ΤΑ ΜΠΑΓΙΑΤΙΚΑ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ ΤΕΡΤΙΠΙΑ ΚΑΙ Ο ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΘΙΑΣΟΣ

Όπως είναι γνωστό το μεγαλύτερο άγχος για κάθε εξουσιαστή είναι η συμμετοχή του κόσμου στην εκλογική παράσταση που στήνεται κάθε φορά, για να διατηρηθεί το άλλοθι της δημοκρατίας και να επιβάλλονται με μεγαλύτερη άνεση, όσα εξυπηρετούν τα κυριαρχικά συμφέροντα. Ο κόσμος, λοιπόν, παραμυθιάζεται ξανά και ξανά ότι η ψήφος του μπορεί να αλλάξει τα πράγματα, ότι ψηφίζοντας παραμένει υπεύθυνος και ενεργός πολίτης. Και αν δεν του αρέσουν τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας, δεν πειράζει μπορεί να διαλέξει από το εκλογικό καλάθι ένα από τα μικρότερα. Φθάνει να προσέλθει στις κάλπες ακόμα και αν είναι δυσαρεστημένος ή και οργισμένος με την πολιτική και τους πολιτικούς.

Σύμφωνα με τον επί 11 χρόνια διευθυντή του Βήματος Αντώνη Καράκουση, «Οι δημοσκοπήσεις λοιπόν και οι γενικότερες συνθήκες όντως φαντάζουν ιδανικές για τον κ. Μητσοτάκη. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν όντως και οι εκλογείς τρέφουν αντίστοιχα αισθήματα για τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του. Όσοι κυκλοφορούν εκεί έξω πάντως δεν συναντούν και πολλούς ένθερμους υποστηρικτές του κ. Μητσοτάκη. Αντιθέτως μπορεί να πει κανείς ότι περισσεύουν οι επικριτές του. Ο λαός στους καφενέδες, στις λαϊκές αγορές και γενικά στις συνάξεις του δεν εκθειάζει τη νεοδημοκρατική διακυβέρνηση, παρά την ταυτίζει με τον πλούτο και τα μεγάλα συμφέροντα. Κατά κοινή ομολογία η πλειοψηφία δεν συμμερίζεται όσα η κυβέρνηση προπαγανδίζει».

Μάλιστα. Ο «αναντικατάστατος» πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, λοιπόν, δεν είναι και πολύ δημοφιλής, ο λαός στους καφενέδες μάλλον τον μουντζώνει παρά τον αποθεώνει και το χειρότερο, δεν πιστεύει τίποτα από την κυβερνητική προπαγάνδα. Επομένως;

Όπως ισχυρίζεται ο Καράκουσης, «Κανείς ωστόσο δεν μπορεί να βεβαιώσει ότι η δεδηλωμένη δυσαρέσκεια σημαίνει απαραιτήτως και άρνηση ψήφου προς τον κ. Μητσοτάκη και το κόμμα του. Πολύ περισσότερο όταν η άλλη πλευρά δεν δύναται να ανανεωθεί επαρκώς και παραμένει δεσμευμένη από τον στενό κύκλο της εχθροπάθειας και της ιδεολογικής περιχαράκωσης. Ο κ. Τσίπρας αν δεν καταφέρει να προσεγγίσει τα ευρύτερα και πολλαπλώς επηρεαζόμενα μεσαία στρώματα και δεν εγγυηθεί οικονομική σταθερότητα και ασφάλεια δεν θα μπορέσει να ξεπεράσει το νεοδημοκρατικό πλεονέκτημα. Στην πρόσφατη εσωκομματική σύγκρουση με τον αψύ Παύλο Πολάκη έδειξε να κατανοεί την ανάγκη απεγκλωβισμού από αυτόν τον πολιτικά αντιδημοφιλή στο αστικό περιβάλλον κύκλο, αλλά άπαντες γνωρίζουν ότι πολύ απέχει από κάτι τέτοιο».

Μάλιστα, μάλιστα, μάλιστα!

Μ’ άλλα λόγια ο κατά τον Καράκουση λαουτζίκος είναι βαράτε με και ας κλαίω, ας έρχεται η μια σφαλιάρα μετά την άλλη ο μοιρολάτρης λαός τις έχει συνηθίσει και σαν τα γίδια θα οδηγηθεί από τους κομματικούς τσοπάνηδες και πάλι στο εκλογικό μαντρί.

Και ο καημένος ο Αλέξης Τσίπρας ο εχθροπαθής και ιδεολογικά περιχαρακωμένος, τι θα απογίνει, που δεν μπορεί να πλαγιοκοπήσει τα μεσαία στρώματα. Ο Καράκουσης συμβουλεύει ότι για να καταφέρει, οφείλει απλά να ρίξει μια στον πισινό του Παυλάρα του Πολάκη δίχως κανένα ενδοιασμό.

Και ως του θαύματος η προτροπή του πρώην διευθυντή του Βήματος γίνεται πραγματικότητα με τον πιο ανέλπιστο (;) τρόπο. Πριν ο κόκορας του Βήματος λαλήσει τρεις φορές, ο Παύλος ο Πολάκης ζώνεται τ’ άρματα και προαναγγέλλει εκκαθαρίσεις δημοσιογράφων, δικαστών και όλων των εχθρών του λαού, όλους αυτούς που θα «γλεντήσει» μαζί με τον Νίκο τον Παππά τον παραβάτη καθήκοντος, μόλις η πρώτη φορά αριστερά κυβέρνηση, θα γίνει δεύτερη φορά αριστερή κυβέρνηση.

Και σηκώθηκε σκόνη μεγάλη. Και τα μουντζούρωσε όλα.

Ο υπουργός δημόσιας τάξης Θεοδωρικάκος σήκωσε αμέσως τα μανίκια μπρος την επικείμενη τρομοκρατική δράση του συριζαίου αντάρτη και έσπευσε να δηλώσει ότι η κίνηση Πολάκη, «στην πραγματικότητα, άγγιξε τα όρια της τρομοκρατίας και εκπροσωπεί μια βαθιά ολοκληρωτική αντίληψη, διχαστική».

Και έτσι ο ήρωας του λαού Παυλάρας θα μείνει έξω από ψηφοδέλτια του Συριζα, θα το ευχαριστηθεί και η ΝΔ θα εισακουστεί και ο Καράκουσης και ο Τσίπρας θα γίνει πιο κεντρώος, και η γη θα πλησιάσει την σελήνη και για όλα τα άλλα βλέπουμε ρε αδερφέ…

Λ.

πηγή