Την ψυχολογία του λαού, ποιος θα τη διασώσει;

Η πτώχευση είναι μια τυπική και νομική διαδικασία που έχει να κάνει με χρέη που δεν δύναται να αποπληρωθούν. Η Ελλάδα έχει βρεθεί ουκ ολίγες φορές σε αυτή τη θέση, με τα βιβλία ιστορίας να απαριθμούν ημερομηνίες που ξεκινούν από το 1827 και φθάνουν μέχρι το σήμερα, δηλαδή το 2015.

Ειδικότερα, η Ελλάδα έχει βρεθεί χρεοκοπημένη τέσσερις φορές. Η πρώτη χρεοκοπία ήρθε το 1827, περίοδος κατά την οποία το κράτος με κυβερνήτη τον Ιωάννη Καποδίστρια, ήταν ακόμη "εν τη γενέσει" του. Έπειτα ακολουθεί η στάση πληρωμών στις 3 Σεπτεμβρίου του 1843, περίοδος που εκδηλώθηκε το στρατιωτικό κίνημα του Καλλέργη.


Το 1879 φθάνει μία χείρα βοήθειας από τους πιστωτές, με την Ελλάδα να δανείζεται ποσά που εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι δεν μπορούσε να αποπληρώσει. Όλοι γνωρίζουμε, έχουμε διαβάσει ή έχουμε ακούσει την έκφραση του Χαρίλαου Τρικούπη:

Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν"

Το 1929 η κρίση με το κραχ της Γουολ Στριτ είχε σημαντικές παρενέργειες στην Ελλάδα. Μετά από 3 χρόνια και αφού η δραχμή δέχθηκε μεγάλες πιέσεις με τα συναλλαγματικά αποθέματα να εξανεμίζονται, το 1932 ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος κήρυξε στάση πληρωμών - με μία λέξη, πτώχευση.

• Αναλυτικά: Από το 1827 στη "χρεοκοπημένη χώρα" που βρήκε ο Βαρουφάκης

Τον Φεβρουάριο του 2015, ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Zeit έκανε λόγο για μια χρεοκοπημένη Ελλάδα, στις 30 Ιουνίου χρεοκοπήσαμε έναντι του ΔΝΤ, ενώ μόλις χθες ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έκανε λόγο για μια Ελλάδα που βρίσκεται στα όρια της χρεοκοπίας.

Και η ερώτηση επανέρχεται: Τι θα γίνει αν πτωχεύσουμε;

Υπάρχουν πολλά που μπορούν να αναφερθούν για τις οικονομικές πτυχές της πτώχευσης και για τους λαούς που έρχονται αντιμέτωποι με αυτές τις οικονομικές συνθήκες. Πέρα όμως από όλα αυτά, υπάρχουν και πολλά που μπορούν να αναφερθούν για τις συναισθηματικές και ψυχολογικές επιπτώσεις ενός κοινωνικοοικονομικού μαρασμού, που έχουν βαθιά επίδραση στις ζωές των ανθρώπων.
Ακόμα και χωρίς να διεξαγάγει κανείς επιστημονικές μελέτες, αλλά μόνο έχοντας μάτια και αυτιά ανοιχτά, μπορεί να αντιληφθεί ότι μετά από μια εκτεταμένη σκληρή χρονική περίοδο για το κράτος, η Ελλάδα είναι η χώρα ανθρώπων ανήσυχων και ταλαιπωρημένων, που περιπλανώνται με την ανασφάλεια να τους ακολουθεί ως μία όχι και τόσο αόρατη σκιά.

Οποιοσδήποτε ηλίθιος μπορεί να διαχειριστεί μια κρίση. Εκείνο που σε φθείρει είναι η καθημερινότητα", Άντον Τσέχωφ

Μετά από έναν ψυχολογικό στραγγαλισμό που πηγάζει από μια συνεχόμενη οικονομική ύφεση, τι άραγε να είναι χειρότερο: η οικονομική ή η συναισθηματική χρεοκοπία; Έστω, ότι τα χρέη αποπληρώνονται ή ότι τελικά το κράτος χρεοκοπεί ατάκτως. Έστω ότι η συμφωνία επέρχεται ή τα μνημόνια σκίζονται.
Ποιο σενάριο μπορεί να "ξεπληρώσει" την ανθρωπιστική ζημιά που διαιωνίζεται και σαν σκυτάλη μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά; Η θέση της Ελλάδας δεν είναι δεινή μόνο οικονομικά, αλλά -προσωπικά, πιστεύω ακόμα χειρότερα- και ψυχολογικά.

Η οικονομική χρεοκοπία μπορεί και να υπάρχουν τρόποι ώστε να μην καταγραφεί ως σημάδι αποτυχίας ενός έθνους. Η συναισθηματική συντριβή όμως του εκάστοτε λαού που φλερτάρει με την χρεοκοπία, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως εθνική καταστροφή.
Κι αν κάποτε βρεθεί μια όποια λύση, μετά από όλα αυτά, θα μείνει άραγε κανένας από εμάς με αποθέματα ψυχής, για να μπορέσει να δει, να βρει και να περπατήσει μια πορεία προς ένα νέο ξεκίνημα;

Στα Κινέζικα, η λέξη κρίση γράφεται με δύο γράμματα. Το ένα σημαίνει κίνδυνος και το άλλο σημαίνει ευκαιρία", Τζον Κέννεντυ

Η ευκαιρία της Ευρώπης σε αυτή την κρίση, δεν είναι να ενδυναμώσει το νόμισμά της και να ισοζυγίσει μια και καλή τα τεφτέρια της. Η ευκαιρία της είναι να πείσει ότι μπορεί να γίνει φάρος ανθρώπων που βούλιαξαν στα σκοτάδια. Ακούει κανείς από όσους συζητάνε και συζητάνε ξανά, σε αίθουσες εκατομμυρίων, πίσω από κλειστές πόρτες; Μέσα και έξω από τη χώρα;
Λάβαμε πολλά "πακέτα οικονομικής διάσωσης", ή τουλάχιστον έτσι τα βάφτισαν, το ερώτημα όμως είναι: την ψυχολογία του λαού, ποιος θα τη διασώσει;

http://www.pathfinder.gr/stories/4442051/thn-psyhologia-toy-laoy-poios-tha-th-diasosei/