Η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας έγινε 100: μάθε την σε 3 λεπτά (video)

Πριν από ακριβώς έναν αιώνα, στις 2 Δεκεμβρίου 1915, δημοσιεύτηκε μία από τις σημαντικότερες θεωρίες στην ιστορία. Η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν.

Πρόκειται για την καλύτερη θεωρία που έχει στη διάθεσή του ο άνθρωπος, για να εξηγήσει τη βαρύτητα. Μία θεωρία η οποία επιτρέπει, σήμερα, σε επιστήμονες από κάθε πεδίο, να αντιμετωπίζουν τον κόσμο με μεγαλύτερη κατανόηση, να αντιλαμβάνονται τον χώρο και τον χρόνο διαφορετικά και να προσθέτουν στη “βιβλιοθήκη” της συλλογικής μας γνώσης για το σύμπαν.


“Η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας είναι ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του ανθρώπινου μυαλού. Είναι όμορφη και απλή και εμβριθής. Οι καλύτερες θεωρίες για το σύμπαν είναι έτσι ακριβώς”, έχει πει για το έργο του Αϊνστάιν ο μεγάλος σύγχρονος Αμερικανός αστροφυσικός, Neil deGrasse Tyson.

Ωστόσο, παρά την ομορφιά της απλότητάς της, όπως την υμνούν επιστήμονες εδώ και 100 χρόνια, η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας -κατά πολλούς, η μεγαλύτερη προσφορά του Αϊνστάιν στην ανθρωπότητα- ακόμα και σήμερα, παραμένει λιγότερο κατανοητή από τη θεωρία την οποία κατάφερε να “τελειοποιήσει”: τη θεωρία της βαρύτητας, του Ισαάκ Νεύτωνα.
Με την αφορμή της συμπλήρωσης 100 ετών από την ημέρα που ο Άλμπερτ Αϊνστάιν “χάρισε” στον κόσμο τη μεγάλη θεωρία του, μαζέψαμε 2 σύντομα video, σε διαφορετικό ύφος το καθένα, τα οποία μπορούν να εξηγήσουν, σε 3 λεπτά, τη βασική ιδέα της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, ακόμα και σε κάποιον που δεν έχει ασχοληθεί ποτέ επισταμένα με το θέμα.

1. Einstein 100 – Theory of General Relativity

Μετάφραση κύριου μέρους (00:46 – 01:36): [Ο Αϊνστάιν] φαντάστηκε έναν άνθρωπο να πέφτει στο διάστημα και είπε ότι αυτός ο άνθρωπος δεν θα ένιωθε τη βαρύτητα, καθώς επιτάχυνε προς τα κάτω. Παρομοίως, φαντάστηκε κάποιον μέσα σε έναν ανελκυστήρα που επιτάχυνε προς τα πάνω, στο εξωτερικό διάστημα, όπου δεν υπάρχει βαρυτικό πεδίο και είπε ότι ακόμα κι έτσι αυτό το άτομο θα ένιωθε ότι υπάρχει βαρύτητα -αν έβγαζε κάτι από την τσέπη του και το άφηνε, θα έπεφτε προς το πάτωμα επιταχυνόμενο, όπως και αν βρισκόταν σε έναν στατικό ανελκυστήρα στην επιφάνεια της Γης. Έτσι αντιλήφθηκε αυτό που ονόμασε “αρχή της ισοδυναμίας” - ότι οι επιδράσεις της βαρύτητας και οι επιδράσεις της επιτάχυνσης είναι ισοδύναμες, έτσι πρέπει να υπάρχει μόνο μία εξήγηση και για της δύο. Και αυτό είναι η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας. (01:47 – 02:28) Και επινόησε την ιδέα του “υφάσματος” του χωροχρόνου, σαν το ύφασμα στο τραμπολίνο που καμπυλώνεται αν αφήσεις μία μπάλα του μπόουλινγκ να κυλήσει σε αυτό. Έπειτα, αν αφήσεις μπάλες του μπιλιάρδου να κυλήσουν πίσω της, θα τις δεις να κινούνται προς τη μπάλα του μπόουλινγκ. Όχι επειδή η μπάλα του μπόουλινγκ ασκεί έλξη, αλλά επειδή το ύφασμα στο οποίο κινούνται είναι καμπυλωμένο. Τώρα φανταστείτε το αυτό σε τρεις διαστάσεις, αλλά και σε τέσσερις διαστάσεις, γιατί η βαρύτητα είναι η καμπύλωση του τρισδιάστατου χώρου συν του χρόνου. Η καμπύλωση του χωροχρόνου.

Θεμέλιο γνώσης για νέους "γίγαντες"

Στον έναν αιώνα που συμπληρώνεται, σήμερα, από τη δημοσίευσή της, η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν, έχει καταφέρει να περάσει κάθε δοκιμασία που βρέθηκε στον δρόμο της και παραμένει ακόμα, η καλύτερη θεωρία που έχουμε για το σύμπαν γύρω μας. Περιμένει τους επόμενους γίγαντες να σταθούν στους ώμους της και να συνεχίσουν την αναζήτηση, θέτοντάς της νέα προβλήματα για να λύσει. Η ομορφιά της επιστήμης είναι πως είτε τα καταφέρει είτε κάποτε αποτύχει, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο: θα ξέρουμε κάτι περισσότερο για τον κόσμο μας.
Σχετικά: LISA Pathfinder: το σκάφος που θα δοκιμάσει τον Αϊνστάιν

http://www.pathfinder.gr/stories/4511549/h-genikh-thewria-ths-shetikothtas-egine-100-mathe-thn-se-3-lepta/