Η καλύτερη ιστορία της ζωής μου. Κάπου μιάμιση σελίδα γραφομηχανής. Τον συγγραφέα τον ξέχασα, τον είχα διαβάσει στην εφημερίδα. Δυο βαριά άρρωστοι νοσηλεύονται στο ίδιο δωμάτιο. Ο ένας έχει το κρεβάτι από τη μεριά της πόρτας, ο άλλος δίπλα στο παράθυρο.
Έξω βλέπει μόνο αυτός που είναι στο παράθυρο.
Η μεγαλύτερη επιθυμία του άλλου είναι να πάρει το κρεβάτι στο παράθυρο.
Ο άλλος στο παράθυρο υποφέρει από αυτό.
Για να αποζημιώσει τον άλλον, του διηγείται καθημερινά, ώρες ολόκληρες, όλα όσα βλέπει να συμβαίνουν έξω από το παράθυρό του.
Μια νύχτα παθαίνει κρίση ασφυξίας. Αυτός στην πόρτα θα μπορούσε να φωνάξει τη νοσοκόμα.
Δεν το κάνει: σκέφτεται το κρεβάτι.
Το άλλο πρωί ο άλλος έχει πεθάνει, από ασφυξία.
Το κρεβάτι του στο παράθυρο αδειάζει: το παίρνει αυτός που ήταν ξαπλωμένος απ' τη μεριά της πόρτας. Η επιθυμία του είχε εκπληρωθεί.
Γεμάτος λαχτάρα και προσδοκία γυρίζει το πρόσωπό του προς το παράθυρο.
Τίποτα... μόνο ένας μαντρότοιχος.
Βολφντίτριχ Σνούρε - Μία Ιστορία
(Μεγάλοι Συγγραφείς Γράφουν τις πιο Μικρές Ιστορίες του Κόσμου, εκδ. Γνώση)
Πηγή: ithaque.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθυνών: Το ιστολόγιο δεν παρέχει συμβουλές, προτροπές και καθοδήγηση.
Εισέρχεστε & εξέρχεστε με δική σας ευθύνη :)