Ο Σολζενίτσιν στο Χάρβαρντ και άλλες ιστορίες

Ο Alexandr Solzhenitsyn είναι γνωστός και σχετικά πολυδιαβασμένος στη χώρα μας, κυρίως από τις μεγαλύτερες ηλικίες, καθώς τα έργα του έχουν μεταφραστεί από νωρίς στα ελληνικά,  αλλά και λόγω της παγκόσμιας φήμης, που είχε αποκτήσει επικρίνοντας τον Ιωσήφ Στάλιν και τον Λεονίντ Μπριέζνιεφ.

Ωστόσο, λίγοι γνωρίζουν ότι με τον Νικήτα Χρουστσόφ, ο οποίος διαδέχτηκε τον Στάλιν, είχε εξαιρετική σχέση, καθώς ο Νικήτα αξιοποίησε το συγγραφικό του ταλέντο για να προωθήσει την περίφημη αποσταλινοποίηση.

Όταν ο Solzhenitsyn βρέθηκε το 1978 στο Harvard, στους εορτασμούς της 327ης επετείου από την ίδρυση του πιο διασημότερου ιδιωτικού πανεπιστημίου στον πλανήτη, ελάχιστοι περίμεναν ότι στην ομιλία του θα ήταν τόσο επικριτικός απέναντι στη Δύση, που στο κάτω-κάτω τον καλωσόρισε ως θύμα του κομμουνισμού. Αντί για ύμνους στον «ελεύθερο κόσμο», ο Solzhenitsyn μίλησε για την «επίμονη τύφλωση της (δυτικής) υπεροχής που εξακολουθεί να πιστεύει ότι ο υπόλοιπος κόσμος θα πρέπει να αναπτυχθεί και να ωριμάσει με βάση τα πρότυπα των δυτικών συστημάτων, που θεωρείτε ότι είναι τα καλύτερα. Προσωρινό εμπόδιο είναι τοπικοί ηγέτες που υπηρετούν το Κακό ή η ίδια η βαρβαρότητα των τοπικών πληθυσμών που δεν κατανοούν την ανωτερότητα του δυτικού τρόπου ζωής». Η ομιλία αυτή βρίσκεται ολόκληρη στο youtube για όποιον ενδιαφέρεται, ενώ έχει εκδοθεί από το ίδιο το Harvard το 1980.

Μα και το ίδιο το Harvard χρηματοδοτήθηκε αδρά από πλούσιους εμπόρους σκλάβων ή ιδιοκτήτες φυτειών, που αγόραζαν καραβιές σκλάβων από τους πρώτους και  υπηρέτησε όσο ελάχιστα ιδρύματα την μεσσιανική ιδεολογία της αμερικανικής λευκής ελίτ, καθώς διάσημοι καθηγητές και μέλη της ερευνητικής του κοινότητας προώθησαν την ευγονική και το καθεστώς των διακρίσεων σε ολόκληρο τον 19ο και 20ο αιώνα. 

Τα χρόνια πέρασαν και ο Λευκός Οίκος πλέον θυμίζει την καταρρέουσα ΕΣΣΔ των αρχών του ’80, με τους υπέργηρους ηγέτες που δεν μπορούσαν ούτε να σταθούν όρθιοι και να διαβάσουν σωστά μια ομιλία. Καθημερινά δημοσιεύονται στις γνωστές πλατφόρμες βίντεο με τις γκάφες του παππούλη Biden, ο οποίος χαιρετά το κενό, χάνει διαρκώς το δρόμο για το πόντιουμ και μιλάει δημοσίως με πεθαμένους. O ηγέτης του «ελεύθερου κόσμου» πάσχει εμφανώς από άνοια, αλλά είναι αποφασισμένος να διεκδικήσει και δεύτερη θητεία. Το Νο 2 του Λευκού Οίκου, η πολλά υποσχόμενη Καμάλα Χάρρις, αν και κατά πολύ νεότερη από τον Biden, διασκεδάζει και αυτή το κοινό με τις ασυνάρτητες δηλώσεις της (word salads). H 80+ εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, η γνωστή μας Νάνσι Πελόσι, είναι ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών, όπως στην πρόσφατη επίσκεψή της στην Ταϊβάν, καταλαβαίνετε δηλαδή…  Ο εκρηκτικός και απρόβλεπτος δισεκατομμυριούχος Ντόναλντ Τραμπ, που διαθέτει το μεγαλύτερο φαν κλαμπ από φτωχούς ανά τον πλανήτη, ως το 2024 που θα γίνουν οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές θα έχει πατήσει τα 80.

