Δολοφονία Τσαλικίδη: Η πιο αδιαμφισβήτητη απόδειξη βρώμικης δικαιοσύνης

Με την εξόχως σημαντική υπόθεση Τσαλικίδη έχουμε ασχοληθεί αρκετές φορές κατά το παρελθόν. Ποια είναι η υπόθεση; Όπως γράφαμε το Νοέμβριο του 2017:
Ο Κώστας Τσαλικίδης ήταν σχεδιαστής δικτύων στην Vodafone μέχρι και το 2005 όπου και βρέθηκε απαγχονισμένος στο σπίτι του.

Τι είχε προηγηθεί;

Οι ολυμπιακοί αγώνες του 2004 της Αθήνας μέσα στο αντιτρομακρατικό κλίμα τρόμου που είχε δημιουργηθεί μετά το χτύπημα στους δίδυμους πύργους της 11/9/2001.

Οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες ήταν ανεπαρκέστατες για να εγγυηθούν την ασφάλεια των αγώνων.

Έτσι, μετά από μυστική συμφωνία των κυβερνήσεων Ελλάδας/ΗΠΑ, η CIA και η NSA στήνουν παράνομο και αντισυνταγματικό δίκτυο παρακολουθήσεων που απλώνεται και στα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας.

Η συμφωνία προέβλεπε ότι το σύστημα παρακολούθησης θα «έκλεινε» με την ολοκλήρωση των αγώνων, ένα ακόμη ακραίο περιστατικό επικίνδυνης ελληνικής ηλιθιότητας.

Το δίκτυο φυσικά και παρέμεινε, παρακολουθώντας τον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, Έλληνες πολιτικούς και δημοσιογράφους.
Όταν η ύπαρξη του δικτύου μαθεύτηκε, λέγεται πως ο Καραμανλής προς τιμήν του δεν εισάκουσε τις φωνές που του πρότειναν να κουκουλώσει το θέμα ώστε να μην διακινδυνεύσει τις «ελληνοαμερικανικές σχέσεις».

Ο 37 χρονών Τσαλικίδης, σκοντάφτει στις παρενέργειες που ο κωδικός της NSA δημιουργούσε στο δίκτυο της Vodafone. Θα ενημερώσει τους προϊσταμένους του, θα λογομαχήσει έντονα με αυτούς, θα ενημερώσει το περιβάλλον του πως κάτι δεν πάει καλά με την εταιρία, θα υποβάλλει την παραίτηση του που δεν θα γίνει δεκτή και άμεσα θα βρεθεί απαγχονισμένος.

Η υπόθεση φθάνει στη δικαιοσύνη, ο τότε εισαγγελέας όμως Ιωάννης Διώτης θα την θάψει όπως αργότερα έθαψε την λίστα Λαγκάρντ, υπόθεση για την οποία πρόσφατα καταδικάστηκε από τη δικαιοσύνη.
Η οικογένεια Τσαλικίδη θα επιμείνει όμως στο να αναδείξει την σκληρή αλήθεια γύρω από το θάνατο του Κώστα.

Το 2015 οι αποκαλύψεις του Έντουαρντ Σνόουντεν για το παγκόσμιο σύστημα παρακολουθήσεων των NSA/CIA αφορούν και την Ελλάδα, αποδεικνύοντας τη σοφία του εισαγγελέα Δημήτρη Φούκα να εκδώσει το 2014 διεθνές ένταλμα σύλληψης για τον κεντρικό στην υπόθεση των υποκλοπών ελληνοαμερικάνο πράκτορα της CIA, Γουίλλιαμ Μπάζιλ.

 Ο Μπάζιλ φυσικά δεν ενεργούσε ούτε από μόνος του ούτε και μόνος του. Ένα από τα βασικά του μελήματα ήταν να «στρατολογεί» ντόπιους. Αυτό σημαίνει, ότι ανάμεσα μας κυκλοφορούν κατάσκοποι, προδότες που είχαν πρόσβαση στα υπουργεία και σε άλλα στρατηγικής σημασίας σημεία.

Η επιμονή της οικογένειας Τσαλικίδη έδωσε τελικά καρπούς. Αυτή είναι η απόφαση κόλαφος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων:
"Το δικαστήριο εκτιμά ότι οι ελληνικές Αρχές απέτυχαν να φέρουν εις πέρας μια επαρκή και αποτελεσματική έρευνα για τον θάνατο του Κώστα Τσαλικίδη...

Οι Αρχές αποφάσισαν να κλείσουν την πρόσθετη έρευνα απλά αναφέροντας τα βήματα που είχαν γίνει και σημειώνοντας τις νέες αναφορές, χωρίς να ασχολούνται με καμία από τις ανακολουθίες που είχαν εντοπιστεί, όπως η έλλειψη τραυματισμών που κανονικά σχετίζονται με το κρέμασμα και τις αντιφάσεις σε σχέση με το σημάδι του σχοινιού στον λαιμό του θανόντος.

Και άλλες αντιφάσεις δεν αντιμετωπίστηκαν, όπως η εντυπωσιακή διαφορά στα συμπεράσματα της έκθεσης του ιατροδικαστή στην αρχική (σ.σ 2005-2006) και την πρόσθετη (σ.σ 2012-2014) έρευνα, η προφανής απουσία κινήτρου για την αυτοκτονία και το σπασμένο υοειδές οστό, ένα εύρημα που συνάδει με στραγγαλισμό".

Μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου, η ελληνική δικαιοσύνη ξανανοίγει την υπόθεση και η Εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας θα ασκήσει κακουργηματική ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία, 13 χρόνια μετά την δολοφονία του Κώστα.

Δεν είναι αρκετό.

Η υπόθεση Τσαλικίδη αποδεικνύει μια δικαιοσύνη τόσο διαπλεκόμενη που συγκαλύπτει δολοφονία Έλληνα πολίτη. Μια μαφιόζικη δικαιοσύνη.
Όλοι όσοι σχετίζονται με το κουκούλωμα πρέπει να μπουν φυλακή, όχι μόνο γιατί η παράβαση καθήκοντος είναι εξόφθαλμη αλλά και γιατί η πιθανότητα Έλληνας πολίτης να έχει δολοφονηθεί από ξένες μυστικές υπηρεσίες δεν είναι αμελητέα.
Αν θέλουμε επιτέλους να βαπτίσουμε κάποιον ήρωα, τότε αυτός ο τίτλος πρέπει να αποδοθεί στην οικογένεια Τσαλικίδη που δεν τρόμαξε από το Ελληνικό Τέρας, που δεν έθαψε απλά τον νεκρό της για να ζει μέσα στην ντροπή για όλη της τη ζωή. Αυτοί είναι κυρίες και κύριοι οι πραγματικοί ήρωες.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 23/6/2018