Που ακόμη και τα βαλσαμωμένα πουλιά...
Θα ανοίξουν...
Τις φτερούγες τους... Και θα αποχωρήσουν περήφανα...
Aπό τις βιτρίνες μας...
Και εμείς...
Οι δήθεν ζωντανοί και παντοδύναμοι...
Πιο ηττημένοι από ποτέ...
Θα τα κυνηγάμε ασθμαίνοντας...
Και θα ανεμίζουν στον αέρα...
Ανήμπορες...
Οι μπαλωμένες μας απόχες...
Αποσπάσματα από ανολοκλήρωτες σκέψεις
Από τη συλλογή (Πώς τολμάς και νοσταλγείς, τσόγλανε;) (1999) του Γιάννη Αγγελάκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθυνών: Το ιστολόγιο δεν παρέχει συμβουλές, προτροπές και καθοδήγηση.
Εισέρχεστε & εξέρχεστε με δική σας ευθύνη :)