Το σωστό δίλημμα των εκλογών

Αγαπητέ μου ψυχοφθόρε, πες μου ειλικρινά. Δεν προτιμάς τον επαγγελματία από τον ερασιτέχνη; Γι αυτό προηγείται η Νέα Δημοπρασία στα γκάλοπ. Οι τύποι είναι λήσταρχοι με πτυχίο, απατεώνες με μάστερ και προϋπηρεσία, έχουν εμπειρία χρόνων - τι λέω χρόνων; - δεκαετιών!

Αν μην τι άλλο, ξέρουν να κλέβουν, όχι σαν τους ρεφορμιστές, που τώρα κάνουν την πρακτική τους στο πλιάτσικο. Ευτυχώς ο Αλέξης έχει κάνει μεταγραφή πολλούς αετονύχηδες από το ΠΑΣΟΚ, έτσι μπορεί να κατεβάσει μια συμμορία της προκοπής. Αλλιώς ο αγώνας δεν θα είχε ενδιαφέρον.

Ποιος θα μας βουτήξει τα ρέστα λοιπόν; Αυτό είναι το σωστό δίλημμα των εκλογών.
Πιστεύω, πως ο Κούλης έχει πρόγραμμα. Δεν ξέρω, αν το έμαθε στην Αμερική, ή το δανείστηκε από τη Γερμανία, πάντως έχει οργάνωση. Τρομοκρατική μεν, αλλά οργάνωση. 

Ο Κυριάκος έχει πάει την ανθρωποφαγία σε άλλο επίπεδο. Όχι πως ο Αλέξης υστερεί, αλλά όπως και να το κάνουμε, το όνομα Μητσοτάκης είναι εγγύηση. Εγγύηση, αποστασίας, ανωμαλίας, ψεμάτων, διαφθοράς, σαπίλας και φασισμού.

Πρέπει να σας πω όμως, πως ο Τσίπρας θεωρείται καταλληλότερος ψεύτης και πολύ καλύτερος στις τούμπες. Αυτά είναι σημαντικά προσόντα για ένα πολιτικό κηφήνα.
Όπως και να χει, θα είναι σκληρή η μάχη, για να κρατηθούμε στη ζωή, μετά τις εκλογές.

Η καθημερινή προπαγάνδα μας λέει πως οι πλούσιοι πληρώνουν τους περισσότερους φόρους, ενώ είναι λιγότεροι. Αδικία! Δεν μπορεί το 5% να πληρώνει τους μισούς φόρους. Ας είναι το 5% πέντε φορές πλουσιότερο από το υπόλοιπο 95%, οπότε λίγα πληρώνει αναλογικά με ότι έχει.

Ο νεοφιλελέ δεν καταλαβαίνει πολλά. Δεν δέχεται πχ ότι οι φόροι είναι ανάλογοι με τα κέρδη του καθενός. Κι ότι αναλογικά πληρώνουν περισσότερα οι φτωχοί, παρά οι πλούσιοι.

Σου λέει "πόσα κεφάλια είναι"; Τόσα οι φτωχοί, τόσα οι πλούσιοι. Άρα, να πολλαπλασιαστούν οι φόροι των φτωχών, να υπάρξει αναλογία! Να ανακουφιστούν οι καημένοι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι μαυραγορίτες και οι υπόλοιποι μεγαλοαστοί, που είδαν τα λεφτά τους να εξορίζονται σε νησιά. Τραγωδία. 

Θα κοπεί λοιπόν κάθε επίδομα στο φτωχό, γιατί όπως λέει ο εντιμότατος, πεντακάθαρος, αλλά πάνω από όλα ο φιλάνθρωπος Ρουσόπουλος, δεν μπορεί να γίνει οικονομική πολιτική με επιδόματα. Σωστά! Χρειάζεται το ρουσφέτι, η μίζα, η κατάχρηση... Τα επιδόματα επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό. Τα δανεικά κι αγύριστα σε ημέτερους και κανάλια όχι. Αυτό λέει ο φιλελευθερισμός: Τα λεφτά πάνε στα λεφτά. Κι η πείνα στους φτωχούς. Να υπάρξει μια τάξη επιτέλους. Το κάθε πράγμα στη θέση του, κι ο πρόσφυγας στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, εκεί που θα πάμε οι άνεργοι, όταν μας πάρουν το σπίτι οι τοκογλύφοι, να μας απαλλάξουν κι από τον ΕΝΦΙΑ. Τι καλά!

Θα μου πει τώρα κάποιο κομμούνι. "Μα αν κόψουμε, έστω και το ψίχουλο που παίρνουν, πως θα ζήσουν οι άνθρωποι"; Απλούστατο, δεν θα ζήσουμε! Θα πάμε όλοι στον Παράδεισο. Όχι ρε στο Μαρούσι, στον άλλο, εκεί που έδιωξε με τις κλωτσιές ο Θεός τον Αδάμ και την Εύα, γιατί του έφαγαν το μήλο και τον άφησαν νηστικό.

Ένα μήλο ρε είχε να φάει ο Κύριος, τα άλλα σας τα έδωσε, κι αυτό ακόμα του το πήρατε; Ως κι ο Πανάγαθος έδιωξε εκείνους που έτρωγαν στη ζούλα, εμείς τους έχουμε ακόμα να κυβερνάνε. Γι αυτό γίναμε κόλαση. Α άθεε, τώρα έχει δίκιο ο Θεός, έτσι;

Μα υπάρχει παράδεισος; Αμέ! Αν διώξουμε κι εμείς τα καθάρματα, παράδεισος θα γίνουμε. Το θέμα είναι να το αποφασίσουμε. Γιατί τους αφήσαμε κι αυτοί δεν έφαγαν μόνο μήλο, έφαγαν τον αγλέουρα, τον κήπο ολόκληρο κι εμάς του ίδιους. Τώρα αφού χώνεψαν, θέλουν να ξαναφάνε.

Κι εμείς πεινάμε ρε τομάρια, δεν τρώμε ανθρώπους.

Πηγή: tsak-giorgis

http://sioualtec.blogspot.com/2019/03/blog-post_413.html