****

Αυτές είναι οι σπουδαίες αμερικανικές πολιτικές ελίτ, που τροφοδοτούν τον ρωσο-ΝΑΤΟϊκό πόλεμο μέσω Ουκρανίας (ας μην κρυβόμαστε πιά πίσω από τις λέξεις) με πακτωλό δισεκατομμυρίων κάθε μήνα προς την ουκρανική κλεπτοκρατία, προηγμένο εξοπλισμό και δεκάδες χιλιάδες μισθοφόρους και ουκρανούς οπλίτες ως κρέας για τα κανόνια. Χωρίς καμία ντροπή, αμερικανοί statesmen λένε πως η  τελευταία μεγάλη αντεπίθεση των ουκρανικών δυνάμεων στα νέα εδάφη της Ρωσίας  –αντεπίθεση που κατέληξε σε οδυνηρή ήττα και εκατόμβη νεκρών ουκρανών και μισθοφόρων– προγραμματίστηκε να συμπέσει με τις αμερικανικές  ενδιάμεσες εκλογές, καθώς οι Δημοκρατικοί πιέζονται αφόρητα από τους ρεπουμπλικάνους και αναμένεται να χάσουν την πλειοψηφία στο Κογκρέσο.

Στο νέο «ιερό πόλεμο», που διευθύνεται από τις ΗΠΑ, αναλώσιμοι δεν είναι μόνο οι Ουκρανοί, αλλά ολόκληρη η γηραιά Ήπειρος. Οι παλιές αποικιοκρατικές ευρωπαϊκές δυνάμεις, ως υποτελείς των ΗΠΑ από την εποχή του σχεδίου Μάρσαλ, καλούνται να ξεπληρώσουν τις συμμαχικές τους υποχρεώσεις δίνοντας το μερίδιο τους προς την ουκρανική κλεπτοκρατία. Κανόνια, δισεκατομμύρια, προσεχώς και άντρες για τα ναπολεόντεια σχέδια. Είναι πολύ διασκεδαστικό να εξευτελίζει ο Ουκρανός ΥΠΕΞ ή ο πρέσβης του στο Βερολίνο τον γερμανικό εθνικισμό, κάθε φορά που διστάζει η Καγκελαρία να υπογράψει νέες παραδόσεις εξοπλισμού ή δάνεια δισεκατομμυρίων.

Αυτοί, λοιπόν, που έκλειναν μέχρι πριν λίγους μήνες εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων στα σπίτια τους με το μουσκεμένο από δάκρυα «αν είναι να σωθεί έστω και μία ζωή ηλικιωμένου», με τί χαρά ρίχνουν τους πληθυσμούς τους στη φωτιά, με πόσο πείσμα προσπαθούν να προκαλέσουν πυρηνικό ατύχημα στα παλιά πυρηνικά εργοστάσια της νότιας Ουκρανίας, βάζοντας τα ουκρανικά πιόνια τους να βομβαρδίζουν επί μήνες τις μονάδες αυτές.

Θα το γράψουμε και ας μην αρέσει. Αν υπάρχει ακόμα Ουκρανία, Πολωνία και Ρουμανία οφείλεται στις ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις, που απέκρουσαν και εξουδετέρωσαν –προς ώρας– αυτή την τρομακτική απειλή.

Κάπως έτσι, λοιπόν, στον  «ιδανικό κήπο» κατά τον Ζοζέ Μπορέλ, τον επικεφαλής της Ενωσιακής διπλωματίας που κινδυνεύει  από τον υπόλοιπο κόσμο, τη «ζούγκλα», όπως τη χαρακτήρισε με τον γνωστό αποικιοκρατικό στόμφο, ένα μπαράζ από τηλεοπτικά σποτ στις βόρειες χώρες προετοιμάζουν τον πληθυσμό να εκπαιδευτεί να τρώει νέες τροφές, όπως ορθόπτερα, να θερμαίνεται με κεριά, να πλένεται με ένα ποτήρι νερό,  να βλέπει στο σκοτάδι και άλλες χρήσιμες οδηγίες επιβίωσης. (Στην Ελλάδα ο αποχαυνωμένος πληθυσμός, βοηθούσης της παρατεταμένης καλοκαιρίας και των κρατικών επιδομάτων, δεν έχει πάρει ακόμα μυρωδιά).

Ξαφνικά θυμήθηκαν κάποιοι, πως η οικονομική ευημερία της Γερμανο-Ολλανδίας και σε δεύτερο βαθμό της Γαλλίας οφειλόταν κατά κύριο λόγο στο φτηνό ρωσικό φυσικό αέριο, που έφτασε στη Γερμανία μέσω των αγωγών Nord Stream. Ο ενεργειακός ομφάλιος λώρος, ο οποίος συνδέει τη Μόσχα με το Βερολίνο για πάνω από είκοσι χρόνια και έκανε αρκετά διστακτική την Καγκελαρία απέναντι στο Κίεβο, ανατινάχτηκε «τυχαία» μια μέρα και εκατομμύρια κυβικά αερίου –αποτελείται κυρίως από μεθάνιο– απελευθερώθηκαν πάνω από τη θάλασσα της Βαλτικής. Η Ένωση πάγωσε, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Και ο Κουλέμπα, ο ουκρανός ΥΠΕΞ το διασκεδάζει: «Όταν ακούω πως οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς βενζίνη και αέριο, μία μόνο ερώτηση μου έρχεται στο νου: Ποιά ήταν τα σχέδια σας για να κάνετε την οικονομία σας πράσινη;»

