Τελικά το Σύστημα Υγείας άντεξε στην πανδημία;

Σύστημα Υγείας και πανδημία.

(άρθρο:Σύστημα Υγείας και πανδημία )Τη συζήτηση που κάνουμε σήμερα θα έπρεπε να  την κάνουν πρωτίστως οι υπεύθυνοι φορείς ώστε να βγάλουν χρήσιμα για το κοινωνικό σύνολο συμπεράσματα. Όμως δυστυχώς αν και είμαι σίγουρος ότι ξέρουν πολύ καλύτερα την αλήθεια από εμάς, δεν τολμούν να την ομολογήσουν γιατί δεν τους ενδιαφέρει η υγεία του λαού αλλά η επικοινωνία..

Και αυτό βέβαια το περιμένει κανείς από πολιτικούς. Αλλά οι ιατροί; Δυστυχώς τα όρια είναι δυσδιάκριτα μια που η πολιτική και ιατρική –και όχι μόνο- φαίνεται να μπερδεύονται επικίνδυνα. Η ιατρός αναπληρώτρια Υπουργός Υγείας και γνωστή για τη σχέση της με το κυβερνόν κόμμα δηλώνει περιχαρής σε κάθε ευκαιρία ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας άντεξε στην πανδημία του κορονοϊού. Είναι όμως αυτό αλήθεια;

Σύστημα Υγείας και πανδημία: Μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων πέθαναν εκτός ΜΕΘ.

Οι επίσημοι νεκροί από τον κορονοϊό έχουν ήδη ξεπεράσει τους 30.000. Είναι ο αριθμός ικανοποιητικός κατά τους υπευθύνους; Είναι από τους χειρότερους στον πολιτισμένο κόσμο. Οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό στο κακό σύστημα Υγείας μας. Οι αριθμοί και μόνο το αποδεικνύουν. Ας ξεκινήσουμε επισημαίνοντας ότι σε μια νόσο που στο τελικό της στάδιο ο ασθενής χρειάζεται βοήθεια από ΜΕΘ ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων πέθαναν εκτός ΜΕΘ. Επίσης η θνητότητα στις ΜΕΘ ήταν εξαιρετικά υψηλότερη από τη θνητότητα στις σοβαρές Ευρωπαϊκές χώρες ενώ αυξήθηκαν και οι θάνατοι από άλλες αιτίες εκτός covid.

Η θνητότητα στις ΜΕΘ υπολογίζεται στο 68.5%.

Σύμφωνα με μελέτη του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου: «η θνητότητα στις ΜΕΘ της χώρας υπολογίζεται περίπου στο 68,5%, ενώ περίπου το 62,5% των συνολικών θανάτων από COVID-19 από την έναρξη της πανδημίας ως τα τέλη Ιανουαρίου του 2022 συνέβησαν εκτός ΜΕΘ. Παράλληλα, από την ανάλυση των στατιστικών της ΕΛΣΤΑΤ, προκύπτει πως και οι θάνατοι από άλλες αιτίες στη χώρα αυξήθηκαν κατά 5% το 2021 σε σχέση με το 2020.»

Οι λόγοι για τη  μεγάλη θνητότητα στις ΜΕΘ.

Ας δούμε αυτά τα στοιχεία. Ας ξεκινήσουμε από τη θνητότητα στις ΜΕΘ. Οι λόγοι για την τόσο μεγάλη θνητότητα, τριπλάσια άλλων χωρών μπορεί να αποδοθεί σε πολλούς λόγους. Η καθυστερημένη εισαγωγή σε ΜΕΘ λόγω έλλειψης κλινών που κατά υπολογισμούς φτάνει τις 5 περίπου ημέρες. Οι ασθενείς περίμεναν σε κοινό θάλαμο, έχοντας ή όχι διασωληνωθεί, να μπουν σε ΜΕΘ και όταν αυτό γινόταν εφικτό πολλές φορές η υγεία τους είχε επιβαρυνθεί μη αναστρέψιμα.

Επίσης πολλές φορές χρειαζόταν να μετακινηθούν από άλλες περιοχές της χώρας στα μεγάλα αστικά κέντρα με προφανή επιβάρυνση της υγείας τους. Επίσης όπως έχουμε και άλλοτε αναφέρει οι ΜΕΘ ήταν μόνο κατ’ όνομα τέτοιες αφού είχαν πρόχειρα δημιουργηθεί και λειτουργήσει. Τέλος το υψηλό ποσοστό των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων επιβάρυνε το έργο του προσωπικού των ΜΕΘ με πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα.

Σύστημα Υγείας και πανδημία: Όλο το Σύστημα είναι σχεδιασμένο λάθος.

