Απασχολήσιμοι και…παρα-μορφωμένοι

Εργαζόμενοι... playmobil, μισθολογικά φθηνοί και φυσικά αναλώσιμοι τόσο ως προς την εργασία όσο και ως προς τη σωματική τους ακεραιότητα. 

Του Δημήτρη Κωστάκου

Εργαζόμενοι… playmobil που παράγονται μαζικά από προγράμματα κατάρτισης και επανακατάρτισης με τη συμμετοχή ιδιωτών (βεβαίως-βεβαίως) ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες των επιχειρήσεων.

Μισθολογικά φθηνοί, θα μετατρέπονται στην πράξη σε γενικών καθηκόντων και φυσικά αναλώσιμοι τόσο ως προς την εργασία όσο και ως προς τη σωματική τους ακεραιότητα.

Αυτό είναι το εργασιακό μοντέλο που οραματίζεται η κυβέρνηση και ήδη έχει αρχίσει να εφαρμόζεται.

Η εργοδοτική ασυδοσία, φαίνεται ότι έχει ξεπεράσει πλέον κάθε όριο με τις ευλογίες της κυβέρνησης η οποία με τον Νόμο Χατζηδάκη συρρίκνωσε τραγικά τα εργασιακά δικαιώματα, την ίδια ώρα που τα εργατικά ατυχήματα δυστυχώς παραμένουν στην ημερησία διάταξη.

Οι κλαδικές συμβάσεις εργασίας που υπεγράφησαν το 2021 δεν ξεπέρασαν τις 16, με συνέπεια να καλύπτουν μόνο το 27% των εργαζομένων της χώρας.

Περισσότεροι από 2,2 εκατομμύρια εργαζόμενοι δεν καλύπτονται από κλαδικές συμβάσεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις πιέσεις στους μισθούς και τα ωράρια.

«Καραμπινάτη| περίπτωση σύμπραξης μεταξύ κυβέρνησης και εργοδοσίας, αποτελεί η σύμβαση εργασίας στον τουριστικό κλάδο.

Το υπουργείο Εργασίας, σε ρόλο… τουρίστα επί σειρά μηνών ατένιζε τη σύμβαση σαν καρτ ποστάλ ηλιοβασιλέματος στη Σαντορίνη και όταν τελικά -απέναντι στον κίνδυνο να τιναχθεί στο αέρα η τουριστική σεζόν- την κήρυξε υποχρεωτική, επιχείρησε να την αλλοιώσει με εξαήμερη εργασία.

Υπό τις έντονες συνδικαλιστικές αντιδράσεις, η επίμαχη εγκύκλιος «πάγωσε», χωρίς τελική διευθέτηση του θέματος με τους εργαζόμενους να παραμένουν ευάλωτοι απέναντι σε εργοδοτικές πιέσεις.

Την ίδια ώρα σε ένα… φιλεργατικό κρεσέντο (;) το υπουργείο Εργασίας έδωσε στη δημοσιότητα την «Εθνική Στρατηγική για τις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης έως το 2030».

Σχέδιο με ποσοτικούς, χωρίς επί της ουσίας ποιοτικούς στόχους για την απασχόληση, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση ευαγγελίζεται την «ποιοτική εργασία».

Τι πρέπει να γίνει;

• Να εργάζεται τουλάχιστον το 71,1% του ενήλικου πληθυσμού από 62,6% που είναι σήμερα (από τα χαμηλότερα στην ΕΕ).
• Το 35% να συμμετέχει σε προγράμματα κατάρτισης κάθε χρόνο από 16%, σήμερα και
• το ποσοστό των ατόμων που αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας να μειωθεί από 29% σε 21,7% (δεν το λες και φιλόδοξο)

Πώς θα επιτευχθούν όλα αυτά; Όχι με επενδύσεις, ούτε με καινοτομία ή με την ενίσχυση των τομέων του Δημοσίου που σήμερα πάσχουν, αλλά με την «ενίσχυση της απασχολησιμότητας».

Μάλιστα, οι αρμόδιοι μέσω του Εθνικού Σχεδίου διαπιστώνουν σε ρόλο ντοκιμαντερίστα την ύπαρξη «εικονικής αυτοαπασχόλησης» στην αγορά εργασίας, μέσω της οποίας ο εργοδότης μετατρέπει τον εργαζόμενο σε… επιχειρηματία, αλλά και (θαύμα, θαύμα!) ότι οι εργαζόμενοι προτιμούν την πλήρη εργασία από τη μερική απασχόληση.

Ωστόσο, δεδομένου ότι -σύμφωνα με τις πολυθρύλητες «καλές ευρωπαϊκές πρακτικές»- η ευέλικτη εργασία είναι περισσότερο διαδεδομένη σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, φαίνεται να υπάρχει και στην Ελλάδα χώρος για περισσότερα ωράρια και μισθούς –«λάστιχο».

Και την ώρα που η κυβέρνηση επιμένει στο κοινωνικό παραμύθι της μειωμένης (κάτω από το 12%) ανεργίας, εμφανίζεται ο δράκος για τον οποίο δεν προτίθεται να μιλήσει, αφού η ίδια εξέθρεψε (στα γόνατα της μεγάλωσε, που λένε):

Το… έγκλημα του συνδικαλισμού

Πώς αλλιώς θα πετύχει το νέο εργασιακό μοντέλο, χωρίς «μάντρωμα»;

Όπως καταγγέλλουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις EMEIΣ, ΕΑΚ και ΠΑΜΕ:

• Τεχνικός στη σοκολατοποιία MONDELEZ (ΠΑΥΛΙΔΗΣ), ο οποίος προσφάτως ακρωτηριάστηκε, απειλείται με απόλυση ενώ βρίσκεται σε αναρρωτική άδεια.
• Συνδικαλιστής- μέλος του Γ.Σ της ΑΔΕΔΥ και εργαζόμενος στο Δήμο Καισαριανής, παραπέμφθηκε και καταδικάστηκε με πρωτόδικη απόφαση του πολυμελούς πρωτοδικείου Αθηνών, διότι ανήρτησε στην προσωπική του σελίδα στο Facebook τα ψηφίσματα αλληλεγγύης συνδικαλιστικών οργανώσεων σε μια εργαζόμενη του Δήμου Αλίμου.
• Πρώην μέλος του ΔΣ του συνδικάτου εργαζομένων ΕΘΕΛ–ΟΑΣΑ και επικεφαλής της συνδικαλιστικής παράταξης Ανεξάρτητη Παρέμβαση, τιμωρήθηκε από το Πρωτοβάθμιο και το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της εταιρείας με πενθήμερη αργία, επειδή αναδημοσίευσε στοιχεία για σοβαρά λάθη σε προσλήψεις οδηγών και άσκησε κριτική.
• Στον Ευαγγελισμό, γιατρός απολύθηκε γιατί είχε το «θράσος» να επισημάνει τους κινδύνους από τις ελλείψεις στο νοσοκομείο εν μέσω πανδημίας.
• Στην ΕΑΒ η διοίκηση υπέβαλε μηνύσεις και αγωγές εναντίον πέντε μελών του σωματείου εργαζομένων απαιτώντας να καταβάλλουν 532.000 ευρώ γιατί τόλμησαν να καταγγείλουν την ανάθεση της συντήρησης μαχητικών αεροσκαφών σε εργολάβους ανεκπαίδευτους και χωρίς ειδική πιστοποίηση.

Στα θρανία για… εργασιακή (παρα)μόρφωση, λοιπόν.

Πηγή: ΚΟΣΜΟΔΡΟΜΙΟ

via