Της Στέλλας Πατρώνα *
Η
μάχη που δίνεται εδώ και μήνες από τα γαλλικά συνδικάτα και το γαλλικό
λαό κατά της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης τώρα μεταφέρεται και στην
γαλλική Εθνοσυνέλευση καθώς τη Δευτέρα, 20 Μαρτίου στις 4 μμ θα
ξεκινήσει η συζήτηση επί των προτάσεων δυσπιστίας που έχουν ήδη
κατατεθεί σύμφωνα με το άρθρο 49 παρ. 3 του γαλλικού συντάγματος, το
οποίο ο Μακρόν χρησιμοποίησε για να επιβάλλει τη μεταρρύθμιση των
συντάξιοδοτικού συστήματος χωρίς την έγκριση της εθνοσυνέλευσης και το
οποίο ορίζει ότι ένας νόμος που έχει εισαχθεί με ανάληψη της σχετικής
ευθύνης από την κυβέρνηση χωρίς ψηφοφορία, μπορεί να ισχύσει μόνον αν
απορριφθεί η πρόταση δυσπιστίας που πρέπει να κατατεθεί από 10
τουλάχιστον μέλη της εθνοσυνέλευσης μέσα σε 24 ώρες.
Βεβαίως
η υπερψήφιση της πρότασης δυσπιστίας δεν είναι εύκολη υπόθεση καθώς
απαιτείται η ψήφος 287 μελών της εθνοσυνέλευσης. Και μπορεί ο Μακρόν να
είναι μειοψηφία διαθέτοντας μόνο 245 εκπροσώπους σε σύνολο 577 εδρών,
αλλά ήδη ο Eric Ciotti, πρόεδρος του δεξιού κόμματος “Les Rebublicains”,
το οποίο διαθέτει 61 έδρες, έχει δηλώσει την υποστήριξή του στη
συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση και ότι το κόμμα του δεν προτίθεται να
υπερψηφίσει την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης.
Ωστόσο το τοπίο είναι ρευστό καθώς το θερμόμετρο των κινητοποιήσεων συνεχώς ανεβαίνει (σήμερα έγιναν διαδηλώσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Γαλλίας, αλλά και στο Παρίσι, παρά την απαγόρευση της αστυνομίας να γίνουν συγκεντρώσεις στην πλατεία Κονκόρντ και στα Ηλύσια Πεδία) , η οργή των Γάλλων αυξάνεται και μαζί και οι πιέσεις προς τα μέλη της εθνοσυνέλευσης να καταψηφίσουν τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση και να καταδικάσουν το “πραξικόπημα” του Μακρόν, όπως αποκαλούν τη χρήση από από αυτόν του άρθρου 49.3 του Συντάγματος . Η καταψήφιση λοιπόν της πρότασης δυσπιστίας δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη, καθώς υπό την πίεση των γεγονότων είναι αβέβαιο ότι τελικά όλοι οι εκπρόσωποι των “Les Rebublicains” θα πειθαρχήσουν, δεδομένου μάλιστα ότι η μια από τις δύο προτάσεις δυσπιστίας που έχουν κατατεθεί, έγινε από την ομάδα Liot, η οποία, αν και ολιγάριθμη, λόγω της πολυσυλλεκτικότητάς της έχει τη δυνατότητα να απευθύνεται και να συνάπτει συμμαχίες τόσο προς τα δεξιά όσο και προς τα αριστερά της Εθνοσυνέλευσης.
