όπως τουλάχιστον την καταλαβαίνω εγώ με τον τρόπο της Χάνα Αρεντ.
Λέει ότι ο άνθρωπος ζει με την καταδίκη που λέγεται χρόνος.
Αυτό που έχει γίνει δεν μπορείς να το αλλάξεις.
Το πρόβλημα με το μέλλον είναι ότι δεν ξέρεις τι θα έρθει,
με το παρελθόν ότι δεν μπορείς να αλλάξεις αυτό που έχει γίνει.
με το παρελθόν ότι δεν μπορείς να αλλάξεις αυτό που έχει γίνει.
Το ανθρώπινο πράττειν έχει δυο δώρα, λέει η Αρεντ: τη συγχώρεση και την υπόσχεση.
Συγχώρεση είναι αυτό που σου επιτρέπει όχι να αλλάξεις αυτό που έχει γίνει, αλλά να το κάνεις σαν να μην έχει γίνει. Η υπόσχεση είναι ότι όσος χρόνος και να μεσολαβήσει, εάν έχω υποσχεθεί κάτι, είμαι εγώ που το τηρεί ή δεν το τηρεί.
Αυτό εξασφαλίζει μια συνέχεια και προς το παρελθόν και προς το μέλλον.
Συγχώρεση είναι αυτό που σου επιτρέπει όχι να αλλάξεις αυτό που έχει γίνει, αλλά να το κάνεις σαν να μην έχει γίνει. Η υπόσχεση είναι ότι όσος χρόνος και να μεσολαβήσει, εάν έχω υποσχεθεί κάτι, είμαι εγώ που το τηρεί ή δεν το τηρεί.
Αυτό εξασφαλίζει μια συνέχεια και προς το παρελθόν και προς το μέλλον.
αυτό που ηχεί στην πρώτη πράξη είναι το «remember me”, που είναι πραγματικά φρικτό.
Ο ρόλος του Άμλετ είναι να θυμάται.
Καθόλου λήθη, δηλαδή καθόλου ίαση.
Συγχώρεση υπάρχει εκεί που μπορεί να υπάρξει και δικαιοσύνη.
Αν δεν υπάρξει απονομή δικαιοσύνης δεν μπορεί να υπάρξει και συγχώρεση. [ ....]
Διονύσης Καψάλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθυνών: Το ιστολόγιο δεν παρέχει συμβουλές, προτροπές και καθοδήγηση.
Εισέρχεστε & εξέρχεστε με δική σας ευθύνη :)