Το τελευταίο μέρος που θα περίμενε κανείς να βρει μια κατάρα είναι μέσα σε ναούς, αν και στον Μεσαίωνα αυτό δεν ήταν καν πρόβλημα.
Πολλές μυστηριώδεις αναπαραστάσεις και κωδικοποιημένες επιγραφές έχουν εντοπιστεί σε καθεδρικούς ναούς ευρωπαϊκών πόλεων από τα μεσαιωνικά χρόνια που πέρα από επικλήσεις και προσευχές στη Θεία Χάρη, περιλάμβαναν και σκοτεινές κατάρες!
Ο Καθεδρικός του Νόργουιτς της Αγγλίας είναι γεμάτος από επιγραφές γραμμένες ανάποδα ή με άλλη κρυπτογράφηση, που όταν τελικά τις διάβασαν οι ερευνητές βρήκαν κατάρες και πάλι κατάρες.
Στον Μεσαίωνα ήταν δημοφιλής η τακτική να αντιστρέφεις τη γραφή για να εννοείς τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που λες. Κι έτσι ονόματα οικογενειών γραμμένα ανάποδα σήμαινε απλά-απλά να τις βρει το κακό. Όταν μάλιστα δίπλα από το όνομα φιγούραρε και κάποιο σύμβολο, το φεγγάρι συνήθως, τότε η κατάρα ήταν ακόμα πιο βαριά. Γιατί όμως τις έγραφαν στους ναούς του Θεού; Μα για να είναι ευκολότερο να πιάσει μέσα ακριβώς στο σπίτι του Θεού!
Την ίδια στιγμή, μεσαιωνικές κατάρες κυκλοφορούσαν αβέρτα και για τους κλέφτες βιβλίων. Στα χρόνια πριν από την ανακάλυψη της τυπογραφίας, τα βιβλία ήταν σπάνια και πολύτιμα και κανείς δεν ήθελε να τα χάσει, γι’ αυτό και τα προστάτευε με κατάρες.
Η κατάρα γραφόταν εδώ από τον λόγιο συντάκτη του πονήματος (ή τον αντιγραφέα) και χαρασσόταν στον κολοφώνα του βιβλίου (στην πρώτη ή την τελευταία εσωτερική σελίδα δηλαδή με τα στοιχεία του βιβλίου).
Ελευθερία μεγάλη υπήρχε για ποιον Θεό θα επικαλούνταν ο γραφέας να εφαρμόσει την κατάρα αλλά και τι θα περιλάμβανε αυτή, με την αχαλίνωτη φαντασία των συγγραφέων να γεννά πρωτόγνωρες κατάρες: από τις αιώνιες φλόγες της Κολάσεως που θα τύλιγαν το σώμα του κλέφτη μέχρι και αρρώστια και πόνο στον ίδιο και όλο του το σόι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθυνών: Το ιστολόγιο δεν παρέχει συμβουλές, προτροπές και καθοδήγηση.
Εισέρχεστε & εξέρχεστε με δική σας ευθύνη :)