Μελέτη Λύτρα και θάνατοι διασωληνωμένων

Μελέτη Λύτρα και θάνατοι διασωληνωμένων. Το τρίτο μέρος σχολιασμού για τη μελέτη Λύτρα.

(Άρθρο-Μελέτη Λύτρα και θάνατοι διασωληνωμένων-) Σήμερα θα συνεχίσουμε με το τρίτο μέρος σχολιασμού της μελέτης Λύτρα που απασχόλησε τοις τελευταίες εβδομάδες τους επιστήμονες και την κοινή γνώμη.

Στα δύο προηγούμενα μέρη ασχοληθήκαμε με την επίπτωση της αναστολής εργασίας που επιβλήθηκε στους ανεμβολίαστους υγειονομικούς και την αύξηση της θνησιμότητας στα νοσοκομεία και την οριακά αυξημένη θνησιμότητα των εμβολιασμένων διασωληνωμένων σε σχέση με τους μη εμβολιασμένους διασωληνωμένους. Συνιστώ πριν διαβάσετε το σημερινό άρθρο πατώντας πάνω στα link να ενημερωθείτε για τα στοιχεία της μελέτης στα θέματα αυτά.

Μελέτη Λύτρα και θάνατοι διασωληνωμένων:το 97% όσοι διασωληνώθηκαν σε κοινό κρεββάτι και το 75% όσων νοσηλεύτηκαν σε κρεβάτι ΜΕΘ πέθαναν.

Το πιο δημοφιλές στα Μέσα Ενημέρωσης τμήμα της μελέτης που είναι καθρέφτης της αποτελεσματικότητας του Συστήματος Υγείας μας είναι αυτό που αφορά όσους πέθαναν από τον ιό, τις επιπλοκές του και τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, διασωληνωμένοι σε κρεββάτι ΜΕΘ ή σε κοινό θάλαμο. Η μελέτη λοιπόν που επεξεργάζεται απλά τα στατιστικά στοιχεία μας λέει ότι το 97% (δηλαδή με το στατιστικό σφάλμα ΟΛΟΙ) όσοι διασωληνώθηκαν σε κοινό κρεββάτι και το 75% όσων νοσηλεύτηκαν σε κρεβάτι ΜΕΘ πέθαναν.

Από την πρώτη στιγμή πριν φανεί ο αυξημένος αριθμός θανάτων είχαμε επισημάνει ότι η δημιουργία μιας ΜΕΘ δεν είναι ζήτημα αριθμών. Όπως μπορείτε να δείτε σε κάποια ενδεικτικά άρθρα που παραθέτουμε στο τέλος επιμέναμε από την αρχή να τονίζουμε ότι όλα γίνονταν από πανικό και με διάθεση εντυπωσιασμού. Οι αρμόδιοι πανηγύριζαν ότι διπλασίασαν τις κλίνες ΜΕΘ και οι «ειδικοί» με επικεφαλής για το πρώτο διάστημα τον «σωτήρα μας» συνώνυμο επισκέπτονταν τις ΜΕΘ αυτές με το σήμα της νίκης. Το τι συνέβη στις ΜΕΘ αυτές φαίνεται καθαρά από τις 33.000 και πλέον νεκρούς που δεν οφείλονται σε λανθασμένη καταμέτρηση αλλά σε ένα διαλυμένο Σύστημα Υγείας.

Οι ΜΕΘ σε Αθήνα -Θεσσαλονίκη και σε άλλες επαρχιακές πόλεις.

Δημιουργήθηκαν «ΜΕΘ» σε επαρχιακές πόλεις χωρίς υποδομές και έμπειρες ομάδες ιατρών με θνητότητα 100%. Κι όμως συνέχισαν να λειτουργούν. Οι ΜΕΘ της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης προσλάμβαναν όποιον έβρισκαν και αποθήκες μετονομάζονταν σε ΜΕΘ γιατί αποκτούσαν κρεβάτια και αναπνευστήρες. Λέει με όσο μπορεί πιο ήπιο τρόπο η έκθεση Λύτρα:

«Η ανάλυσή μας επιβεβαιώνει τα ευρήματα της μελέτης μας που δημοσιεύτηκε παλαιότερα, υποδεικνύοντας ότι η ενδονοσοκομειακή θνησιμότητα των βαρέως πασχόντων ασθενών με COVID-19 επηρεάζεται αρνητικά από το υψηλό φορτίο ασθενών. Όντως οι συσχετίσεις μεταξύ φορτίου ασθενών και θνησιμότητας ήταν σχεδόν πανομοιότυπες με την προηγούμενη ανάλυσή μας, αλλά τώρα με σημαντικά υψηλότερη ακρίβεια (μικρότερα διαστήματα εμπιστοσύνης 95%).

“Τα αποτελέσματα της θνησιμότητας των ασθενών επηρεάζονται όχι μόνο όταν η ικανότητα υγειονομικής περίθαλψης υποβαθμίζεται σε βαθμό εξάντλησης, αλλά και σε χαμηλότερα επίπεδα πίεσης του συστήματος.”

