Εθνικές εκλογές Ιούλιος 2019

Εθνικές εκλογές 2019, το κράτος εξουθενωμένο, η οικονομία διαλυμένη, η κοινωνία σερνάμενη και ούτε λόγος για πραγματικές ανατροπές.
Προγράμματα αναμασημένα στα όρια των επιταγών του συστήματος, ρητορικές χιλιοχρησιμοποιημένες: δεξιός, αριστερός, κόκκινος, κίτρινος, πράσινος και πάει λέγοντας.

Το δίπολο ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ υφιστάμενο, με τη ΝΔ να προηγείται αισθητά στις προβλέψεις και να στοχεύει ακόμη και σε αυτοδυναμία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδυναμωμένος μετά από μια επίπονη κυβερνητική θητεία κατά την οποία αναγκάστηκε να βγει έξω από τις προγραμματικές του θέσεις, έχει επιδοθεί σε μια προσπάθεια δικαιολόγησης των αδικαιολόγητων. Κεντρικό σύνθημα ότι συμμάζεψε την κατάσταση. Μα δεν τον ψήφισε ο λαός για να συμμαζέψει αλλά για να ανατρέψει την κατάσταση.

Η ΝΔ, αρκετά συσπειρωμένη, αποβλέπει όχι μόνο σε ισχυρό προβάδισμα αλλά και σε αυτοδυναμία, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι όσο πιο ισχυρή είναι η εντολή του λαού, τόσο πιο μεγάλες θα είναι και οι απαιτήσεις του, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει πλέον ψήφος υπομονής. Η αυτοδυναμία για ένα συστημικό κόμμα, που είναι ανίκανο να αλλάξει τις λάθος πολιτικές που επιβάλλονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, σημαίνει αυτοκαταστροφή. Αυτό ακριβώς συνέβηκε στο ΠΑΣΟΚ, όταν ήταν η τελευταία αυτοδύναμη κυβέρνηση της χώρας, και καταποντίστηκε.

Αναγκαίο καλό για τη χώρα να ηττάται το πολιτικό κατεστημένο και το σύστημα να αναγκάζεται να επαναπροσδιορίσει τις δυνάμεις του.

Το ΚΙΝΑΛ, παλιό ΠΑΣΟΚ, ελπίζει να αποκτήσει διψήφιο ποσοστό, για να ξαναβρεί την παλιά του αίγλη. Κυρίως όμως ελπίζει να συγκυβερνήσει, καθώς η απόκτηση της εξουσίας είναι η μητέρα της ιδεολογίας όλων των συτημικών κομμάτων.

Κοινός παρονομαστής όλων είναι η διαχείριση της εξουσίας κι ας είναι η συγκεκριμένη εξουσία εξαρτώμενη δύναμη και ο λαός απέναντί της. Η εξαπάτηση του λαού υπακούει στην λογική της συντήρησης μιας διαστρεβλωμένης δημοκρατίας, αντί της θεραπείας της.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, υπάρχει ηθελημένη τύφλωση και κώφευση απέναντι στα πραγματικά προβλήματα της χώρας, για αυτό και τα μεγαλύτερα τουλάχιστον κόμματα δεν συσπειρώνονται σε μια κοινή αντιμετώπιση της κρίσης απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με βάση τα αιτήματα επιβίωσης του Ελληνικού Λαού και όχι τα δικά τους προσωπικά αιτήματα.

Για αυτόν ακριβώς το λόγο αναφύονται παντού στην Ευρώπη ακροδεξιά κόμματα και κινήματα.

Στην Ελλάδα το ποσοστό της Χρυσής Αυγής μειώθηκε όχι γιατί έλαμψε η Δημοκρατία, αλλά γιατί καινούργια κόμματα όπως η Ελληνική Λύση κατάφεραν να παρεισφρήσουν στο πολιτικό σκηνικό και να απορροφήσουν θυμωμένους με την αντιπροσωπευτική δημοκρατία ψηφοφόρους.

Θετικό θα είναι,τα άκρα να εξαφανιστούν εντελώς και οι θυμωμένοι ψηφοφόροι να αντιληφθούν ότι, όταν αρρωσταίνει η δημοκρατία τη θεραπεύεις δεν την σκοτώνεις…

Το ΚΚΕ στη γωνιά του δεν διεκδικεί την a-priori εξαρτημένη εξουσία, αλλά δεν κάνει και αρκετά για να την ανατρέψει. Αρκείται σε μια ασφαλή αντιπολίτευση.

Το ΠΟΤΑΜΙ, η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, κόμματα που εμφανίστηκαν δυναμικά σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις είτε εξαφανίστηκαν είτε παραπέουν γιατί ο λαός αντιλήφθηκε ότι στην προσπάθεια τους να αλλάξουν τα πράγματα άλλαξαν οι ίδιοι.

Το ΜΕΡΑ 25, που διεκδίκησε να μπει στην Ευρωβουλή και ενδεχομένως να τα καταφέρει να μπει στην εθνική βουλή, αν δεν χρηματοδοτείται από ίδιους πόρους, δεν είναι δηλαδή αυτοελεγχόμενο, θα έχει την ίδια μοίρα όπως το ΠΟΤΑΜΙ.

Μικρότερα κόμματα, με πιο ριζοσπαστικές πολιτικές, μένουν απέξω όταν έρχεται η ώρα των εθνικών εκλογών. Στο μοίρασμα της πίτας δηλαδή δεν περισσεύει ούτε κέρασμα.

Ποια είναι η ιδανική λύση: Πρέπει όλα τα κόμματα να γίνουν μικρά κόμματα έτσι ώστε να μην εναλλάσσονται στην εξουσία. Και έρχεται η ώρα καθώς φαίνεται για να γίνει αυτό. Πρέπει η εξυγίανση της οικονομίας να φιλτραριστεί μέσα από την αναβίωση της εθνικής παραγωγής/μεταποίησης και την παράλληλη επιβίωση της κοινωνίας μέσα από τις κοινωνικές μεταβιβάσεις και όχι μέσα από τους άδικους φόρους, τις περικοπές, τη δουλεία και το γκρέμισμα του κοινωνικού κράτους.

Όποια φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση ή κυβερνητικός συνασπισμός δεν είναι ικανή να το πετύχει αυτό απέναντι στην Ευρώπη ΑΜΕΣΑ και όχι με συμβιβαστικές λύσεις, τότε θα αναγκαστεί να παραμερίσει για να εφαρμοστούν άλλες λύσεις.

 
 


Παναγιώτα Μπλέτα

via