατική προπαγάνδα χτίζεται πάνω σ’ αυτή την απλή, αλλά σταθερή για τις εξουσιαστικές επιδιώξεις βάση.

Τελικά, όμως, υπάρχουν ή δεν υπάρχουν συνωμοσίες; Ας δούμε την γνώμη του φιλελεύθερου ιστορικού και συγγραφέα Γιουβάλ Νόα Χαράρι, ο οποίος γράφει μεταξύ άλλων στους New York Times:

«Είναι βέβαιο ότι πολλές συνωμοσίες εξυφαίνονται αυτή τη στιγμή στον κόσμο. Άτομα, εταιρείες, οργανώσεις, εκκλησίες, φράξιες και κυβερνήσεις εκπονούν συνεχώς διάφορα σχέδια. Αυτός είναι μάλιστα ο λόγος, για τον οποίο είναι τόσο δύσκολο να προβλέψουμε και να ελέγξουμε τον πλανήτη. Τη δεκαετία του 1930, η Σοβιετική Ένωση συνωμοτούσε με στόχο το ξέσπασμα κομμουνιστικών επαναστάσεων σε όλο τον κόσμο, καπιταλιστικές τράπεζες αξιοποιούσαν κάθε είδους παράνομης πρακτικής, η κυβέρνηση Ρούζβελτ σχεδίαζε τη ριζική αναμόρφωση της αμερικανικής κοινωνίας μέσα από το Νιου Ντηλ, ενώ το σιωνιστικό κίνημα έθετε σε εφαρμογή τα σχέδιά του για δημιουργία κράτους στην Παλαιστίνη. Αυτά και αναρίθμητα άλλα σχέδια συγκρούσθηκαν μεταξύ τους, ενώ καμία ομάδα ανθρώπων δεν κατάφερε να ελέγξει όλο τον κόσμο. Σήμερα ο καθένας μπορεί να είναι στόχος συνωμοσίας. Οι συνάδελφοί μας στην δουλειά μπορεί να προσπαθούν να στρέψουν το αφεντικό εναντίον μας. Μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία ίσως δωροδοκεί ιατρούς να μας χορηγούν βλαβερά οπιοειδή. Άλλη εταιρεία ενδέχεται να πιέζει πολιτικούς να αναστείλουν περιβαλλοντικούς κανονισμούς. Κάποιος κολοσσός της τεχνολογίας μπορεί να υποκλέπτει τα προσωπικά μας δεδομένα, ενώ μια ξένη κυβέρνηση μπορεί να απεργάζεται την αποσταθεροποίηση της χώρας. Όλες αυτές μπορεί να είναι υπαρκτές συνωμοσίες, αλλά δεν αποτελούν μέρος ενιαίου παγκόσμιου σχεδίου».

Μ’ άλλα λόγια, ο Χαράρι αποδέχεται μεν και μάλιστα αναντίρρητα την ύπαρξη συνωμοσιών, που εξυφαίνονται από κυβερνήσεις, από φαρμακευτικές εταιρείες, από τεχνοβιομηχανικούς κολοσσούς και παγκόσμια χρηματοπιστωτικά μεγαθήρια, ακόμα και από συναδέλφους στην εργασία μας, αλλά αντιτίθεται στην ύπαρξη μιας κρυφής παγκόσμιας συνωμοσίας από μια ενιαία ομάδα ατόμων.

Ο Χαράρι τονίζει ακόμη και πολύ σωστά ότι ιστορικά κάθε προσπάθεια συγκέντρωσης υπερβολικής εξουσίας είτε από κυβερνητική είτε από εταιρική οντότητα συνοδεύεται πάντα από μεγάλη προβολή. Επομένως, η ιδέα ότι λόγου χάριν ο Στάλιν ή ο Λένιν ή ο Χίτλερ είναι αχυράνθρωποι, ή απλά βιτρίνα πίσω από την οποία κρύβονταν οι πραγματικοί αόρατοι ηγέτες, στερείται ακόμα και κάθε ίχνους αλήθειας. Άλλο τόσο, όμως, αληθεύει ότι η προοπτική της ανόδου στην εξουσία των Μπολσεβίκων, όχι μόνο δεν δυσαρεστούσε τότε το γερμανικό κράτος, αλλά αντίθετα κινήθηκε έμπρακτα στην κατεύθυνση της ενίσχυσή της.

Θα πει κάποιος ότι μέχρι εδώ δεν μαθαίνουμε και κάτι καινούργιο, παρ’ ότι η αφετηρία του Χαράρι είναι πράγματι διαφορετική από εκείνη που ορίζει η κρατική προπαγάνδα, όπως την περιγράψαμε ήδη προηγουμένως και η οποία τείνει λίγο πολύ να εξαφανίζει κάθε πιθανότητα συνωμοσίας.

Ο Χαράρι, όμως, κάνει ένα σημαντικό λάθος είτε ηθελημένα είτε αθέλητα, αν και λίγο δύσκολο να γίνει πιστευτό σαν λάθος. Οι συνωμοσίες, γράφει, έχουν εμφανιστεί εδώ και χιλιάδες χρόνια και κάποιες απ’ αυτές είχαν μάλιστα τεράστιο αντίκτυπο στην ιστορία. Ορθότατα. Άρα και οι συνωμοσίες, που περιγράφει και εξυφαίνονται τώρα σ’ όλα τα πεδία, τουλάχιστον εκ μέρους σημαντικών κέντρων, που ασκούν κυριαρχία, προφανώς έχουν και τώρα σημαντικό αντίκτυπο στην ιστορία.

