Η ψυχή μου πεταλουδίζει στον ανθισμένο ουρανό
Κι εγώ ήμουν δεμένος μέσα στο Άπειρο Φως!
Κι ό,τι μου απόμεινε, το Ιδανικό
πετούσε κι αυτό προς κάποιο αστέρι.
Κάθομαι τώρα συντριμμένος και θρηνώ τ' όνειρό μου
Και ζηλεύω το ζηλευτό σκουλήκι εκείνο
που μες στη λάσπη πλάθει κι ελπίζει
μα που ποτέ δε θ' αξιωθεί τον ουρανό.
Μίκης Θεοδωράκης / 1943
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το blog ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από διάφορα ιστολόγια. Δημοσιεύονται όλα για την δική σας ενημέρωση.