Έχει άδικο;

Τελικά η Ευρωπαϊκή Ένωση μοιάζει πολύ με τα χάρτινα καλαμάκια που επέβαλε για να πίνουν τον παγωμένο καφέ τους τα πεντακόσια εκατομμύρια κατοίκων της Ε.Ε.. Ο μεγαλοϊδεατισμός της σωτηρίας του περιβάλλοντος ήρθε να συναντήσει τη ματαιότητα και την αναποτελεσματικότητα σε ένα πανάκριβο προϊόν, που περιέχει ΚΑΙ αυτό πλαστικό. Μα δείτε κατάσταση, να επικρέμεται μια πυρηνική προβοκάτσια πάνω από το κεφάλι σου και εσύ να πιστεύεις ότι με το χάρτινο καλαμάκι θα σώσεις τον πλανήτη! Μα πόσο EU project είναι αυτό! Το χειρότερο, φυσικά, είναι ότι μουλιάζει μέσα σε πέντε λεπτά και πρέπει να το πετάξεις και να πιείς τον καφέ απ’ ευθείας από το ποτήρι. Ή επιτέλους, να αναζητήσουν πελάτες και έμποροι το «παράνομο κύκλωμα» με κανονικά, υπέροχα στιλπνά καλαμάκια παραγωγής Brics; Δεν είναι πολύ συμβολικό;

Αν οι ΗΠΑ θυμίζουν τη Σοβιετία στην παρακμή της, η Ελλάδα είναι εδώ και μια δεκαετία μια μετασοβιετική «δημοκρατία», όπου η εγχώρια κλεπτοκρατία, έχοντας πάρει και τύποις τα κλειδιά από όλους τους θεσμούς, παρτάρει ασταμάτητα και οχληρά, σπαταλά, καταπατά, καταστρέφει, ξεπουλά, εξαγοράζει και φροντίζει να μάθουν όλοι πόσο μαύρο χρήμα έχει και πόσο ξέρει να το σπαταλά σε εξωφρενικές επιδείξεις χλιδής. «Έσκασε το πορτοφόλι απ’ τα πενηντάρικα – θέλω κότερα, ελικόπτερα, θέλω οικόπεδα», όπως τραγουδά υπνωτιστικά ο ταλαντούχος τράπερ Mad Clip.

«Πλουτίστε!», είναι το σύνθημα που θα μπορούσε να λανσάρει ο Μητσοτάκης με μεγάλη επιτυχία.

Ούτως ειπείν, ο «επιτυχημένος δικηγόρος – επιχειρηματίας – servicer – βουλευτής» Πάτσης δεν είναι τίποτα καλύτερο από κομματικός χλέμπουρας, που όλους αυτούς ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τους αποκαλούσε «κυρίους Βολευτές». Ο Πάτσης είναι μια φάτσα σχεδόν άγνωστη στο ευρύ κοινό μέχρι χθες, ούτε το όνομα του λέει κάτι ιδιαίτερο, εκτός του ότι είναι πολύ συνηθισμένο.

Άγνωστος σχετικά και στην αθηναϊκή κομματική πιάτσα. Ε, αυτός έστησε από το 2012, εισπρακτική εταιρεία μέσω τραπέζης Πειραιώς, με σκοπό να αγοράσει κόκκινα δάνεια  με ενέχυρο κατοικίες στο 1/20 της τιμής τους. Παράλληλα φρόντισε, μέσα από τον κεντρικό κομματικό μηχανισμό, να βάλει το γιο του πρόεδρο σε μια επιτροπή της ΝΔ για τα δάνεια (οι επιτροπές αυτές υπάρχουν μόνο στα χαρτιά). Τελικά μάθαμε και ποιοι ήταν οι «εθνικοί λόγοι», που παρακολουθείτο ο δημοσιογράφος Θ. Κουκάκης: η έρευνα σχετικά με την τράπεζα Πειραιώς και τον τότε τραπεζίτη Σάλλα.

Αυτό είναι το τελευταίο «σκανδαλάκι» της κυβέρνησης, ωστόσο μην απορήσετε αν μάθετε ότι κάτι περίεργο σέρνεται με τα κόκκινα δάνεια γενικότερα: Προς το παρόν, ας πούμε μόνο πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σκέπτεται πολύ σοβαρά να εντάξει στο δημόσιο χρέος τις κρατικές εγγυήσεις του κακόφημου σχεδίου «Ηρακλής». Περισσότερα σε νεότερο σημείωμα!

Λ.

πηγή