Σκέφτομαι τι μπορεί να με έχει κάνει τόσο "αναίσθητο". Δεν πάει πολύς καιρός που σκεφτόμουν σχεδόν καθημερινά μια ενδεχόμενη σχέση κι ας μην ήθελα να το παραδεχθώ σαν κάθε άνδρας που σέβεται τον εαυτό του. Μήπως είναι η ηλικία; "Ωριμάζεις" ψέλλισα και σαν αυτή η διαπίστωση να έκανε τη διαφορά. Τα παραμύθια για μεγάλους έρωτες είναι για μικρά παιδιά.
Τα πέρασα κι εγώ και τώρα γνωρίζω πως είναι πολύ δύσκολο να γίνουν πραγματικότητα. Άσε που δεν είμαι πια όπως στα 18 μου, που δεν με ένοιαζε τίποτα. Τώρα θέλω να γνωρίσω εκείνη που θα μπορεί να με καταλάβει, που θα καταφέρει να συμβαδίσει με τα περίεργα ωράρια της δουλειάς μου, που δεν θα ψάχνει αφορμή να μου αλλάξει αγαπημένες συνήθειες. Για σκέψου... Αν γεμίσεις ένα καλούπι με τσιμέντο και το αφήσεις να πήξει, πόσο εύκολο είναι να του αλλάξεις σχήμα στη συνέχεια;
Δεν σου κρύβω πως υπάρχουν φορές που περνάει από το μυαλό μου η μοναξιά. Όμως όσο κι αν με ενοχλεί στιγμιαία κερδίζει ο νέος πιο ψύχραιμος εαυτός μου. Ίσως τελικά δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι το άλλο τους μισό. Για την ακρίβεια μπορεί τελικά κάποιοι να γεννηθήκαμε ολόκληροι. Δεν λέω πως έχω συμφιλιωθεί με την ιδέα μιας αέναης μοναξιάς. Άλλωστε δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει το μέλλον. Μπορεί κλείνοντας το pc να πέσω πάνω στον έρωτα και ο... ψύχραιμος εαυτός μου να γίνει καπνός. Όμως για την ώρα δεν πρόκειται να κάτσω να σκάσω για κάτι τέτοιο. Αν είναι να 'ρθει, θε να 'ρθει!
Αποσπασμα
Του Λευτέρη Σαββίδη -
Follow me @lefterix28
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθυνών: Το ιστολόγιο δεν παρέχει συμβουλές, προτροπές και καθοδήγηση.
Εισέρχεστε & εξέρχεστε με δική σας ευθύνη :)