Στην πηγή της πληγής

 
Ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή (χωρίς να υπάρχει η ελπίδα ότι θα βγάλουμε άκρη). Απ’ την αρχή, χρονολογικά. Ισμαηλία, Αίγυπτος, 1928. Οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες ιδρύουν μια οργάνωση ("αδελφότητα"), τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την άνοδο, τότε, του Κ.Κ. Αιγύπτου.(Ειρήσθω εν παρόδω ότι οι ΗΠΑ για τους ίδιους λόγους ίδρυσαν αργότερα τους Μουτζαχεντίν, την Αλ Κάιντα, τους Ταλιμπάν κι άλλες σχετικές οργανώσεις που, εν τέλει, κάποιες απ’ αυτές στράφηκαν εναντίον τους – προσωρινώς ή οριστικώς, αυτό κάθε φορά παίζεται.)

Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι εξελίχθηκαν σε μια ελίτ του Σουνιτικού κόσμου, με τελευταίο τους κατόρθωμα την «Αραβική Άνοιξη», η οποία σήμερα εδρεύει στην Τουρκία. Απολαμβάνει εκεί υψηλής προστασίας, με την Τουρκία να έχει τις δικές της φιλοδοξίες από αυτήν τη σχέση. Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι είναι δικτυωμένοι και στις ηγεσίες των Μουσουλμανικών κρατών, και στις ευρύτατες λαϊκές μάζες, ενώ ταυτοχρόνως κρύβονται πίσω από πολλές εξτρεμιστικές οργανώσεις.

***

Η νέα (και εμφανής πλέον) υψηλή Στρατηγική των Αδελφών Μουσουλμάνων είναι να ενώσουν, για πρώτη φορά μετά την εποχή του Σαλαντίν, τους Σουνίτες και τους Σιίτες, δημιουργώντας έτσι μια πανίσχυρη κοινότητα των πιστών από την Ινδονησία έως το Μαρόκο, μια «ούμα» που θα «αλλάξει την Ιστορία». Στις λεπτομέρειες αυτό εξηγεί γιατί η Χαμάς χτύπησε ως άλλος ISIS, αλλά κυρίως εξηγεί με ποιο σκοπό χτύπησε: την ανατροπή της πορείας εξομάλυνσης των Αραβοϊσραηλινών σχέσεων και της Δυτικής επιρροής σε αυτές. Σε πρώτη φάση.

Οι κινήσεις στη σκακιέρα θα είναι πλέον εν πολλοίς φορσέ και θα αφορούν, πρώτον: την κορυφή (τις κυβερνήσεις και τις συμμαχίες τους), δεύτερον: τους λαούς (μέσα στο πλήθος των μουσουλμανικών κρατών). Σε όλα τα επίπεδα, από τις εξεγέρσεις στην Ανατολή έως την περαιτέρω ενεργοποίηση της τρομοκρατίας στη Δύση.

 

Παλαιστίνη, 1948, ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. Το κράτος αυτό από την πρώτη στιγμή λειτουργεί εναντίον των Παλαιστινίων με φασιστικές μεθόδους, παρ’ ότι οι Εβραίοι υπήρξαν οι ίδιοι θύματα της ναζιστικής θηριωδίας και του Ολοκαυτώματος.

Κυνηγημένοι οι Εβραίοι κατά καιρούς (πλην όμως συχνά) σε όλη την Ευρώπη με πογκρόμ και άλλες αγριότητες, άρχισαν να κυνηγούν οι ίδιοι, επίσης με αγριότητα, τους Παλαιστινίους, κατηγορώντας μάλιστα για «αντισημιτισμό» όσους σε όλον τον πλανήτη (και Εβραίους) τους έκαναν κριτική για αυτές τις φασιστικές μεθόδους.

Έτσι το κράτος του Ισραήλ δημιούργησε μια παρανοϊκή-ιδεολογία-υπαρξιακών-διαστάσεων που «δικαιολογούσε» τη διαρκή αιματοχυσία. Με αποτέλεσμα το αίμα που έχει χυθεί στην Παλαιστίνη εφτά δεκαετίες τώρα να είναι περισσότερο από τα νερά της Νεκράς Θάλασσας.

***

Η Δύση θεμελίωσε στην Παλαιστίνη ένα κράτος-πρόβλημα (πρόβλημα εκ θεμελίων) επιδιώκοντας αργότερα ένα κράτος-συμβιβασμό (αυτό των Παλαιστινίων) προκειμένου να έχει και την πίτα ολάκερη (τις σχέσεις με τους Άραβες) και τον σκύλο (το Ισραήλ) χορτάτο.

………..

Κοντόφθαλμος καθώς είναι ο ιμπεριαλισμός, δεν έβλεπε ότι δεν θα μπορεί να μανιπουλάρει τις σχέσεις του με τους Μουσουλμάνους επ’ άπειρον, πόσω μάλλον έχοντας δημιουργήσει μακρές τρύπες στη θέση κρατών όπως το Αφγανιστάν, η Λιβύη, το Ιράκ κι εν μέρει η Συρία.

Τώρα στο πολύπλοκο πλέγμα των Μουσουλμανικών κρατών όλων των εθνών πάει να δημιουργηθεί ένας καμβάς πολύ διαφορετικός απ’ αυτόν που κεντούσε επί δύο αιώνες η εξασθενημένη πλέον Δύση.

Για την (από αιώνες) σκοτεινή Ευρωπαϊκή Διπλωματία και κατ’ επέκτασιν την Αμερικανική, εκτός απ’ τη Ρωσία και την Κίνα (συν και άλλους) ένας ακόμα πόλος αναδύεται, αυτός του Μουσουλμανικού Κόσμου, μάλιστα στη βάση της πίστης, που εύκολα μπερδεύει κι αυτή, όπως ο καπιταλισμός, το αίμα με το πετρέλαιο και τους ανθρώπους με τον θάνατο.

***

Οι καταλυτικοί παράγοντες σε αυτή τη νέα έκφανση της σύγκρουσης είναι το φασιστικό κράτος του Ισραήλ (που αποδεικνύει πόσο ρηχές είναι οι δυτικές δημοκρατίες) και οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι με τον Ιερό Πόλεμο Σουνιτών και Σιιτών ante portas.

Και όλα θυμίζουν τις μέρες πριν τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου όλοι προσπαθούσαν να τον αποφύγουν, κι όλοι οδηγούσαν σε αυτόν…

ΣΤΑΘΗΣ Σ.
19•Χ•2023

πηγή