Οι Moa Bones είναι ένα ελπιδοφόρο μουσικό project για τη σύγχρονη ελληνική μουσική σκηνή που δημιουργήθηκε το 2009 αρχικά από τον Δημήτρη Αρώνη και την Ευαγγελία Ξυνοπούλου. Το όνομα του γκρουπ είναι εμπνευσμένο από τη ζωή της Νέας Ζηλανδίας. Τα Moa ήταν μεγάλα πουλιά της περιοχής που δεν είχαν φτερά για να πετάξουν και ουσιαστικά είχαν εγκατασταθεί μόνιμα στη Νέα Ζηλανδία για χιλιάδες χρόνια μέχρι να εκλείψουν από το κυνήγι των Μαορί.
Οι Moa Bones παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό το Νοέμβριο του 2011 με την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά, το άλμπουμ Aquarelles. Ένα άλμπουμ, που είχε κάνει αίσθηση τότε με την απλότητα και τη φυσικότητά του, και ήταν εμπνευσμένο από ένα δανέζικο φιλμ το Reconstruction. Από εκείνο το δίσκο εκτός από το ομώνυμο τραγούδι είχε ξεχωρίσει και το I wish.(Αναζητήστε το video-clip,εξαιρετικό μες στην απλότητά του).
Και φτάνουμε στο πρόσφατο παρελθόν, το Μάιο του 2015 όπου ο Moa Bones παρουσίασε το δεύτερο άλμπουμ το Spun. Η παραγωγή ήταν δική του και ο δίσκος κυκλοφόρησε από την Inner Ear Records. Αν και νεαρός στην ηλικία, γεννημένος στην Αθήνα το 1981, ο Δημήτρης Αρώνης έχει προλάβει στη σύντομη καλλιτεχνική του σταδιοδρομία να αναμιχθεί με διάφορα είδη μουσικής κουλτούρας. Όταν ακόμα ήταν κιθαρίστας των Mondrec και λίγο αργότερα κυκλοφόρησε κάποια δικά του τραγούδια ο ήχος του έτεινε πιο κοντά σε μια ηλεκτρισμένη punk αισθητική ενώ στη μετάβασή του στο σχήμα των Moa Bones ο ήχος διαφοροποιήθηκε αισθητά.
Το Spun αρέσκεται σε μια ψυχεδελική folk-pop ακουστική που «παντρεύει» αρμονικά την country μουσική με τα blues. Στην κλασική κιθάρα και το πιάνο έχουν προστεθεί πολλά κρουστά και η kalimba δίνοντας ένα διαφορετικό ηχόχρωμα(κάτι από αμερικάνικη συναυλία του Νότου;). Όλος ο δίσκος ,διάρκειας μισής ώρας, μοιάζει με οδοιπορικό της ψυχής ενός ανήσυχου πνεύματος που ψάχνει τη λύτρωση μέσα από το ταξίδι.
Και τα εννέα τραγούδια είναι εξαιρετικά. Στις ραδιοφωνικές επιλογές ξεχώρισαν το Hey και το Take it all away αλλά και τα υπόλοιπα δε στερούνται μουσικής αξίας. The Journey, Skopelitis (ορχηστρικό), Old days, Wake up είναι μερικά από τα τραγούδια που θα θελήσουν να σας κλείσουν το μάτι και σε κάποιους να τους προσθέσει μια μελαγχολική διάθεση. Όχι αφόρητη πάντως. Σίγουρα όμως το Spun, λόγω της μικρής διάρκειας, θα σε κάνει να τον ακούσεις μονορούφι και γιατί όχι να πατήσεις και ένα repeat.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΙΓΜΑ
papiyawn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το blog ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από διάφορα ιστολόγια. Δημοσιεύονται όλα για την δική σας ενημέρωση.