Ξέρουμε κ' οι δυό, αγαπημένη...

Ξέρουμε κ' οι δυό, αγαπημένη...
Μας έμαθαν...
Να πεινάμε, να κρυώνουμε...

Να πεθαίνουμε στην κούραση...
Και να ζούμε μακριά ο ένας απ' τον άλλο...

Δεν μας ανάγκασαν ακόμα να σκοτώσουμε...
Και δε μας σκότωσαν ακόμα...

Ξέρουμε κ' οι δυό, αγαπημένη...
Μπορούμε να μάθουμε στους άλλους...

Ν' αγωνίζονται για τους ανθρώπους...
Και κάθε μέρα λίγο πιο βαθιά...

Λίγο πιο ωραία...
Ν' α γ α π ά ν ε...

 Ναζίμ Χικμέτ