Αυτό δείχνει ότι τα αποτελέσματα της θνησιμότητας των ασθενών επηρεάζονται όχι μόνο όταν η ικανότητα υγειονομικής περίθαλψης υποβαθμίζεται σε βαθμό εξάντλησης, αλλά και σε χαμηλότερα επίπεδα πίεσης του συστήματος. Αυτό αντιπροσωπεύει έναν σημαντικό παράγοντα περιορισμού που μπορεί να προληφθεί και να έχουμε έναν σημαντικό αριθμό αποφεύξιμων θανάτων από τον COVID-19 και δείχνει την ανάγκη για εκτενέστερες επενδύσεις για την ετοιμότητα και ανθεκτικότητα στην υγειονομική περίθαλψη. Επιβεβαιώσαμε επίσης σημαντικές περιφερειακές ανισότητες, με την ενδονοσοκομειακή θνησιμότητα να είναι χαμηλότερα στη Θεσσαλονίκη και ακόμη χαμηλότερα στην Αττική σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα, αναδεικνύοντας την χρόνια άνιση περιφερειακή κατανομή των πόρων υγειονομικής περίθαλψης στην Ελλάδα».

Μελέτη Λύτρα και θάνατοι διασωληνωμένων:Μέσα στις ΜΕΘ το ποσοστό θανάτων ήταν απαράδεκτα υψηλό για Ευρωπαϊκή χώρα.

Να τα πούμε απλά. Μέσα στις ΜΕΘ το ποσοστό θανάτων ήταν απαράδεκτα υψηλό για Ευρωπαϊκή χώρα. Πέθαναν άνθρωποι που αν υπήρχε σοβαρό Σύστημα θα μπορούσαν σε μεγάλο ποσοστό να είναι ανάμεσά μας. Κάποιοι από αυτούς πέθαναν σε αυτοσχέδιες ΜΕΘ που σε κάποιες επαρχιακές πόλεις έφτασαν όπως είπαμε, το 100%. Οι Μονάδες αυτές είχαν κάποιο στοιχειώδη εξοπλισμό που είχε εξασφαλιστεί σε μεγάλο ποσοστό από δωρεές ιδιωτών αλλά δημιουργήθηκαν πρόχειρα την τελευταία στιγμή και δεν είχαν το κατάλληλο έμψυχο υλικό και τις αναγκαίες υποδομές στο νοσοκομείο που ανήκαν.

Ουσιαστικά πλην των ήδη λειτουργούντων ΜΕΘ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και σε μικρότερο βαθμό στα μεγάλα αστικά κέντρα, οι υπόλοιπες ήταν παγίδες θανάτου.
Βέβαια υπήρχαν και οι διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ. Αυτοί με ένα αναπνευστήρα και ένα μόνιτορ αλλά σε κοινή κλίνη, περίμεναν το θάνατο. Δυστυχώς αυτοί πέθαναν ΟΛΟΙ. Τέλος υπήρχαν και αυτοί που δεν κρίνονταν κατάλληλοι να διασωληνωθούν καν. Αυτοί πέθαιναν γιατί το Σύστημα έκρινε ότι δεν άξιζε η προσπάθεια για να κρατηθούν στη ζωή. Είναι πικρή αλήθεια ότι ένας διασωληνωμένος που δεν υπάρχει αναπνευστήρας να μπει, είναι τεράστιος μπελάς για ένα νοσοκομείο. Ένας λοιπόν ηλικιωμένος ή ένας βαριά πάσχων που δεν θα έβρισκε ποτέ κρεβάτι ΜΕΘ αφηνόταν να αβοήθητος να πεθάνει.

Αν μετά από μια τόσο θανατηφόρα πανδημία δεν κάνουμε την αυτοκριτική μας θα είμαστε άξιοι της τύχης μας

Αυτά όλα δυστυχώς είναι μια πραγματικότητα που τη ζήσαμε όχι ένα αιώνα πίσω αλλά πριν μερικούς μήνες. Προσβάλουν τον πολιτισμό μας. Όμως φαίνεται ότι κάτι τέτοιο δε μας αγγίζει ως κοινωνία. Συνεχίζουμε απτόητοι τη θριαμβευτική πορεία μας χωρίς να πτοούμαστε. Εξ’ άλλου ακόμη ηχούν στα αυτιά μας οι ιαχές των ΜΜΕ και των πολιτικών στην αρχή της πανδημίας, τη στιγμή που όσα θα επακολουθούσαν εκκολάπτονταν, ότι « μάθαμε τον κόσμο ολόκληρο τι σημαίνει σωστή αντιμετώπιση του ιού». Είμαστε για μια ακόμη φορά επιτυχημένοι στη φαντασία μας. Δυστυχώς όμως υπάρχει και η πραγματικότητα. Αν μετά από μια τόσο θανατηφόρα πανδημία δεν κάνουμε την αυτοκριτική μας θα είμαστε άξιοι της τύχης μας. Που δε θα είναι τύχη αλλά επιλογή μας. 

Νικόλαος Παναγιωτόπουλος - Καρδιολόγος

πηγή

photo/pixabay