Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2019

Λευκός καμβάς


Μην αφήσεις
τις λέξεις μου να χαθούν
κράτησε τες σαν να μουν εγώ
φυλαγμένες στο στέρνο σου
γίνε ο λευκός τους καμβάς
μέτρα τα γράμματα τους
κάθε ένα από αυτά
είναι κι ένα κομμάτι μου
η ψυχή μου τα μάτια μου
η θάλασσα που ονειρεύτηκα
το κύμα της που σαν άβγαλτο παιδί
πλατσούρισα μέσα του
ο ουρανός που σαν χελιδόνι
χώθηκα στην φωλιά του
άκουσε τις .. μιλάνε
για κείνα τα χώματα που ποτέ δε φίλησα
κι όμως πάντα πατούσα
τα μικρά λιβάδια που κρατούσα
στα χέρια μου ντυμένη γη
μην αφήσεις τις λέξεις μου να χαθούν
να σβήσουν στους αμέτρητους κόμπους της άμμου
κράτησε τες να μπορώ ακόμη κι αν λείπω
να μπορώ ..να σε βρω !

Λένα Μοναστηριώτου

via 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το blog ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από διάφορα ιστολόγια. Δημοσιεύονται όλα για την δική σας ενημέρωση.