Το σώμα ως σέρβερ είναι εδώ, προς το παρόν για την ευκολία σου…

Σύμφωνα με άρθρο του BBC, η βρετανο-πολωνική εταιρεία Walletmor, από τον προηγούμενο χρόνο είναι η πρώτη εταιρεία που προσφέρει προς πώληση μικροτσίπ για ανέπαφες πληρωμές. Το συγκεκριμένο μικροτσίπ, είναι λίγο μεγαλύτερο από ένα κόκκο ρυζιού, ενσωματώνεται στον ανθρώπινο βραχίονα ή στην παλάμη και έτσι το άτομο που το φέρει μπορεί να πληρώνει χωρίς να έχει στην κατοχή του πορτοφόλι ή κάρτες.

 

Ο μηχανισμός αποτελείται από ένα μικροτσίπ και μια κεραία που περικλείεται από ένα βιοπολυμερές –ένα υλικό παρόμοιο με το πλαστικό– και η συσκευή δεν χρειάζεται μπαταρία ή άλλη πηγή ενέργειας. Η Walletmor αναφέρει ότι ήδη έχει πουλήσει 500 τέτοια μικροτσίπ. Υπάρχουν πολλά είδη μικροτσίπ με πολλές διαφορετικές τεχνολογίες, όπως η αναγνώριση ραδιοσυχνοτήτων (RFID), η οποία έχει παρεμφερή τεχνολογία που χρησιμοποιείται σε ανέπαφες συναλλαγές με χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες. Η τεχνολογία που χρησιμοποιεί η εταιρεία Walletmor είναι η επικοινωνία κοντινού πεδίου ή το NFC, όπως ακριβώς στο σύστημα ανέπαφων πληρωμών στα smartphones.

Είναι γεγονός, ότι η έννοια του σώματος, μαζί με άλλες έννοιες που συνδέονται μ’ αυτό, αλλάζει. Το δημόσιο και το ιδιωτικό, η αυτοδιάθεση του σώματος και το σώμα ως κυριαρχία τρίτων και άλλες έννοιες, που θεωρούνταν κατασταλαγμένες στο παρελθόν, τώρα τίθενται υπό αμφισβήτηση από την εξουσία. Μαζί της συντάσσονται επικουρικά διάφορα κοινωνικά κομμάτια, ανεξαρτήτου ιδεολογικής προσέγγισης, αλλάζοντας με την σειρά τους και ξεκαθαρίζοντας εν τέλει την θέση τους σε σχέση με την εξουσία. Στο καιρό του κορωναϊού, αυτά τα ζητήματα βγήκαν στο προσκήνιο με το θέμα της υποχρεωτικότητας και της εξαναγκαστικότητας των εμβολίων και της θεραπείας. Για την «προστασία του κοινωνικού συνόλου», για το «ταξικό καθήκον», για την «ευκολία» σου, για να «πάρουμε τις ζωές μας πίσω», για να «ξεμπερδεύεις και να ζήσεις κανονικά» και για τόσα άλλα προτάγματα της εξουσίας που δημιουργήθηκαν αυτά τα χρόνια, τίθενται υπό αμφισβήτηση δεδομένα που ίσχυαν για αιώνες και έχουν κατακτηθεί με αγώνες των εξουσιαζόμενων. 

 

Το σώμα, πλέον, μπορεί να γίνει ένας ζωντανός σέρβερ, όπου θα προσφέρει πληροφορίες σε τρίτους με αντάλλαγμα την ευκολία της καθημερινότητάς σου, τον απόλυτο έλεγχο της υγείας σου, την ασφάλειά σου, γενικά με αντάλλαγμα «το καλό σου». Πόσο ανέπαφη είναι, όμως, αυτή η συναλλαγή με την εξουσία, όταν γνωρίζουμε πολύ καλά πως οι δημιουργημένες από την εξουσία επιθυμίες, στην συνέχεια παίρνουν την μορφή αναγκών και μετά υποχρεώσεων και προαπαιτούμενων για την καθημερινότητά σου; Όταν το άτομο έχει φτάσει στο σημείο να μετατρέψει το σώμα του σε σέρβερ που διαμοιράζει σε τρίτους πληροφορίες ή αλλιώς, σ’ ένα σωματοποιημένο ίντερνετ, τότε τα πράγματα δεν τείνουν προς μια δυστοπία, αλλά η δυστοπία έχει ήδη εισβάλει και αφομοιωθεί στο σώμα και το ανθρώπινο σώμα που άνηκε μόνο στην πνευματικότητα που το κατείχε, έχει μετατραπεί σε μετανθρώπινο σώμα και έχει, ήδη, μεταβιβαστεί σε τρίτους.

Στο άρθρο του BBC υπάρχει συνέντευξη ατόμου που αυτοχαρακτηρίζεται ως «biohacker» και έχει συνολικά 32 εμφυτεύματα στο σώμα του για διάφορες λειτουργίες της καθημερινότητάς του, όπως ακόμα για άνοιγμα θυρών και ενσωματωμένους μαγνήτες. Είναι διατεθειμένος να συλλέξει ακόμα περισσότερα εμφυτεύματα και νιώθει ότι έτσι αυξάνεται το ίδιο του το σώμα. Σ’ αυτό το χρονικό σημείο που βρισκόμαστε, σαφώς, τέτοιες πρακτικές, δεν έχουν γίνει υποχρεώσεις και αποτελούν ατομική επιλογή του ατόμου. Όμως, μετά τον κορωναϊό, τις υποχρεωτικότητες, τα πρόστιμα και τους αποκλεισμούς, το σώμα αλλάζει, και δεν εννοούμε αναπτυξιακά σε μια φυσική διαδικασία, αποκτάει νέους ιδιοκτήτες που μπορεί να θέλουν έχουν και αυτοί πρόσβαση ώστε να παρέχουν υπηρεσίες που τις χρειάζεσαι, για «το καλό σου» βέβαια.

Ε.

πηγή