Βέβαια ένα σεβαστό ποσοστό δε μπόρεσε ποτέ να εισαχθεί σε ΜΕΘ και πέθανε σε κοινό θάλαμο. Η πολιτική ηγεσία και δυστυχώς και οι δορυφόροι της ιατροί προσπάθησαν να ρίξουν την ευθύνη στους ιατρούς που δήθεν δεν έκριναν ότι ήσαν κατάλληλοι για να βοηθηθούν και να νοσηλευθούν σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Αυτό είναι μια σοβαρή κατηγορία που δεν έχει λογική.

Κάποιοι πέθαναν εκτός ΜΕΘ γιατί δε μπορούσαν να εισαχθούν εκεί. Σε κάποια νοσοκομεία δεν υπήρχαν ΜΕΘ και η μετακίνηση ήταν επικίνδυνη, σε κάποια άλλα δεν υπήρχαν διαθέσιμες κλίνες. Είναι κατηγορία για έγκλημα εκ προμελέτης όταν λες για ένα ιατρό ότι αφήνει κάποιο να πεθάνει γιατί κρίνει ότι δεν αξίζει να ζήσει, χωρίς να προσπαθήσει να τον βοηθήσει. Οι άνθρωποι πέθαιναν εκτός ΜΕΘ γιατί από τη βάση μέχρι την κορυφή, από την Πρωτοβάθμια μέχρι την Τριτοβάθμια περίθαλψη όλο το σύστημα είναι σχεδιασμένο λάθος.

Δεν υπήρχε μηχανισμός αποτροπής εισαγωγής στη ΜΕΘ γιατί ενώ δεν υπήρχαν κλίνες όλο το Σύστημα έδειχνε ως σανίδα σωτηρίας μια κλίνη ΜΕΘ. Χρόνια ολόκληρα έκλειναν ΜΕΘ και όταν τις χρειαστήκαμε τελευταία στιγμή ο πανικός οδήγησε σε αποτυχία. Και βέβαια το Σύστημα δεν ήταν προσανατολισμένο στο να αποτρέπει ο ασθενής να φτάσει σε τελικό στάδιο βοηθώντας τον σε προηγούμενες φάσεις της νόσου του.

Νοσοκομεία μιας νόσου.

Και βέβαια ένα πολύ σοβαρό θέμα για το οποίο είχαμε προειδοποιήσει τις πρώτες μέρες από την έναρξη της πανδημίας ήταν ότι  θα έχουμε θανάτους από όλες τις άλλες αιτίες γιατί όλα αυτά τα χρόνια βλέπαμε μόνο κορονοϊό. Τα γενικά νοσοκομεία μας έγιναν μονοθεματικά. Τα χειρουργεία σταμάτησαν, τα τακτικά ιατρεία διακόπηκαν και στον πανικό τους οι ιθύνοντες ασχολούνταν μόνο με covid. Έτσι μια σειρά από θανατηφόρες νόσους έμειναν αδιάγνωστες ή διαγνώστηκαν πολύ αργά.

Ο ιδιωτικός τομέας που δήθεν θα αναλάμβανε όλα τα άλλα νοσήματα παρέμεινε προσανατολισμένος μόνο στο κέρδος. Η πρόσβαση για τους περισσότερους ανθρώπους σε ιδιωτικό νοσοκομείο  ήταν αδύνατη.  Τα αποτελέσματα θα τα δούμε τα επόμενα χρόνια. Ήδη πολλά χειρουργεία γίνονται καθυστερημένα από ένα σύστημα κατάκοπο και αναποτελεσματικό και πολλοί άνθρωποι διαγιγνώσκονται σε τελικό στάδιο της νόσου τους.

Γι’αυτούς που έφυγαν.

Θίξαμε πολύ περιληπτικά τρία μόνο προβλήματα του ΕΣΥ κατά την περίοδο της πανδημίας που έστειλαν στον άλλο κόσμο χιλιάδες ανθρώπους και θα καταδικάσουν σε αναπηρία και θάνατο πολλούς ακόμη μελλοντικά. Ο σεβασμός στη μνήμη όσων έφυγαν και τη βλάβη της υγείας όσων είναι ακόμη ανάμεσά μας επιβάλει λίγη περισσότερη σεμνότητα. Αλλά για να πούμε την αλήθεια η σοβαρότητα και η σεμνότητα είναι εν ανεπαρκεία είδος στις ημέρες μας και δεν εκτιμώνται και ιδιαίτερα ούτε από τους συνανθρώπους μας. Γιατί είναι αλήθεια ότι αν οι πολίτες ήταν περισσότερο διεκδικητικοί τα πράγματα θα ήσαν διαφορετικά. 

Νικόλαος Παναγιωτόπουλος - Καρδιολόγος

πηγή

photo/pixabay