Mύθος αποδεικνύεται τελικά η ευρέως διαδεδομένη αντίληψη ότι αν κάτι φαγώσιμο πέσει στο πάτωμα, μολύνεται από μικρόβια μόνο
αφότου έχουν περάσει πέντε δευτερόλεπτα. Στην πραγματικότητα, η τροφή
μπορεί να μολυνθεί σχεδόν αμέσως, άσχετα με το πόσο γρήγορα θα το
σηκώσει κανείς, υποστηρίζουν αμερικανοί ερευνητές.
Όπως αναφέρεται στο επιστημονικό έντυπο Applied and Environmental Microbiology, ερευνητές του Πανεπιστημίου Rutgers του Νιού Τζέρσεϊ, με επικεφαλής τον καθηγητή Μικροβιολογίας Ντόναλντ Σάφνερ, άφησαν τροφές να μείνουν στο πάτωμα για διάφορα χρονικά διαστήματα (λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο, πέντε δευτερόλεπτα, 30 δευτερόλεπτα και πέντε λεπτά).
Στη συνέχεια, τις μελέτησαν για τυχόν μικρόβια που είχαν μεταφερθεί σε αυτές. Το πείραμα επαναλήφθηκε πολλές φορές με διαφορετικά τρόφιμα και σε διαφορετικά είδη πατώματος. Συνολικά, σε διάφορους συνδυασμούς, έγιναν 2.560 πειράματα.
Από την ανάλυση των δεδομένων προέκυψε ότι, όσο περισσότερο μένει μια τροφή στο πάτωμα, τόσους περισσότερους μικροοργανισμούς (κυρίως βακτήρια) μαζεύει. Όμως, κανένα φαγώσιμο δεν ξεφεύγει, ακόμη κι αν έχει μείνει κλάσματα του δευτερολέπτου στο πάτωμα, καθώς κάποια μικρόβια έχουν προλάβει να το αποικίσουν.
Όσον αφορά τις διαφορές ανάλογα με την επιφάνεια του πατώματος, το χαλί έχει πολύ χαμηλό ποσοστό μεταφοράς μικροβίων, αν κάτι φαγώσιμο πέσει πάνω του, ενώ αντίθετα τα μικρόβια μεταφέρονται πιο γρήγορα, αν κάτι πέσει σε πάτωμα με κεραμικό πλακάκι. Στο ξύλο η ταχύτητα μετάδοσης μικροβίων εμφανίζει μεγάλη ποικιλία.
Οι υγρές τροφές, όπως το καρπούζι, είναι αυτές που συγκεντρώνουν τα περισσότερα μικρόβια, ενώ οι πιο συμπαγείς, όπως τα μπισκότα, τα λιγότερα.
«Τα μικρόβια δεν έχουν πόδια. Μετακινούνται με την υγρασία και έτσι όσo πιο υγρό είναι ένα φαγητό, τόσο αυξάνει ο κίνδυνος μεταφοράς μικροβίων σε αυτό», εξηγεί ο Δρ Σάφνερ και σπεύδει να διευκρινίσει ότι «έχω κατά καιρούς φάει τροφές που έπεσαν στο πάτωμα, αλλά αν έπεφτε μια φέτα καρπούζι στο σχετικά καθαρό πάτωμα της κουζίνας μου, θα την πέταγα».
Σύμφωνα εξάλλου με παλαιότερη έρευνα, οι άνδρες είναι πιθανότερο, από ό,τι οι γυναίκες, να φάνε κάτι που έχει πέσει στο πάτωμα, όπως επίσης να φάνε με πιρούνι ή κουτάλι που έχει πέσει κάτω, χωρίς προηγουμένως να το πλύνουν. Το ίδιο ισχύει αν βρουν μια τρίχα ή ένα έντομο στο φαγητό τους. Είναι πιθανότερο, από ό,τι μια γυναίκα, να συνεχίσουν να τρώνε ατάραχοι.
Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή
Όπως αναφέρεται στο επιστημονικό έντυπο Applied and Environmental Microbiology, ερευνητές του Πανεπιστημίου Rutgers του Νιού Τζέρσεϊ, με επικεφαλής τον καθηγητή Μικροβιολογίας Ντόναλντ Σάφνερ, άφησαν τροφές να μείνουν στο πάτωμα για διάφορα χρονικά διαστήματα (λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο, πέντε δευτερόλεπτα, 30 δευτερόλεπτα και πέντε λεπτά).
Στη συνέχεια, τις μελέτησαν για τυχόν μικρόβια που είχαν μεταφερθεί σε αυτές. Το πείραμα επαναλήφθηκε πολλές φορές με διαφορετικά τρόφιμα και σε διαφορετικά είδη πατώματος. Συνολικά, σε διάφορους συνδυασμούς, έγιναν 2.560 πειράματα.
Από την ανάλυση των δεδομένων προέκυψε ότι, όσο περισσότερο μένει μια τροφή στο πάτωμα, τόσους περισσότερους μικροοργανισμούς (κυρίως βακτήρια) μαζεύει. Όμως, κανένα φαγώσιμο δεν ξεφεύγει, ακόμη κι αν έχει μείνει κλάσματα του δευτερολέπτου στο πάτωμα, καθώς κάποια μικρόβια έχουν προλάβει να το αποικίσουν.
Όσον αφορά τις διαφορές ανάλογα με την επιφάνεια του πατώματος, το χαλί έχει πολύ χαμηλό ποσοστό μεταφοράς μικροβίων, αν κάτι φαγώσιμο πέσει πάνω του, ενώ αντίθετα τα μικρόβια μεταφέρονται πιο γρήγορα, αν κάτι πέσει σε πάτωμα με κεραμικό πλακάκι. Στο ξύλο η ταχύτητα μετάδοσης μικροβίων εμφανίζει μεγάλη ποικιλία.
Οι υγρές τροφές, όπως το καρπούζι, είναι αυτές που συγκεντρώνουν τα περισσότερα μικρόβια, ενώ οι πιο συμπαγείς, όπως τα μπισκότα, τα λιγότερα.
«Τα μικρόβια δεν έχουν πόδια. Μετακινούνται με την υγρασία και έτσι όσo πιο υγρό είναι ένα φαγητό, τόσο αυξάνει ο κίνδυνος μεταφοράς μικροβίων σε αυτό», εξηγεί ο Δρ Σάφνερ και σπεύδει να διευκρινίσει ότι «έχω κατά καιρούς φάει τροφές που έπεσαν στο πάτωμα, αλλά αν έπεφτε μια φέτα καρπούζι στο σχετικά καθαρό πάτωμα της κουζίνας μου, θα την πέταγα».
Σύμφωνα εξάλλου με παλαιότερη έρευνα, οι άνδρες είναι πιθανότερο, από ό,τι οι γυναίκες, να φάνε κάτι που έχει πέσει στο πάτωμα, όπως επίσης να φάνε με πιρούνι ή κουτάλι που έχει πέσει κάτω, χωρίς προηγουμένως να το πλύνουν. Το ίδιο ισχύει αν βρουν μια τρίχα ή ένα έντομο στο φαγητό τους. Είναι πιθανότερο, από ό,τι μια γυναίκα, να συνεχίσουν να τρώνε ατάραχοι.
Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή
health.in.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθυνών: Το ιστολόγιο δεν παρέχει συμβουλές, προτροπές και καθοδήγηση.
Εισέρχεστε & εξέρχεστε με δική σας ευθύνη :)