Αυτή είναι η ουσία και όχι εάν μπορεί μια συγκεκριμένη ομάδα εξουσίας να φέρει κρυφά εις πέρας αποκλειστικά μόνη της ένα ενιαίο παγκόσμιο σχέδιο συνωμοσίας. Εξ ίσου σημαντικό, όμως είναι το εξής και ο Χαράρι το γνωρίζει πολύ καλά: η διασύνδεση ενός παγκοσμιοποιημένου κόσμου, όχι μόνο επιτρέπει, αλλά ευνοεί την διαδραστικότητα των επιμέρους σχεδίων. Έτσι, μπορεί οι διάφορες συνωμοσίες, όπως σωστά ισχυρίζεται ο Χαράρι, πολλές φορές να συγκρούονται, όμως άλλες τόσες φορές επικοινωνούν και αλληλοεπηρεάζονται, όχι εν αγνοία, αλλά εν γνώσει των εμπνευστών τους, αφού εκφράζουν σε μεγάλο βαθμό και αλληλοεπικαλυπτόμενα συμφέροντα.

Και για να συνωμοσιολογήσουμε και εμείς λιγάκι, ας μας επιτραπεί να φανταστούμε τα εξής:

Ένας υπουργός Εξωτερικών ενός κράτους συμμετέχει λόγου χάριν στην συνωμοσία της χώρας του για την αποσταθεροποίηση μιας άλλης, ταυτόχρονα ο ίδιος συμμετέχει στις συσκέψεις των G8, ενώ λίγο αργότερα ή λίγο νωρίτερα είναι προσωπικά προσκεκλημένος για την ετήσια σύσκεψη της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Διόλου απίθανο θα πει κάποιος, αφού έχει συμβεί πολλές φορές. Αυτός ο ίδιος, όμως, υπουργός Εξωτερικών αυτού του κράτους έχει προνομιακές σχέσεις και με εταιρείες εξοπλιστικών προγραμμάτων, ενώ επίσης έχει συναντηθεί πολλάκις με τον επικεφαλής ας πούμε της Google για ζητήματα ασφαλείας, που προέκυψαν στο διαδίκτυο και άπτονται με τις σχέσεις με συμμαχικά ή μη κράτη σχετιζόμενα με την εκλογική τους διαδικασία. Ο ίδιος υπουργός εξωτερικών μαθαίνει είτε από κοντά είτε μέσω ανοικτών διαύλων για τις προθέσεις του τάδε μεγαλοεπενδυτή να κερδοσκοπήσει στο νόμισμα του κράτους, του οποίου επιδιώκει την αποσταθεροποίηση ή κάποιου άλλου λόγου χάριν από τις χαρακτηριζόμενες ασιατικές τίγρεις. Εκτός όλων αυτών, ο συγκεκριμένος υπουργός εξωτερικών, ο οποίος συνδέεται και με πετρελαϊκές εταιρείες, που δραστηριοποιούνται στον Περσικό Κόλπο, είναι ανάμεσα στα γεράκια που επιμένουν να βομβαρδιστεί ένα κράτος-παρίας στην Μέση Ανατολή, επειδή σύμφωνα με την «πληροφόρηση» που δίνουν οι μυστικές υπηρεσίες, ο δικτάτορας, που κυβερνά αυτή την χώρα σκοπεύει να εξαπολύσει σ’ ολόκληρο τον πλανήτη τον Covid44. Όταν, λοιπόν, ανάψει το φυτίλι, οικονομίες θα καταρρεύσουν, το ΔΝΤ θα επιβάλλει τα γνωστά μέτρα μ’ αποτέλεσμα άγριες κοινωνικές αναταραχές, ενώ «λίγο» πιο κάτω ένας «παράφρων δικτάτορας» θα αποκαθηλώνεται, ο πληθυσμός θα σφαγιάζεται, εκατομμύρια πρόσφυγες θα απομακρύνονται, με αποτέλεσμα την αποσταθεροποίηση ή την ενίσχυση του περιφερειακού ρόλου άλλων κρατών, ταυτόχρονα ΜΚΟ θα αναλαμβάνουν δράση ως μη κρατικές οντότητες, ενώ οι φαρμακοβιομηχανίες θα σπεύσουν να δοκιμάσουν «δωρεάν» τα εμβόλια τους στον εξαθλιωμένο πληθυσμό.

Είπε κάποιος ότι χρειάζεται να έχει τον έλεγχο μια μικρή ομάδα συνωμοτών; Ή όλα τα παραπάνω αποτελούν καταστάσεις, που προκύπτουν από την «φαντασία» την δική μας ή οποιουδήποτε άλλου; Και μια τελευταία παρατήρηση. Η δυνατότητα να αναγνωρίζουμε τις αντικρουόμενες δυνάμεις του «κόσμου μας» είναι πράγματι σημαντική. Όχι, όμως, για να διαλέξουμε ποια πλευρά θα υποστηρίξουμε, όπως προτείνει ο Χαράρι, αλλά για να τις πολεμήσουμε αποτελεσματικότερα, επειδή έχουμε την αταλάντευτη πεποίθηση ότι εγκληματούν, όποιο προσωπείο και αν φορούν.

Αλλά, βέβαια, εγκληματίες χαρακτηρίζονται ήδη όσοι δεν σκοπεύουν να κάνουν το εμβόλιο, αυτοί οι βιοτρομοκράτες, τα αντικοινωνικά στοιχεία, όπως χαρακτηρίζονται ήδη, που γύρευε σε τι συνωμοσία συμμετέχουν…

Συσπείρωση Αναρχικών

Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ.210, Δεκέμβριος 2020

πηγή