Του Πάσχου Λαζαρίδη
Η εμφάνιση του Ζελένσκι στη Βουλή μαζί με το ναζιστικό τάγμα
Αζόφ ήταν ένα καλό μάθημα για όλους. Μας θύμισε ότι δεν μπορείς να είσαι
με το ΝΑΤΟ και τη Δύση και να μην πάρεις δώρο τα πρωτοπαλίκαρα τους: Το
ακροδεξιό νεοναζιστικό παρακράτος που αναδύθηκε από τη φιλοδυτική
στροφή της Ουκρανίας το 2014.
Δεν μπορείς να είσαι με τον ευρωατλαντισμό και να μην είσαι με αυτούς που τον υπερασπίζονται στο πεδίο: Το Τάγμα Αζόφ.
Δεν
μπορείς τέλος να είσαι με το καθεστώς του Κιέβου και να μην είσαι με
τους ναζί που έχουν πλήρως ενσωματωθεί στην κρατική μηχανή και ενταχθεί
στον ουκρανικό στρατό κρατώντας τα φασιστικά τους σύμβολα και πρακτικές.
Τι
ακριβώς περίμεναν οι φιλελεύθεροι αλά καρτ, οι σταυροφόροι της Δύσης
και τα λαγωνικά του αντιρωσικού μακαρθισμού; Ότι θα παριστάνουν τους
δημοκράτες βαφτίζοντας το ουκρανικό καθεστώς στην κολυμπήθρα του
διαφωτισμού και της ανεκτικότητας;
Δεν ήξεραν
ότι ο ναζισμός στην Ουκρανία έχει κρατικοποιηθεί; Δεν ήξεραν ότι οι
χιτλερικές ορδές έχουν αποκατασταθεί; Δεν ήξεραν ότι η κεντρώα και
αριστερή αντιπολίτευση έχει τεθεί εκτός νόμου; Ότι το Κομμουνιστικό
Κόμμα και οι κομμουνιστές αντιμετωπίζουν εδώ και χρόνια πογκρόμ,
διώξεις, φυλακές, τρομοκρατία;
Τι ακριβώς
περίμεναν ότι θα κάνει ο Ζελένσκι απέναντι σε μια χώρα της οποίας η
διαπραγματευτική αξία είναι σχεδόν μηδαμινή, καθώς οι κυβερνήσεις της
κάνουν διαγωνισμό εθελοδουλείας, υποτακτικότητας και Νατοϊκής
εθνικοφροσύνης;
Περίμεναν ότι δεν θα προσβάλει
τη συγκεκριμένη χώρα, βάζοντας μαχητές των Ναζί να απευθύνονται με
ιταμό ύφος, ζητώντας έμμεση αλλά ευθεία εμπλοκή;
Περίμεναν
ότι θα είχε την ευαισθησία να μην νομιμοποιήσει το ναζιστικό
στρατιωτικό τάγμα σε μια χώρα που έχει μαρτυρικά χωριά και ολοκαυτώματα
από τον ναζιστικό στρατό;
Το καθεστώς Κιέβου
από το 2014 ήταν ένα με τις ακροδεξιές ορδές που κυβερνούσαν το
πεζοδρόμιο μετά το Μεϊντάν. Έστειλε τις φασιστικές συμμορίες του
ουκρανικού εθνικισμού ανατολικά, στη Μαριούπολη και στο Ντονμπάς, για να
καθαρίσουν το αυτονομιστικό κίνημα. Εκχώρησε στους ναζί του Τάγματος
Αζόφ καθήκοντα διαμόρφωσης της νέας ουκρανικής εθνικής συνείδησης, μιας
συνείδησης που δεν χωρά διαφορετικές εθνότητες, γλώσσες και πολιτισμούς,
αλλά μία και μόνη ενιαία ταυτότητα.
Το πρόβλημα δεν είναι ο Ζελένσκι. Είναι αυτός που είναι και τίποτα περισσότερο.
Το
πρόβλημα είναι να νομίζει κανείς ότι μπορεί να είναι υπέρ της Δύσης
χωρίς να είναι υπέρ της Ακροδεξιάς. Να είναι υπέρ του ΝΑΤΟ χωρίς να
είναι υπέρ των Ναζί. Να είναι υπέρ του Ζελένσκι χωρίς να είναι υπέρ του
Τάγματος Αζόφ.
Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος δεν γίνεται.
Ο καθένας ζει με τις επιλογές του και οι υποστηρικτές του ευρωατλαντισμού, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ έχουν ήδη επιλέξει.
Πηγή: antapocrisis.gr - via
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθυνών: Το ιστολόγιο δεν παρέχει συμβουλές, προτροπές και καθοδήγηση.
Εισέρχεστε & εξέρχεστε με δική σας ευθύνη :)