Του Κώστα Κάππα
Χρειάστηκα παρά πολλά χρόνια σκέψης, αναζήτησης, κοινωνικής επαφής, αγώνα και παρατήρησης για να καταλήξω επιτέλους στο ώριμο συμπέρασμα ότι, η ποιότητα ενός ανθρώπου, μίας ομάδας ή μίας τάξης, είναι ευθέως ανάλογη της ενσυναίσθησής τους. Της ικανότητός τους δηλαδή να αισθάνονται τα συναισθήματα του Άλλου σαν να ήταν δικά τους ή με απλά λόγια να μπαίνουν στην θέση του.
Κατανοώ καλύτερα και πληρέστερα πλέον ότι οι καπιταλιστές της ZARA μην έχοντας ενσυναίσθηση, εκμεταλλεύονται χωρίς τύψεις και για ψίχουλα την παιδική εργασία στο Πακιστάν και αλλού. Την Μαντλίν Ολμπράιτ που θεώρησε αναγκαίο τον θάνατο από κακουχίες μισού εκατομμυρίου παιδιών στο Ιράκ “γιατί ήταν αναγκαία απώλεια για την υπεράσπιση των συμφερόντων των ΗΠΑ”. Την αναλγησία του κ. Μητσοτάκη που καθήμενος στην θέση των 3000 δολαρίων στον τελικό μπάσκετ στις ΗΠΑ, είπε στον νέο των 500 ευρώ που δεν μπορεί να στήσει οικογένεια, “να δει το θέμα ολιστικά”. Τον Ευαγγελάτο που μπροστά στα νούμερα της τηλεθέασης προσβάλλει με ολογράμματα την μνήμη αδικοχαμένων παιδιών. Τον γείτονα, που ακούει το κλάμα της δαρμένης γυναίκας δίπλα του, αλλά “δεν είναι δουλειά του”.
Μα, αφού η εξουσία και τα παπαγαλάκια της δεν έχουν καμία ενσυναίσθηση για τον πόνο και την ανάγκη του “Άλλου”, γιατί η πλειοψηφία των “Άλλων” τους ψηφίζει;
Μα, αφού η εξουσία και τα παπαγαλάκια της δεν έχουν καμία ενσυναίσθηση για τον πόνο και την ανάγκη του “Άλλου”, γιατί η πλειοψηφία των “Άλλων” τους ψηφίζει;
Γιατί η ενσυναίσθηση είναι εν μέρει χάρισμα (των πολύ λίγων) και εν μέρει κατακτάται (από τους πολλούς). Γιατί το Σύστημα συνθλίβει την αλληλεγγύη (θυμηθείτε την Θάτσερ και την ρήση της “Δεν υπάρχει Κοινωνία παρά μόνο το Άτομο”) και κάνει τους ανθρώπους ζόμπι που προσπαθούν να το μιμηθούν.
Πως;
Θυμηθείτε αυτό που λένε οι ψυχολόγοι για τους βιαστές: οι περισσότεροι
έχουν βιαστεί οι ίδιοι σε τρυφερή ηλικία και έχουν συνδέσει άρρηκτα την
ευχαρίστηση του σεξ με την βία. Έτσι ακριβώς, η πλειοψηφία των πολιτών
θεωρεί δεδομένη μία κοινωνία – ζούγκλα στην οποία έχει υποφέρει πολύ,
πρέπει να προσαρμοστεί και να προσπαθήσει να γίνει θηρευτής και όχι
πλέον θήραμα. Μόνο αυτήν την κοινωνία – ζούγκλα γνωρίζει, αυτήν
αποδέχεται και ψηφίζει, οποιαδήποτε εναλλακτική την έχει πνίξει μέσα
του.
Είναι ζήτημα επιβίωσης της Ελπίδας για την
Ανατροπή ενός σαπισμένου Συστήματος το μπόλιασμα του Αγώνα με
Ενσυναίσθηση, τον βασικό δείκτη Συναισθηματικής Ευφυίας και Ωριμότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθυνών: Το ιστολόγιο δεν παρέχει συμβουλές, προτροπές και καθοδήγηση.
Εισέρχεστε & εξέρχεστε με δική σας ευθύνη :)