Στη νιοστή εξαμαρτείν

Μιχαήλ Άγγελος Κωνσταντόπουλος

Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω για το ότι ο κρατικός μηχανισμός στην Ελλάδα πιάνεται διαχρονικά απροετοίμαστος, οποιαδήποτε κι αν είναι η πρόκληση πλημμύρες, σεισμοί, πυρκαγιές, περιβαλλοντικές καταστροφές, όπως τον Αύγουστο στη Μεταμόρφωση ή παλιότερα με το "Αγία Ζώνη".Σοβαρές βλάβες στο δίκτυο ηλεκτροδότησης και συνήθως από τη Στερεά και κάτω τα πάντα καταρρέουν όταν σημειώνονται χιονοπτώσεις. Δυστυχώς, το μενού θα εμπλουτίζεται όσο καλπάζει η κλιματική αλλαγή. Ο προγραμματισμός και η πρόληψη συναντώνται σπάνια και συνήθως σε συγκεκριμένες περιοχές που έχουν χτυπηθεί πολλάκις και έτσι βρίσκονται σε καθεστώς αυξημένης ετοιμότητας. Το πρόβλημα διογκώνει και η αποψίλωση αρκετών υπηρεσιών ελέω μνημονίων. Ο συντονισμός είναι μαγική λέξη και δεν επιτυγχάνεται ακόμα κι όταν δεν υπάρχουν μικροκομματικές ή άλλες σκοπιμότητες.

Η Πολεοδομία κινείται στον ρυθμό τού "δηλώστε και σώστε", τα συχνά απαρχαιωμένα δίκτυα και οι υποδομές αναπτύσσονταν συνήθως άναρχα (αλλά θέλουμε τουρισμό και 4η βιομηχανική επανάσταση) και η οδοποιία δεν αποτελεί παγίδα μόνο με τον χιονιά αλλά συχνή αιτία τροχαίων και καταπόνησης των οχημάτων που κινούνται στους ελληνικούς δρόμους. Μπορεί να λέω γνωστά πράγματα, όμως ευτυχώς έρχεται το ελληνικό καλοκαίρι, που είναι μια νοοτροπία, ένα είδος ζεν (state of mind όπως διαφημίστηκε πέρυσι), και μας προφυλάσσει συνήθως αρκετούς μήνες τον χρόνο από τέτοιους κινδύνους.

Η αιώνια λιακάδα (του μυαλού μας) θα επιστρέψει, άσχετα αν οι πολίτες δεν θα μπορέσουν να την απολαύσουν γιατί θα πρέπει το Σαββατοκύριακο να κλειστούν από τις 6 στα σπίτια τους. Το χιόνι ήταν εξάλλου μια κάποια λύσις, ο μόνος τρόπος να δουν άσπρη μέρα μέσα στην πανδημία όσοι δεν χτυπήθηκαν από τη γενικότερη διαχείριση...

πηγή