Κωδικοποιημένο μήνυμα κρυμμένο μέσα σε μια σφαίρα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

13 Αυγούστου 1944. Η βρετανική 8η Στρατιά καταλαμβάνει την Φλωρεντία. Κάπου, νότια της Τοσκάνης, ένας στρατιώτης γράφει ένα κωδικοποιημένο μήνυμα και το κρύβει μέσα σε μια σφαίρα. Ώσπου κάποιος το βρίσκει το 2015 και το αποκρυπτογραφεί.
Πολύς κόσμος σε όλη την Ευρώπη έχει αφιερώσει τον ελεύθερο χρόνο του να βρει κρυμμένα αντικείμενα από τους δυο Παγκόσμιους Πολέμους σε πεδία μαχών, κάτι που βεβαίως δεν το βλέπουν με καλό μάτι οι αρχαιολόγοι.
Σε κάποιες χώρες είναι μάλιστα παράνομο. Ωστόσο, εξοπλισμένοι με ανιχνευτές μετάλλων και άλλα εργαλεία, αυτοί οι άνθρωποι ψάχνουν και παίρνουν ό,τι μπορούν, από στρατιωτικές ταυτότητες μέχρι μετάλλια και από κράνη μέχρι πολυβόλα και δεξαμενές αεροπλάνων. Είναι ένα χόμπι για λίγους και μερικές φορές μια πολύ προσοδοφόρα επιχείρηση για άλλους.

Μια ομάδα Ιταλών βρήκε έναν μικρό θησαυρό κάπου νότια της Τοσκάνης. Όπως το διακριτικό της φωτογραφίας, του 372ου συντάγματος πεζικού της 83ης μεραρχίας πεζικού, η οποία ποτέ δεν πολέμησε στην Ιταλία, αλλά κάποιος στρατιώτης με τα αρχικά DM το κουβαλούσε πάνω του.
Ήταν ένα ωραίο εύρημα, αλλά όχι κάτι το ασυνήθιστο. Λίγες μέρες αργότερα η ομάδα επέστρεψε στο ίδιο σημείο για να βρει αυτό:

Μια σφαίρα ανεστραμμένη μέσα στον κάλυκα. Όταν ο ευρών γύρισε σπίτι του, άνοιξε τη σφαίρα και βρήκε ένα χαρτί:

Ένα μυστικό κωδικοποιημένο μήνυμα, κάτι που ήταν μια κοινή πρακτική που ξεκίνησε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο στρατός χρησιμοποιούσε τους κάλυκες για να κρύψει κωδικοποιημένα μηνύματα (για τους αλγόριθμους κρυπτογράφησης των ασυρμάτων, για παράδειγμα) ή κωδικούς αναγνώρισης για τους ίδιους ή τις θέσεις των σταθμών. Η σφαίρα αφαιρούνταν από τον κάλυκα και άδειαζαν την πυρίτιδα. Έπειτα, έκρυβαν μέσα το σημείωμα. Μιας και τα πυρομαχικά ήταν παντού στο πεδίο της μάχης, ήταν πολύ εύκολο να κρύψει κάποιος ένα μήνυμα, καθώς αναμιγνυόταν με τα υπόλοιπα πυρομαχικά. Αν πάλι κάποιος συλλαμβάνονταν πετούσε τη σφαίρα πανεύκολα.
Τι μπορεί να σημαίνει αυτό το μυστικό μήνυμα; Ένα ποστ σε ένα φόρουμ ισχυρίζεται ότι έχει την απάντηση:
Ο παππούς μου υπηρέτησε στην Ιταλία και εγώ κληρονόμησα όλον τον στρατιωτικό εξοπλισμό του. Είχε κρατήσει όλα τα βιβλία με τους κώδικες του και έτσι τα κοίταξα.

QM είναι ο κωδικός για τον αξιωματικό που είχε επιφορτιστεί με το συντονισμό των δυνάμεων για μια συγκεκριμένη εμπλοκή. Πρόκειται για ένα γράμμα για κατάσταση εμπλοκής που απευθύνεται στο εν λόγω αξιωματικό.
Ο κώδικας των (6) 5 γραμμάτων διαβάζεται ως εξής, από δεξιά προς τα αριστερά, από πάνω προς τα κάτω:
THEY - THROW - GRENADES - WE - PULL - PINS - AND - THROW - BACK (Αυτοί - ρίχνουν - χειροβομβίδες - εμείς - τραβάμε - τις περόνες - και - τις - ρίχνουμε - πίσω)
Ο τελευταίος κώδικας στο κάτω μέρος είναι μια φράση:
NOTIFY REINFORCEMENTS STAND DOWN - NOT NEEDED (Γνωστές ενισχύσεις αποσύρονται - Δεν χρειάζονται)

Δηλαδή, ο εχθρός έριχνε τις χειροβομβίδες με τις περόνες στους Αμερικανούς στρατιώτες οι οποίοι τις έριχναν πάλι πίσω αφού έβγαζαν τις περόνες; Πώς γίνεται αυτό;
Αν το περιεχόμενο του μηνύματος είναι όντως αληθές, ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι ορισμένες ιταλικές χειροβομβίδες είχαν δύο περόνες.
Αλλά γιατί οι Ιταλοί στρατιώτες δεν έβγαζαν και την δεύτερη περόνη; Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι οι στρατιώτες δεν ήταν Ιταλοί. Ήταν Γερμανοί.
Οι περισσότερες ιταλικές δυνάμεις δεν πολεμούσαν εκείνη την περίοδο. Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1943, ο βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ ο Γ' και ο πρωθυπουργός Μπαντόλιο υπέγραψαν την άνευ όρων παράδοση της Ιταλίας. Μερικά ιταλικά στρατεύματα παρέμειναν πιστά στον Μουσολίνι και συνέχισαν να πολεμούν εναντίον των Συμμάχων. Οι Ναζί κατέσχεσαν όλο τον ιταλικό πολεμικό εξοπλισμό, μεταξύ των οποίων και τις χειροβομβίδες.
Στις 13 Αυγούστου του 1944, με τη Ρώμη και τη Φλωρεντία στα χέρια των Συμμάχων, ελάχιστοι Ιταλοί στρατιώτες ήταν στο πεδίο της μάχης. Αυτή είναι η μόνη λογική εξήγηση γι' αυτήν την παράλογη κατάσταση που περιγράφεται στο κρυπτογραφημένο μήνυμα. Οι χειροβομβίδες ήταν πιθανώς στα χέρια των Γερμανών στρατιωτών δεν είναι εξοικειωμένοι με τον ιταλικό εξοπλισμό, ρίχνοντας τες με την δεύτερη περόνη, και βλέποντας τους να επιστρέφουν πίσω μερικά δευτερόλεπτα αργότερα.