"ΦΑΤΟ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΤΟ ΠΕΤΑΞΩ"

Το έχουμε πάθει όλοι και είναι αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας να ακούς τη γνώριμη φωνή από την κουζίνα να προφέρει το τρομερό ξόρκι "ΦΑΤΟ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΤΟ ΠΕΤΑΞΩ". Ο λόγος ασφαλώς για κάποιο πιάτο με φακές ή κουνουπίδι που έχει μείνει στα αζήτητα πέντε μέρες στο ψυγείο ή και περισσότερο. Μονομιάς ξυπνάνε όλες οι κακές αναμνήσεις των παιδικών χρόνων, τα παιδάκια που πεινάνε κάπου στην Αφρική και έπρεπε να τους κάνουμε κάθε φορά το χατίρι να τρώμε τις υπερμεγέθεις μερίδες με το ζόρι. Όταν ήμασταν νεότεροι απαντούσαμε χωρίς σκέψη, "πέτα το και τι με νοιάζει εμένα", όσο όμως περνούν τα χρόνια τόσο περισσότερο μπαίναμε στη αηδιαστική διαδικασία να γευτούμε με προφυλάξεις την ξεχασμένη μπαγιάτικη λιχουδιά για να μην πεταχτεί "και είναι κρίμα".

Αυτές οι ευχάριστες σκέψεις ξύπνησαν με την μεγαλοφυή πρωτοβουλία της κυβέρνησης να εμβολιάσει την ομάδα των 30-39 (παραλείφθηκε η μεγαλειώδης ηλικιακή ομάδα των 40-49 που δεν είναι ηλικία, είναι ιδέα) με τα εμβόλια astrazeneca, που μένουν στα αζήτητα εξ αιτίας κάποιων παρενεργειών, αλλά κυρίως του αδυσώπητου εμπορικού πολέμου Ε.Ε.-Μ. Βρετανίας. Ωραία, λοιπόν, ας τα σπρώξουμε αλλού! Τί στάση περιμένετε από τους, 30 + κάτι, συνανθρώπους μας, αρκετοί εκ των οποίων έχουν ξεθαρρέψει τόσο που πηγαίνουν από "κορωνοπάρτυ" σε "κορωνοπάρτυ"; Ακριβώς! Νέοι είναι, ανόητοι δεν είναι, έχουν καταλάβει ότι δεν τους αφορά η "πανδημία" στο ελάχιστο, πλην όμως είναι υποχρεωμένοι να δείχνουν "αλληλεγγύη" στους γεροντότερους καταστρέφοντας τις δικές τους ζωές, σύμφωνα με τα κρατικά φιρμάνια και τα αλλεπάλληλα "μασάζ" ατομικής ευθύνης.

Οι Φήμες, ότι η εμπιστοσύνη της κυβέρνησης έχει καταρρεύσει σε αυτές τις ηλικιακές ομάδες, ελέγχονται ως ανακριβείς…

Λ.

πηγή