Mέσα σε όλη την αναταραχή της νεανικής ηλικίας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η προσαρμογή σε ένα νέο τρόπο ζωής, δεν είναι κάτι που συμβαίνει από τη μία στιγμή στην άλλη. Σχεδόν πάντα, στα νεανικά μας χρόνια περνάμε μία περίοδο, ένα μεταβατικό στάδιο, που δεν ξέρουμε τι ακριβώς συμβαίνει στην κοινωνική μας ζωή. Στη διαδικασία αυτή, δεν είναι λίγοι εκείνοι που αισθάνονται απόλυτη μοναξιά.
Oρισμένοι γαντζώνονται σε παλιές φιλίες, ενώ άλλοι κάνουν τα πάντα να διευρύνουν τον κοινωνικό τους περίγυρο. Aκούμε πολύ συχνά νέους ανθρώπους να λένε: «Έχω πολλούς γνωστούς και λίγους φίλους». Kαι είναι αλήθεια ότι σε ένα τέτοιο μεταβατικό στάδιο δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά. Eνδεικτικό είναι το γεγονός ότι πολλές έρευνες της ψυχολογίας για τη νεανική φιλία δεν μπορούν να διακρίνουν μία συγκεκριμένη τάση που να υπερισχύει και να είναι το αποτέλεσμα της αντιφατικής εμπειρίας που βιώνουν οι νέοι μπαίνοντας στη λεγόμενη «ωριμότητα».
Έχοντας σχηματίσει μία άποψη τόσο για την αναγκαιότητα της φιλίας όσο και για το νόημά της, οι νέοι, στην προσπάθειά τους να ισορροπήσουν σε αυτόν το νέο τρόπο ζωής, έρχονται αντιμέτωποι με τον ανταγωνισμό και το συμφέρον. Aρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι, όσο καλή διάθεση και αν έχει κάποιος απέναντί τους, αυτό δεν σημαίνει αυτόματα και εμπιστοσύνη, εκτίμηση, δηλαδή ειλικρινή φιλία. Έτσι, γίνονται καχύποπτοι και πολύ δύσκολα αφήνουν τον εαυτό τους ελεύθερο να δημιουργήσει νέες ουσιαστικές φιλίες. Παραμένουν επιφυλακτικοί και χτίζουν τον κοινωνικό τους περίγυρο κατά κύριο λόγο επιφανειακά.
Ορέστης Νέτας κοινωνικός ψυχολόγος
vita.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθυνών: Το ιστολόγιο δεν παρέχει συμβουλές, προτροπές και καθοδήγηση.
Εισέρχεστε & εξέρχεστε με δική σας ευθύνη :)