Ωστόσο το τοπίο είναι ρευστό καθώς το θερμόμετρο των κινητοποιήσεων συνεχώς ανεβαίνει (σήμερα έγιναν διαδηλώσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Γαλλίας, αλλά και στο Παρίσι, παρά την απαγόρευση της αστυνομίας να γίνουν συγκεντρώσεις στην πλατεία Κονκόρντ και στα Ηλύσια Πεδία) , η οργή των Γάλλων αυξάνεται και μαζί και οι πιέσεις προς τα μέλη της εθνοσυνέλευσης να καταψηφίσουν τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση και να καταδικάσουν το “πραξικόπημα” του Μακρόν, όπως αποκαλούν τη χρήση από από αυτόν του άρθρου 49.3 του Συντάγματος . Η καταψήφιση λοιπόν της πρότασης δυσπιστίας δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη, καθώς υπό την πίεση των γεγονότων είναι αβέβαιο ότι τελικά όλοι οι εκπρόσωποι των “Les Rebublicains” θα πειθαρχήσουν, δεδομένου μάλιστα ότι η μια από τις δύο προτάσεις δυσπιστίας που έχουν κατατεθεί, έγινε από την ομάδα Liot, η οποία, αν και ολιγάριθμη, λόγω της πολυσυλλεκτικότητάς της έχει τη δυνατότητα να απευθύνεται και να συνάπτει συμμαχίες τόσο προς τα δεξιά όσο και προς τα αριστερά της Εθνοσυνέλευσης.
Αλλά
ακόμη κι αν η μάχη στη γαλλική εθνοσυνέλευση χαθεί, τίποτα δεν
προμηνύει το τέλος του αγώνα κατά της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης, ενώ
αντιθέτως όλα δείχνουν ότι το τέλος του Μακρόν πλησιάζει. Ήδη
συζητιέται η προσφυγή στο γαλλικό συνταγματικό δικαστήριο καθώς και η
έναρξη της διαδικασίας για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος , ενώ παράλληλα
τα συνδικάτα δείχνουν αποφασισμένα να συνεχίσουν τον αγώνα και ήδη έχουν
καλέσει για απεργιακή συγκέντρωση την Πέμπτη 23 Μαρτίου.
Δεν
είναι λοιπόν τυχαίο ότι πολιτικοί αναλυτές έχουν αρχίσει τον
“επικήδειο” του Μακρόν, αναφέροντας ότι “το στοίχημα για αυτόν είναι να
οικοδομήσει την υστεροφημία του”, ενώ το Politico στις 16 Μαρτίου
δημοσίευσε άρθρο με τίτλο “Η προκλητική επίδειξη δύναμης του Μακρόν στο
κοινοβούλιο δείχνει έναν αποδυναμωμένο πρόεδρο” (“ Macron' s defiant
show of force exposes a weakend president”), το περιεχόμενο του οποίου
υιοθέτησε και η δική μας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ δημοσιεύοντας χθες (17.3) άρθρο με
τίτλο “Η πιο δύσκολη ώρα για τον Μακρόν”.
Όποιες
όμως κι αν είναι οι εξελίξεις από εδώ και πέρα, ο λαός της Γαλλίας
κατέκτησε ήδη μια μεγάλη νίκη. Κατόρθωσε επιτέλους να ακουστεί η φωνή
του και να σπάσει τα στεγανά ανάμεσα στην “επίσημη πολιτική” και τις
ανάγκες του. Κι αν τελικά κατορθώσει και να απαλλαγεί οριστικά από τον
Μακρόν και την πολιτική που αυτός εκπροσωπεί, τότε η νίκη του θα είναι
ακόμη μεγαλύτερη και δεν θα αφορά μόνο τη Γαλλία. Η ήττα του
“Μακρονισμού” θα είναι ένα γερό χτύπημα στο διευθυντήριο της Ε.Ε με
συνέπειες για όλες τις χώρες της Ευρώπης που όλοι θα πρέπει να
πανηγυρίσουμε.
* Η Στέλλα Πατρώνα είναι δικηγόρος, μέλος του Δικτύου Ενεργών Καταναλωτών - ΔΕΚΑ και της πρωτοβουλίας "Δρόμος ανοιχτός"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθυνών: Το ιστολόγιο δεν παρέχει συμβουλές, προτροπές και καθοδήγηση.
Εισέρχεστε & εξέρχεστε με δική σας ευθύνη :)