Θεατρική παράσταση

Tης Ματίνας Παπαχριστούδη

Πρόκειται για την τρίτη ή τέταρτη εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη σε κακογραμμένο πολιτικό σκετς επικοινωνιακής προβολής της διακυβέρνησης του. Κακογραμμένο αφού το ζευγάρι πρωταγωνιστών του "Σπίτι για όλους" στο Γαλάτσι, οπαδών ή μελών της Ν.Δ., πολύ εύκολα εντοπίστηκε ως μόνιμος κομπάρσος στον πολιτικό επικοινωνιακό θίασο της κυβέρνησης.

(Πριν λίγους μήνες ήταν πρωταγωνιστής στην Ελευσίνα ως "άστεγο ζευγάρι", εμφανίστηκε επίσης ως τυχαίος συνομιλητής του Κυριάκου σε προεκλογική περιοδεία).

Για την επικοινωνιακή τακτική του Μαξίμου ουδέν μεμπτό υπάρχει στην αποκάλυψη του περιφερόμενου πολιτικού «θιάσου». Όχι γιατί δεν πρόκειται να προκαλέσει πολιτική αντιπαράθεση στο πολιτικό σκηνικό ή αντιδράσεις του «κοινού των ψηφοφόρων». Αλλά επειδή πλέον είναι η κυρίαρχη εφαρμογή ενός νέου (για την ελληνική πολιτική σκηνή, πολύ παλιού για την αμερικάνικη-ευρωπαϊκή), μοντέλου χειραγώγησης. Ξεκινώντας από την αρχή ότι στην εικονική απεικόνιση-προβολή μέσω τηλεοπτικών-διαδικτυακών-ψηφιακών μέσων το «προϊόν» δεν είναι η κάλυψη γεγονότων-προσώπων ή προγραμμάτων αλλά το ίδιο το κοινό, οι ψηφοφόροι, το «συγχυσμένο κοπάδι» κατά τον Λίπμαν, η πολιτική επικοινωνία υποχώρησε για να κυριαρχήσει το μάνατζμεντ, η αφήγηση και σκηνοθεσία πολιτικών ιστοριών.

Οι γκουρού αυτού του μοντέλου δεν έχουν στόχο να πείσουν, να προβάλλουν προγράμματα ή επιχειρήματα, ακόμη και να κατασκευάσουν κάποιον εικονικό-ψεύτικο κόσμο ευδαιμονίας για το κοινό. Στόχος είναι να επιβάλλουν ως πολιτική ατζέντα ακόμη και στην κοινοβουλευτική αντιπαράθεση την παρουσίαση ιστοριών που προκαλούν συγκινησιακή φόρτιση στο κοινό, βγάζουν στην επιφάνεια την πίστη του και θολώνουν-εξαφανίζουν την ανάγκη πληροφόρησης, γνώσης, αμφισβήτησης.

Όπως εύγλωττα το γράφει ο συγγραφέας Κριστιάν Σαλμόν, οι ψηφοφόροι θεωρούνται «θεατές ενός θεάματος» και για αυτό πολιτικά προτείνεται η «σκηνοθεσία της δημοκρατίας παρά η άσκησή της».

Η μέθοδος γνωστή διεθνώς ως «storytelling» μπορεί να αναπτύχθηκε από γκουρού της τέχνης της αφήγησης για να εκπαιδεύσει διαφημιστές και επικοινωνιακές ομάδες προπαγάνδας στην υπηρεσία προεκλογικών αναγκών των κομμάτων, κυριάρχησε ωστόσο ως κύρια μέθοδος χειραγώγησης. Αυτή ακολουθεί πιστά η κυβέρνηση Μητσοτάκη τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον από τότε που την «επικοινωνία» της ανέλαβε η πολυεθνική της Edelman και ο γκουρού πολιτικής αφήγησης ιστοριών Σταν Γκρίνμπεργκ.

πηγή