"Τι έχεις, Κωνσταντίνε μου….;"

 
Όλα πια είναι κανονικά "και προπαντός Αμερικάνικα". Η νέα κανονικότητα έχει πλέον γίνει κανονικότητα. Μεγάλο πράγμα ο εθισμός, σύντροφοι.
Όλη η Ελλάδα έχει γίνει αμερικάνικη βάση. Συνεπώς οι αμυντικές μας δυνατότητες απέναντι στην Τουρκία έχουν αδυνατίσει έτι περαιτέρω. Κι όμως οι δύο (τρεις με το ΠΑΣΟΚ) συνένοχοι (και) για αυτό το έγκλημα πλακώνονται χωρίς αιδώ, ποιος είναι το πιο μικρό δαχτυλάκι των Αμερικάνων, ο ΣΥΡΙΖΑ ή η Ν.Δ.;

Η χώρα έχει μετατραπεί σε «φαιό νταμάρι» που λέει και ο ποιητής, ενώ ταυτοχρόνως εκατομμύρια πολιτών προσπαθούμε να μην ψυχανεμισθούμε να μην προαισθανθούμε το ενδεχόμενο του αίματος. Κανονικότητα οι κανονιοφόροι που διαπλέουν τις οθόνες μας…

…κανονικότητα οι πλειστηριασμοί που έρχονται – έχουμε έναν δύο μήνες ακόμα, ας περιμένουμε, δεν ξέρεις τι γίνεται.


 
Κανονικότητα είναι να καλεί σε μέτωπο κατά των πλειστηριασμών ο κ. Νίκος Παππάς. Συνηθίσαμε. Συνηθίσαμε το θράσος. Τις κατσαρίδες που κοκορεύονται ότι είναι αητοί. Εθισμός στην κανονικότητα της εσωτερικής μας απαξίωσης.

Γκιλοτίνα, αρκεί να είναι γκιλοτίνα Χάγης. Δολοφόνοι της Αριστεράς οι Συριζαίοι, αλλά δεν είναι δα και δεξιοί! αρκεί που είναι (δηλώνουν) αριστεροί.

Χρημάτισε τσιράκι των Ρότσιλδ, φερ’ειπείν, ο κ. Τσακαλώτος; – άπαγε! Ο άνθρωπος δηλώνει "αριστερή αντιπολίτευση" – και αριστερή αντιπολίτευση σήμερα είναι να σου γαμάνε τη ζωή οι δικοί σου άνθρωποι κι όχι οι ορδές των νεοφιλελεύθερων. Αυτή η ευθεία καθαίρεση της λογικής κι αυτός ο ξεδιάντροπος αμοραλισμός είναι το χειρότερο πλήγμα που κατάφεραν κατά του λαού οι δολοφόνοι της Αριστεράς.


 
Διότι έτσι αποστερούν κάθε ελπίδα από τους πάντες. Χωρίς λογική τίποτα δεν μπορεί να αναταχθεί. Κι αυτή ακριβώς η έλλειψη κάθε είδους λογικής, είναι αυτό που χαρακτηρίζει την (νέα) κανονικότητα.

Αυτή η κανονικότητα κρέμεται σαν τη σπάθη του Δαμοκλέους πάνω απ’ τα κεφάλια όλων μας. Τη μια μέρα παίρνει λίγα κεφάλια, την άλλη μέρα πολλά. Ώσπου κάποια μέρα θα τα έχει πάρει όλα. Νομίζω ότι πια έχουμε συνηθίσει σε όλο αυτό. Ή μήπως ακούει κανείς την κόρη να σιγοτραγουδά κι ανήσυχη να λέει: "τί έχεις, Κωνσταντίνε μου και λιβανειές μυρίζεις;"

Πηγή: edromos.gr

Στάθης



via